แอบมีเธออยู่ในใจ TK

8.1

เขียนโดย tumm

วันที่ 13 กันยายน พ.ศ. 2554 เวลา 18.29 น.

  30 ตอน
  489 วิจารณ์
  67.46K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

5)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
          ป๊อบปี้มองน้องสาวก่อนจะหันมามองเพื่อนหนุ่มที่นั่งข้างๆ ที่มองหญิงสาวเดินออกไปจากบ้าน
     " ข้าว่ายัยแก้วมันคงตัดใจจากเองแน่ๆ ว่ะ" ป๊อบปี้บอกแล้วเก็ยจานที่อยู่บนโต๊ะไปไว้ในครัว  ก่อนจะเดินขึ้นไปอาบน้ำ   โทโมะมองตามอย่างรู้สึกเสียใจอยู่ไม่น้อย  เพราะเขาก็รู้สึกดีๆ กับหญิงสาวมาตลอดที่ได้รู้จัก  แต่ไม่กล้าพูดเท่านั้นเอง
  
 
         แก้วเดินมาที่คณะอย่างเหม่อลอยจนเพื่อนหนุ่มที่เดินอยู่ข้างๆ มองอย่างสงสัย เพราะแก้วเองไม่แสดงอาการแบบนี้มาก่อน หรือว่าจะอกหักว่ะ
       " เป็นอะไรแก้ว เหม่ออยู่ได้"
       " เปล่า ไปเรียนเถอะ" แก้วบอกแล้วเดินนำไป  ทีเจมองอย่างสงสัยก่อนจะเดินตามไป  วันนี้ทั้งวันแก้วเรียนแทบจะไม่รู้เรื่อง เพราะคิดแต่เรื่องเมื่อวานอยู่ตลอด
        " กลับเถอะ วันนี้ท่าทางแกจะเรียนไม่รู้เรื่องนะ" ทีเจบอกเพื่อนมาคณะเก็บของเมื่อหมดเวลา
        " อืม แต่วันนี้ขอไปอยู่ห้องแกก่อนนะ ไม่อยากกลับบ้าน"
        " ไม่ไปหาพี่ป๊อบหรอ"
        " ไม่อ่ะ ยังไม่พร้อม"  ทั้งสองเดินมาที่รถเพื่อจะมาทำรายงานที่คอนโดของทีเจ 
         " อยากระบายอะไรไหม เพื่อนคนนี้พร้อมรับฟัง" ทีเจบอกเพื่อนสาวพร้อมนั่งลงที่โซฟา  แก้วเล่าเรื่องทั้งหมดให้เพื่อนหนุ่มฟัง เพื่อระบายมันออกมา เพราะตัวเองคิดไม่ออกว่าจะทำอย่างไรต่อไปดี
         " แกไม่ถามพี่เขาไปว่ะ ว่าเป็นแฟนกันเหรอ ว่าคิดเองเออเองแบบนี้ก็มีแต่เจ็บ"
         " ฉันไม่อยากยุ่งเรื่องส่วนตัวของพี่เขา อีกอย่างเราไม่ได้เป็นอะไรกัน" ฉันบอกก่อนจะมองออกไปห้องหน้าต่าง  ทีเจมองเพื่อนสาวก่อนจะเดินไปหาอะไรในตู้เย็นมาให้ทาน
          " ดื่มน้ำเย็นๆ ซะ เพื่ออะไรๆ จะดีขึ้น"   แก้วนั่งคิดไปเรื่อยเปื่อยจนหลับไปที่โซฟา  ทีเจเห็นดังนั้นจึงเดินไปหยิบผ้ามาห่มให้หญิงสาว  ก่อนจะนั่งลงที่พื้นใกล้ๆ ทำรายงานต่อไป 
        ทีเจสงสารเพื่อตัวเองจังเลย แอบชอบเขามานานโดยที่เขาไม่เคยจะรู้  จนวันนี้เธอมาเล่าให้ผมฟังว่าเขาคนนั้นที่เธอแอบชอบมีคนรักอยู่แล้ว 
         
 
 
       " โทโมะเป็นอะไรว่ะ นั่งไม่ติดเลย" เขื่อนที่เห็นเพื่อนหนุ่มเดินไปเดินมาไม่ยอมนั่งก็เอ่ยถามด้วยความสงสัย
       " เปล่า" โทโมะตอบก่อนจะเดินไปนั่งอยู่มุมหนึ่งของห้องคนเดียว
       " เป็นห่วงยัยแก้วเหรอ" ป๊อบปี้ที่เห็นอาการเพื่อนตัวเองก็เดินมาถาม
       " แล้วแกไม่ห่วงน้องไง ให้ไปอยู่กับผู้ชายอ่ะ"
       " ไม่หรอก ทีเจมันไว้ใจได้ สองคนนั้นสนิทกันมานานแล้ว"
       " แต่มันเป็นผู้ชายนะเว้ย น้องแกเป็นผู้หญิง"
       " มันไปทำรายงาน อย่าไปห่วงเลย"
       " แต่ข้าเป็นห่วง"
       " ในฐานะอะไรว่ะ"
       " ก็เอ่อ.."
       " ไม่ต้องห่วงหรอก ยัยแก้วมันน้องข้า ตอนนี้แกควรมีสมาธิกับงานมากกว่า" ป๊อบปี้บอกแล้วเดินจากไปปล่อยให้เพื่อนนั่งคิดอยู่คนเดียว  
        หลังเลิกงานโทโมะให้พี่ชายที่มารับขับรถตามป๊อบปี้มาที่บ้านก่อน  เพราะเขาเป็นห่วงหญิงสาว  เมื่อมาถึงก็พบว่าบ้านในปิดไว้  ป๊อบปี้เปิดประตูเอารถเข้าไปจอด  โทโมะกับพี่ชายเดินตามเข้ามาในบ้าน
      " น้องแกยังไม่กลับอีกเหรอ" โทโมะเอ่ยถามเพื่อนหนุ่ม
      " เมื่อกี้โทรไปทีเจบอกว่ากำลังมา" พูดจบรถที่จอดลงที่หน้าบ้าพอดี  ทีเจลงจากรถก่อนจะเดินไปเปิดประตูแล้วอุ้มเพื่อนสาวที่หลับไปด้วยคราบน้ำตาเข้ามาในบ้าน  โทโมะพอเห็นหญิงสาวหลับแต่ใบหน้าที่เปื้อนด้วยคราบน้ำตาก็รู้สึกเศร้าไปเช่นกัน
       " ขอโทษนะครับพี่ป๊อบ ที่มาส่งช้า" ทีเจบอกเมื่อจัดแจงเพื่อนสาวนอนให้เรียบร้อยแล้วเดินลงมาข้างล่าง
       " ไม่เป็นไร พี่ต้องขอบใจแกมากกว่าที่ดูแลยัยแก้วให้" ป๊อบปี้ตบบ่าชายหนุ่มแล้วยิ้มให้
       " ไม่เป็นไรครับ เราเพื่อนกัน" ทีเจเน้นคำว่าเพื่อนให้ดังเป็นพิเศษ
       " อืม"
       " งั้นผมขอตัวกลับก่อนนะครับ แล้วพรุ่งนี้เช้าจะมาใหม่" ทีเจบอกแล้วเดินไปยังรถตัวเอง
       " น้องสาวนายเหรอป๊อบปี้" เคจิพี่ชายของโทโมะเอ่ยถาม
       " ครับพี่เคนจิ"
       " น่ารักนะเนี่ย แต่เป็นไรพี่เห็นเหมือนเพิ่งร้องไห้มาเลย"
       " สงสัยอกหักมั้งพี่" ป๊อบปี้บอกแล้วมองหน้าเพื่อนหนุ่ม
       " ใครว่ะ ชั่งกล้าทำสาวสวยอกหักได้"
       " กลับเถอะพี่ ผมง่วงแล้ว" โทโมะบอกแล้วเดินนำออกไป  เคนจิมองน้องชายก่อนจะยิ้มให้กับป๊อบปี้  แล้วเดินตามมา
 
           +++  เม้นด้วยนะจ๊ะ ขอบคุณมากกกกกก +++
 
 
        
 
 
    
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา