ดัดนิสัยยัยจอมดื้อ

8.8

เขียนโดย dada

วันที่ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2554 เวลา 00.03 น.

  40 ตอน
  240 วิจารณ์
  108.26K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

34)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอน34

“ผมรักคุณ ดาลิ่ง”โทโมะพูดขึ้นแล้วจูบแผ่วเบาลงบนฝ่ามือ ดวงตาที่แสนจะคมเข็มผิดหูผิดตาจากที่แก้วเคยเห็น เค้าไม่เคยเห็นสายตาที่อ่อนโยนและดูเป็นมิตรขนาดนี้ ที่ผ่านมา..

ก็คงมีแต่ เจ้าเล่ห์ ดุร้าย เกรี้ยว เย็นชา และก็....หื่น!! แก้วมองใบหน้านั้น ตอนนี้สิ่งที่ชั้นเคยเห็นในนัยย์ดวงตาของนายก็คงเพิ่มมาอีกความรู้สึกนึงแล้วสินะ

“ขอบใจนะ”แก้วพูดเบาๆ โทโมะถอนจูบและเงยหน้าขึ้นมามองตาแก้ว เอ๊ะ....เมื่อกี้ดวงตายังอ่อนโยนอยู่เลยแต่นี่ทำไม.....เจ้าเล่ห์<< ;))) โทโมะยิ้มกว้างและลุกขึ้นยืนก่อนจะผลักร่างแก้วลงราบบนโซฟาแล้วขึ้นทับทันที

“ไอหื่นเอ้ย!!”แก้วว่าพร้อมฟาดมือลงบนไหล่โทโมะอย่างจัง

“หื่นแล้วรักไหม”โทโมะถามแล้วยกมุมปากขึ้นอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะประกบริมฝีปากนุ่มๆเข้าด้วยกันกับแก้ว แก้วหลับตาพริ้ม กลิ่นอายของความรักหอมฟุ้งไปทั่วห้อง

“อื้อ....”แก้วครางออกมาเบาๆเมื่อโทโมะหมุนปากกับลิ้นไปมาอย่างดุดัน มือสากของโทโมะลากผ่านเสื้อของแก้วแล้วเลท่อนไปดันสายเสื้อของแก้วให้หย่อนลง แล้วลูบคลำหัวไหล่อย่างเอาแต่ใจ มืออีกข้างก็สอดเข้าไปในกระโปรงแล้วลูบคลำขาอ่อนที่ติดอยู่กับก้นเบาๆอย่างได้อารมณ์ โทโมะค่อยๆเอามือปลดกระดุมเสื้อตัวเอง ปากยังคงจดจ่ออยู่กับแก้ว แก้วหลับตาพริ้มยอมรับการตอบสนองของโทโมะทุกอย่าง โทโมะถอเสื้อออกก็ลามือไปมาพร้อมกับเลื่อนปากไปเล้าโลมซอกคออย่างเอาแต่ใจ มือแสนซนไปคำตลึงหน้าอกของแก้วอยู่นาน วนไปทางซ้าย ย้ายมาทางขวา แกร๊ก~~

“อร้ายยย”เกลรีบหันหน้าเอาหาอ้อมอกของเควินอย่างเร็วเมื่อเห็นภาพตรงหน้า เกลแค่อยากจะตามน้องลงไปคุยด้วย ก็ไม่คิดว่าจะเจออะไรแบบนี้ แต่ที่ยิ่งแย่ไปกว่านั้นก็คือพ่อของแก้วดันขึ้นมาด้วย ทุกสายตาต่างพากันอึ้ง โทโมะไม่ยอมหยุดริมฝีปากสักที อาจเป็นเพราะอารมณ์ที่คุมไม่อยู่แล้ว แก้วพยายามผลักโทโมะ โทโมะอุ้มตัวแก้วนั่งบนตักของเขาก่อจเขาจะลุกขึ้นนั่งโดนมีแก้วนั่งอยู่บนตัก

“เอ่อ....มะ..มี อา ไรหรอ”แก้วดูจะลิ้นพันกันมั่วไปหมด หน้าแดงจัดซะเหลือเกิน

“คะ...คือ...พี่จะมาตามลงไปคุยด้วยสักหน่อย”เกลพูดพร้อมกับค่อยๆหันหน้าหาทั้งคู่

“ชั้นokชั้นสบายดี ชั้นกลับมาเป็นคนเดิม เพราะมีคนๆนี้อยู่ข้างชั้น”แก้วพูดพร้อมกับซุกเอาหัวไปวางบนอกกว้างของโทโมะโดยที่ดวงตายังจับจ้องเกล

“อ่ะ...เอ่อ...มีอีกเรื่องหนะ”เกลมองหน้าชั้นก่อนจะชี้ไปทางพ่อ

“เรื่องอะไรหรอค่ะพ่อ”แก้วถามแล้วเลิกคิ้วน้อยๆ

“พ่ออยากจะถามเรื่องงานแต่ง”พ่อศักดพูดขึ้น

“okค่ะ เดี๋ยวแก้วเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วจะลงไปคุยนะคะ”แก้วดูจะไม่เขินอายอะไรเพราะเค้าก็อยากให้ทุกคนรู้เหมือนกันว่าเค้ากับโทโมะไปกันถึงขั้นไหนแล้ว แต่ทุกคนก็รู้ดีอยู่แล้วหละ แก้วลุกขึ้นจากตักของโทโมะ ทั้งสามคนปิดประตูห้องแก้วแล้วเดินลงไปรอข้างล่าง แก้วผลัดผ้าเข้าห้องน้ำไปโดยไม่ยอมปิดประตูห้องน้ำ

“นี่ อยากจะเชิญชั้นไปปล้ำเธอในนั้นหรือไง”โทโมะตะโกนลั่นก่อนจะลุกขึ้นเดินไปหน้าประตูห้องน้ำแก้วแล้วชะเง้อหน้าเข้าไป

“แอ่กๆๆ”แก้วดันประตูห้องน้ำแต่โทโมะดันเอาหัวมุดเข้ามาจนโดนประตูหนีบหัว แก้วปล่อยมือด้วยความตกใจ ร่างอันขาวเนียนเข้าไปประคองโทโมะให้ยืนตัวตรง ร่างไร้เสื้อผ้ายั่วใจหมาป่าอย่างโทโมะให้เดือดพล่าน สายตาที่เจ็บปวดเริ่มกลายเป็น หื่นกาม!! แก้วมองและส่ายหัวก่อนจะปล่อยมืออกจากโทโมะอย่างไม่พอใจ

“เข้ามาเอง สมน้ำหน้า ออกไปจะอาบน้ำ”แก้วพูดพรางยกมือดันอกโทโมะ

“อาบด้วยสิ”โทโมะอ้อนวอนเหมือนลูกหมา

“ชั้นจะต้องรีบไปเคลียกับพ่อเรื่องเราสองคนนะ อย่าทำให้เสียเวลา เดี๋ยวไม่แต่งเลยนิ”แก้วแกล้งพูดและมองหน้าคนตัวสูงอย่างฉุนเฉียว

ณ ห้องโถง

“พ่อค่ะ เกลว่า ภาพมันฟ้องอยุ่แล้วนะคะ ไม่น่าถาม”เกลพูดกับพ่อที่นั่งกันอยู่โต๊ะใหญ่กลางห้องโถง

“มันต้องถามลูกเกล เพื่อจะได้รู้จากการสมัครใจ”พ่อพูดอย่างมีหลักการก่อนจะมองเควิน

“แล้วเราหละ จะดูแลลูกชั้นได้ดีขนาดไหน”พ่อศักดิ์ถามเควินขึ้น

“ต้องดีแน่นอนครับ ผมจะอยู่ดูแลเค้าพร้อมกับเจ้าตัวน้อยอย่างไม่วางตา”พ่อศักดิ์ถึงกับตกใจ ก็ใช่สิ เกลยังไม่ได้บอกพ่อสักหน่อยว่าเค้าท้อง

“ตัวน้อยไหน”พ่อศักดิ์เลิกคิ้วมองหน้าทั้งคู่สลับกัน

“ก็เกลท้องหนิครับ พ่อไม่รู้หรอ”เควินถามขึ้นแล้วมองหน้าเกล เกลยิ้มเบาๆก่อนจะก้มหน้าลงช้า

“เกลท้องคะพ่อ ขอโทดนะคะที่เกลไม่ได้บอกพ่อ เกลขอโทดจริงๆค่ะ”เกลยกมือไหว้พ่อตัวเองหลายหน

“อืม ชั่งเหอะ”พ่อศักดิ์กอดอกอย่งดูเป็นผู้ใหญ่

แก้วเดินลงมาพร้อมกับโทโมะและนั่งลงบนเก้าอี้

“ว่าไงค่ะพ่อ”แก้วามอารมณ์ดี

“จะแต่งงานกันไหม”พ่อถามคำถามตื้นๆไป

“แต่งสิครับ”โทโมะรีบพูดก่อนแก้ว แก้วมองโทโมะและยิ้มเบาๆ

“แต่งก็แต่งสิค่ะ มาถึงขนาดนี้แล้ว แก้วไม่ปล่อยให้นายเพลบอยหลุดมือไปหรอก”แก้วพูดก่อนจะโอบแขนโทโมะไว้

