แหกกฎรักของยัยนางแบบเจ้าชู้!!~

ตอนที่7 The Brutal work
ณ ที่บ้าน
ปัง!! เสียงปิดประตูเสียงดังเรียดความสนใจในบ้านอันกว้างใหญ่ของนางแบบสุดสวยก่อนที่เธอจะก้าวขาอันเรียวยาว
พร้อมจะเข้าบ้านแต่มีบางอย่างกระชากเธอ
หมับ!!  มือหนากระชากเธอจนเธอกระแทกกับอกซิกแพ็ก
แก้วใจ:ปล่อยฉันนะ!!
โทโมะ:ฉันเอง
พลั่ก!! แก้วผลักโทโมะก่อนจะถอยหลังห่างออกไป
โทโมะ:ทำไม? ถ้าเป็นไอ้ป๊อปปี้ลูกหมานั้นจะปล่อยให้่้เกิดใช่มั๊ย?
แก้วใจ:ใช่!! มันคือชีวิตของฉันนายไม่เกี่ยวนะ!!
แก้วพูดก่อนจะเดินหนีแต่โทโมะกระชากเข้ามาจูบแก้ว
พลั่กๆ!! แก้วฟาดหลังโทโมะ ทั้งจิก ทั้งทุบ
แก้วใจ:อ้อยอ๊านนนนนนนนนน(ปล่อยฉ๊านนนนนน)
โทโมะไม่สนใจจูบแก้วบดขยี้ต่อไปเมื่อโทโมะพอใจจึงถอนจูบ
เพี๊ยะๆๆๆ!! แก้วตบหน้าโทโมะหลายครั้งสุดแรงเกิด
แก้วใจ:ไอ้เด็กบ้า!! ไอ้ผู้ชายเฮงซวยเอ๊ย!!
แก้วพูดก่อนจะวิ่งหนีไปเข้าบ้าน
 
ณ ในบ้าน
แม่บ้าน:คุณหนูกลับมาบ้านแล้วหรอคะ^^
แก้วใจ:อืม พ่อแม่ส่งข่าวมาบ้างไหม?
แม่บ้าน:ไม่คะ
แก้วใจ:อืม งั้นฉันไปอาบน้ำก่อนนะ
ว่าแล้วร่างสูงบางก็เดินขึ้นบ้านไปอย่างไม่ใส่ใจก่อนจะลงไปแช่อ้างในที่มีฟองทั้งสีเขียว สีแดง และหลากสีกลิ่น
หอมกรุ่นทำให้ผ่อนคลายแก้วนึกถึงเรื่องต่างๆและเรื่อแต่งงานที่เธอตอบไป ทำไมกันนะถ้าเธอแต่งงานกับป๊อปปี้
เธอจะสามารถหยุดที่เขาได้ไหมถ้าไม่ได้เธอก็หย่า
แก้วใจ:เฮ้อ เหนื่อยชะมัดเลย ดีนี่TT^TT
เธอพูดพลางเช็ดผมตัวเอง
แม่บ้าน:คุณหนูก็พักมั้งก็ได้นะคะ
แก้วใจ:ไม่ได้หรอกฉันมีตัวแข่งเข้ามาฉันจะอยู่เฉยไม่ได้หรอก ดีนี่
แก้วพูดกับแม่บ้านก่อนจะดื่นนมอุ่นๆที่เธอชงให้
แม่บ้าน:คุณหนูก็ดื้อจังเลยนะคะ ถ้าคุณหนูเป็นอะไรฉันจะทำยังไงคะ?
แม่บ้านถามด้วยความเป็นห่วง
แก้วใจ:ไม่เห็นเป็นไรนี่^^ บ้านนี้ฉันยกให้เธอก็ได้นะดีนี่่ ฉันตังฉันได้อย่างสบายฉันมีเป็นหมื่นล้าน
แก้วพูดพลางอมยิ้มให้กับแม่บ้านที่ดูแลเธอมาตลอดเธอจะใจดีแค่กับเธอคนนี้คนเดียว
แม่บ้าน:ไม่เอาหรอกคะดิฉันไม่อยากทำแบบนั้นดีฉันอยากให้คุณหนูอยู่กับฉันนะคะ^^
แก้วใจ:ดีนี่  เลิกอ่อนแอได้แล้วนะไม่มีฉันก็อยู่ได้น่า
แก้วพูดพลางลงตัวนอนกับเตียงอันกว้างขว้างแอร์เย็นๆกับกลิ่นหอมๆของดอกมะลิทำให้เธอผล็อยหลับไป
แม่บ้าน:ยังไงคุณหนูก็เป็นคนที่ฉันหวังที่สุดนะคะคุณหนูจะเป็นอะไรไม่ได้หลอกฉันสงสารคุณหนูเหลือเกินที่รอ
คุณท่านมานานแสนนาน
แม่บ้านพึมพำพลางยกร่างบางให้นอนดีๆก่อนจะเก็บแก้วนมแล้วปิดไฟให้แก้วนอนหลับ
 
เช้ารุ่งขึ้น
~อยากรู้ว่ารังเกียจกันไหม~~
แก้วใจ:ฮัลโหล
เสียงงัวเงียรับโทรศัพท์อย่างหงุดหงิด
((ตายละรีบตื่นซิคะ!! วันนี้่มีคิวยาวเลยนะคะ กว่าจะกลับบ้านก็ตี2นะคะวันนี้!!))
แก้วใจ:ฉันรู้แล้วน่าผู้จัดการส่วนตัวเด๊วฉันไปเองละไม่ต้องพูดมาก
แก้วตัดบทก่อนจะเดินเข้ามาในห้องน้ำแช่น้ำกลิ่นแอปเปิ้ลที่มีฟองหลากสีช่วยให้ผ่อนคลายที่ดีนี่แม่บ้านเตรียมให้
 
สาวที่อยู่ในร่างกระจกเธอทำทรผงมยกมวยขึ้นสูงอยู่กลางหัวคล้ายกับพวกเด็กุมาลี ใบหน้าที่ถูกแต่งแต้ม ริมฝีปาก
สีส้มอ่อน คิ้วสีดำสนิท ตาสีฟ้าทะเลสีครามเนื่องจากใส่คอนเทคเลน แก้มถูกปัดเป็นสีแดงอมชมพู ชั้นตาถูกแต้มสี
เทาอ่อนๆประกายมุกเธอผู้นั้นอยู่ในชุดเดรสยาวแค่ขาอ่อนชุดเดรสตัวนั้นมีสีดำสนิทไม่มีลวดลายเป็นสายเดียวเกาะ
อก และใส่กางเกงขาสั้นสีดำสนิทยาวแค่ขาอ่อนเหมือนกัน ก่ิอนที่เธอจะติดต่างหูเป็นไข่มุกสีขาวาววับ
 
ณ สตูดีโอ
ปัง!! เสียงปิดรุแสนคุ้นเคยเรียกให้ทุกคนตกตะลึงเหมือนคุยกับลุกใหม่ของเธอที่เธอเปลี่ยนทุกวัน
แก้วใจ:สวัสดีทุกคน^^
เธอยิ้มเหมือนดวงอาทิตย์ให้ทุกคนก่อนจะเข้าไปทำงานถ่ายแบบ
 
ณ ห้องแต่งตัว
ผู้จัดการส่วนตัว:ว้าวสวยจังวันนี้มาลุคใหม่เหมือนเคยนะจ๊ะที่รัำก^^
ผู้จัดการส่วนตัวชื่นชมนางแบบที่เขาเรียกไว้ไม่ผิด
แก้วใจ:เอาเถอะวันนี้อยู่ดึกอีกจนได้ซินะ Make up ได้แล้วนะฉันรีบทำงานรู้สึกไม่สบายนิดหน่อย
ผู้จัดการบอกนางแบบที่อารมณ์ไม่ค่อยจะดีก่อนจะแต่งหน้าให้ผลออกมาคือตรงกระจกผู้หญิงตรงหน้า ใบหน้าที่ถูก
แต่งแต้มริมฝีปากสีชมพูอ่อน ตาสีม่วงเข้มดูลึกลับ คิ้วสีน้ำตาล แก้มถูกปัดเป็นสีแดงอ่อนๆ ชั้นตาถูกแต้มเป็นสี
น้ำเงิน และชุดที่เข้าคือชุดแส็กน่ารักสีชมพูหวานแหว๊วลายลูกหมู สั้นแค่ระดับขาอ่อนเหมือนเคยและสวมรองเท้า
ผ้าใบสีขาวสะอาด และผมเปลี่ยนสีเป็นน้ำตาลเนื่องจากถูกย้อมและดัดเป็นลอนใหญ่ที่สวยงามำร้ที่ติ
ผู้จัดการส่วนตัว:สวยมากจ้า><
ผู้จัดการส่วนตัวชมเหมือนเคยจนแก้วเบื่อก่อนจะไปห้องถ่ายแบบ
 
ณ ห้องถ่ายแบบ
นายโทโมะอยู่ในชุดเสื้อสีขาวบางไม่ติดกระดุมดูเท่สมารค์ เกบกางเกฟยีนขาเดฟและรองเท้าผ้าใบสีดำสนิท ทรง
ผมดูเซอร์ๆ มองแล้วก็ยังหล่อเหมือนเคย
แก้วใจ:ทำไมฉันต้องทำงานกับนายด้วยนะ
ฉันพึมพำก่อนจะเดินไป
โทโมะ:ถ่ายคู่รักน่ะ
นายโทโมะบอกเสียงราบเรียบก่อนจะเย็นชาใส่ฉันไม่เหมือนเด็กที่ฉันเคยรู้จักเหมือนเคย
แก้วใจ:อือ
ฉันตอบอย่างเบื่อๆตอนนี้ฉันอยู่ในท่าที่โทโมะอุ้มฉันแล้วเรา2 คนก็ยิ้มให้กัน เซ็ตต่อมาเราหยิกแก้มให้กันและอีก
หลายเซ็ตทีหวานจนน่าอ้วก -*-
ผู้กำกับ:เสร็จครับเมื่อเซ็ตสุดท้าย
เมื่อผู้กำกับพูดจบยัยพิมพ์ก็ออกมาในชุด-*-  กางเกงขาสั้นกับซื้อสีเขียวน่ารักๆครึ่งตัว-*-
เซ็ตต่อมาฉันนั่งอยู่บนตักโทโมะแล้วนายต่อโทโมะก็จูบฉันต่อแต่จมูกชนจมูกน่ะ แล้วยัยพิมพ์ก็กอดคอโทโมะแล้ว
ยื่นหน้าทำเหมือนหอมแก้ม
แปะ แปะ แปะ!! เสียงตบมือทำให้เราผละกันออกก่อนที่ฉันจะพาร่างบางไปที่ห้องเพื่อจะเปลี่ยนเสื้อผ้าทำงานต่อ
พิมพ์:เห็นไหมบอกแล้วหนูต้องเทียบชั้นพี่ให้ได้
แก้วใจ:หึ ก่อนที่เธอจะต้องเป็นเหมือนฉันเธอต้องผ่านอะไรเยอะพิมพ์
พิมพ์:ผ่านอะไร?
แก้วใจ:The Brutal work.
ฉันพูดปีะโยคสั้นๆก่อนจะเดินจากไปทิ้งให้ยัยพิมพ์หน้าซีด