“ชั้นไม่ใช่เพลบอยสักหน่อย”โทโมะหันมามองแก้ว

“นายนั่นแหละเพลบอลตัวพ่อ”แก้วบอกก่อนจะมองหน้าโทโมะตอบ

“เพลงบอยที่ไหนเค้ามีผู้หญิงคนเดียว”โทโมะพูดก่อนจะยิ้ม

“ฮึๆ ก็เพลบอยไม่ได้แปลว่าเจ้าชู้สักหน่อย เพลแปลว่าเล่น บอยแปลว่าผู้ชาย รวมกันเป็น ผู้ชายเล่น แต่ทับศัพท์มาเป็นผู้ชายขี้เล่น รักสนุก และผูกพันธ์ ถ้านายไม่ผูกพันธ์ชั้นก็จะเอาดอกไม้จันทร์ผูกมือนายแล้วลงโลงไปซะ”แก้วยิ้มและเอาหัวหนุนไหล่โทโมะ

“อ่ะๆๆ หวานกันเข้าไป”พ่อพาเข้าเรื่อง

“okงั้นเดือนหน้าวันที่30พ่อจะจัดงานให้แล้วกัน พอดีได้ฤกษมาแล้ว เตรียมตัวกันให้พร้อมแล้วกัน พ่อจะบอกไว้นะ การใช้ชีวิตคู่มันก็เหมือนลิ้นกับฟันกระทบกันนิดๆหน่อยๆก็ไม่ต้องเอาเรื่องหรอก อาจะมรกระทบกระทั่งแรงจนเลือดออกจากลิ้น แต่ผลสุดท้ายก็กลับมาหายและอยู่ด้วยกันเหมือนเดิมอยู่ดี หนักนิด เบาหน่อยก็อภัยให้กัน แก้วกับเกล เราหนะเป็นผู้หญิงก็ต้องเป็นแม่ศรีเรือนที่ดี คอยดูแลสามี สามีกลับมาเหนื่อยๆก็เอาน้ำมาวางให้ คอยดูแลเอาใจใส่ลายละเอียดเล็กๆน้อยๆเหมือนที่แม่เคยทำให้กับพ่อ ทั้งผูกเนคไทน์ ทำอาหารและหลายๆอย่าง เราต้องดูแลกันให้ได้ เธอดูแลชั้น ชั้นดูแลเธอ และเราก็จะได้พบกับความรักที่แท้จริง ตอนนี้มันยังไม่ถึงครึ่งเสี้ยวของชีวิตคู่พวกเธอเลยนะ มันแค่เริ่มต้นเท่านั้นเอง เมื่อพวกเธอแต่งงานกันไปชีวิตก็ต้องมีเพิ่มจาก1เป็น2เราต้องดูแลหัวใจของสามีหรือภรรยาให้ดีๆเปรียบเสมือนเค้าคือหัวใจของเรา เค้าเจ็บเราก็เจ็บเค้าช้ำเราก็ช้ำ เค้ามีความสุขเราก็มีความสุข ต้องเข้าใจซึ่งกันและกัน มีอะไรก็เล่าให้กันฟังอย่านั่งอมทุกข์คนเดียว เราอยู่ด้วยกันแล้ว เขาก็คือเรา เราก็คือเขา เราต้องไม่มีความลับต่อกัน ทุกเรื่องเปิดเผยกันได้ทั้งหมด แม้กระทั่งซิปแตกหรือแอบไปมีกิ๊กที่ไหน จะได้ช่วยกันเคลีย ไม่มีปัญหากัน พ่อก็คงจะพูดมากไปสินะ แต่ฟังพ่อเถอะเพราะมันคือความจริงทั้งหมด พ่อดูแลลูกได้ถึงขนาดนี้ก็ดีแล้ว พ่อฝากพวกนายด้วยหละ”……

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ถ้าพิมพ์ผิดๆถูกๆก็ขอโทดด้วยนะคะเพราะรัวมันอยู่นาน กลัวว่ารีดเดอร์จะโกรดเอา

สัญญาไว้แล้ว ใกล้จบแล้วสินะเรื่องนี้ เรื่องนู้นก็ด้วย 2-3ตอนก็จบแล้ว

เพราฉะนั้นจะทรมารรีดเดอร์1อาทิตย์อัพที 555+ ล้อเ่ลนๆๆ

จะอัพทุกวันเลยหละ แต่อาจจะน้อยลง เพราะยังไม่อยากให้จบไวๆ ^^ muah!!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา