รักหมดใจ นายตัวแสบบบ

ป๊อปปี้:เอ่อ เธอก็ระวังตัวหน่อยสิ อย่าให้คนอื่นมาโดนตัวสิ
ฟาง:ชั้นกับนายไม่ได้เป็นอะไรกัน นายจะมาห่วงตัวชั้นทำไม
ป๊อปปี้:ชั้นเป็นเพื่อนเธอไง
ฟาง:ใช่ ฮึก เราเป็นเพื่อนกัน แต่นายไม่ต้องมาห่วงชั้น ชั้นไม่อยากเป็นเพื่อนนาย
ป๊อปปี้:ทำไมล่ะ
ฟาง:ชั้นไม่อยากเป็นเพื่อนนาย นายเข้าใจมั้ย (วิ่งออกจากงานไป)
............................................................................
ฟางมานั่งอยู่คนเดียวที่โต๊ะประจำ
ฟาง:ชั้นไม่อยากเป็นเพื่อนนาย แต่ แต่ ... ชั้นอยากเป็นแฟนนาย ฮือๆ
.......:พี่ฟางครับ พี่ฟางเป็นอะไรครับ
ฟาง:พี่ไม่เป็นอะไรหรอก พิชชี่
พิชชี่:ไม่เป็นอะไรได้ยังไงครับ พี่ฟางร้องไห้นี่ครับ
ฟาง:ไม่มีอะไรหรอก แล้วพิชชี่ออกมาทำไมหรอ (รีบเช็ดน้ำตา)
พิชชี่:ผมเห็นพี่ฟางหายไปนานแล้ว เลยไปถามพี่ป๊อป พี่ป๊อปบอกว่า เห็นออกมาด้านนอก เลยมาตามหรอครับ
ฟาง:อ้อ จ๊ะ พิชชี่ พี่อยากกลับบ้านน่ะ ไปส่งพี่หน่อยนะ
พิชชี่:ได้ครับๆ เดี๋ยวผมไปเอารถมารับนะครับ
ฟาง:จ๊ะๆ พี่จะโทรบอกเพื่อนด้วย
พิชชี่:รอแปปนึงนะครับ (เดินออกไป)
ฟาง:ฮัลโหล แก้วหรอ
{แก้ว:ฟางๆ ฟางอยู่ไหนเนี่ย}
ฟาง:แก้ว ฟางจะกลับบ้านแล้วนะ 
{แก้ว:ฟางกลับยังไงอะ ให้ไปส่งมั้ย}
ฟาง:เดี๋ยวพิชชี่ไปส่งน่ะ ไม่ต้องห่วงนะ
{แก้ว:ได้ๆ เดี๋ยวบอกทุกคนให้นะ}
ฟาง:ขอบคุณมากนะ
แล้วพิชชี่ก็ขับรถออกมา
พิชชี่:พี่ฟางครับ ไปครับ
ฟาง:จ๊ะๆ เอ๊ะ (กำลังจะเปิดประตูขึ้นรถ แต่โดนมือนึงจับไว้)
.....:เธอจะไปไหน
ฟาง:ปล่อยนะ นายป๊อปปี้ ชั้นจะกลับบ้าน
ป๊อปปี้:เดี๋ยวชั้นไปส่ง
ฟาง:ไม่ต้อง พิชชี่จะไปส่งชั้นเอง
พิชชี่:ครับๆ เดี๋ยวผมไปส่งก็ได้ครับ
ป๊อปปี้:นายไม่ต้องมายุ่ง ชั้นจะไปส่งเอง
พิชชี่:พี่ฟาง เอาไงครับ
ฟาง:เดี๋ยวพี่ให้นายนี่ไปส่งก็ได้ พิชชี่เข้าไปในงานเถอะ
พิชชี่:ครับๆ เจอกันพรุ่งนี้ที่โรงเรียนนะครับ
ฟาง:จ๊ะๆ โอ้ย! (โดนป๊อปปี้ลากไป)
ป๊อปปี้:เดี๋ยวชั้นไปส่งเธอเอง
ฟาง:ไม่ต้อง ชั้นนั่งแท๊กซี่กลับเองได้
ป๊อปปี้:เดี๋ยวชั้นไปส่ง รถชั้นจอดอยู่หน้าโรงเรียน
ฟาง:ฮึ่ย (เดินตามไป)
ป๊อปปี้: ทำไมเธอต้องไปสนิทกับนายนั่นด้วย
ฟาง:แล้วนายจะทำไม
ป๊อปปี้:ชั้นไม่ชอบ
ฟาง:มันเรื่องของชั้น ชั้นไม่ได้เป็นแฟนนายนี่ นายไม่ต้องมาหวงชั้น นายไปหวงแฟนนายโน่น
ป๊อปปี้:เธอก็เป็นเพื่อนชั้นนะ 
ฟาง:ชั้นบอกว่าชั้นไม่อยากเป้นเพื่อนนายไง นายไม่เข้าใจหรือไง
ป๊อปปี้:ใช่ ชั้นไม่เข้าใจ ว่าทำไมเธอไม่อยากเป็นเพื่อนชั้น
ฟาง:นายไม่จำเป็นต้องรู้
ป๊อปปี้:ชั้นว่ามันจำเป็น เพราะมันเกี่ยวกับชั้น
ฟาง:ช่างเหอะ รู้ไว้แค่ว่า นายไม่ต้องมายุ่งกับชั้น เดี๋ยวแฟนนายจะเข้าใจผิด
ป๊อปปี้:ชั้นเลิกกับเกลแล้ว เพราะฉะนั้น ตอนนี้ชั้นไม่มีแฟน
ฟาง :00 นายพูดจริงอะ
ป๊อปปี้:ใช่ ชั้นเลิกกับเกลแล้ว หลังจากที่คุยกับเธอที่ระเบียงนั่นแหละ แล้วก็ออกมาตามหาเธอ
ฟาง:นายออกมาตามหาชั้นทำไม
ป๊อปปี้:ก็ชั้นเห็นเธอร้องไห้ แต่ไม่คิดว่าเธอจะ........
ฟาง:ชั้นทำอะไร
ป๊อปปี้:อยู่กับนายนั่น
ฟาง:ชั้นก็แค่ออกมานั่งเล่น แล้วพิชชี่เค้าก็มาตามหาชั้นก็เท่านั้น
ป๊อปปี้:จริงหรอ 00
ฟาง:ใช่ แล้วชั้นอยากกลับบ้านเพราะเหนื่อย ก็เลยขอให้เค้าไปส่ง แล้วนายก็เข้ามา
ป๊อปปี้:แล้วทำไมเธอต้องให้นายนั่นไปส่งด้วย เพื่อนเราก็มีตั้งเยอะ
ฟาง:ก็แค่เห็นว่า เพื่อนไม่อยู่ด้วยแล้วพิชชี่เค้าก็ออกมาพอดี 
ป๊อปปี้:ต่อไปนี้ เธอห้ามไปไหนกับนายนั่นอีกนะ (หยุดเดิน รอข้ามถนน)
ฟาง:แล้วนายเป็นอะไร ทำไมต้องมาสั่งชั้นด้วย
ป๊อปปี้:ชั้น.... ชั้น หึง เธอ (หันหน้ามาทางฟาง)
ฟาง:นายพูดจริงหรอ(เดินข้ามถนน)
ป๊อปปี้:จริง เฮ้ย! ฟาง หลบไป!
ฟาง:โอ้ย ป๊อป! (ฟางกำลังเดินข้ามถนนแต่มีรถมา ป๊อปปี้เลยโดนมาผลักฟางออกไป ทำำให้โดนรถชนแทน)
ฟาง:ป๊อป นายต้องไม่เป็นอะไรนะ ฮือๆ 
......:ผมขอโทษจริงๆนะครับ เดี๋ยวผมไปส่งโรงพยาบาลนะครับ มาครับ
ฟาง:ขอบคุณค่ะ ฮึกๆ
.............................................
โรงพยาบาล
จินนี่:ฟางๆ ป๊อปเป็นไงบ้าง
ฟาง:อยู่ในห้องผ่าตัดนะ หมอกำลังช่วยอยู่
แก้ว:แล้วฟางมากับป๊อปได้ไงอะ
แล้วฟางก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้ทุกคนฟัง
เฟย์:อย่างงั้นพี่ฟางก็มีสิทธิ์ล่ะซิ ป๊อปหึงด้วย
ฟาง:อย่าพึ่งพูดเรื่องนั้นเลย ห่วงป๊อปก่อนเถอะ
แล้วหมอก็เดินออกมา
ฟาง:หมอคะ่ เพื่อนชั้นเป็นยังไงบ้างค่ะ
หมอ:ญาติคนไข้คนไหนครับ
โทโมะ:พ่อแม่คนไข้อยู่ต่างประเทศกันหมดเลย ครับ
หมอ:งั้นพวกคุณก็ได้ครับ ตอนนี้คนไข้ปลอดภัยแล้วนะครับ ตอนนี้อยู่ห้องพักครับ ห้อง 2002 นะครับ
ทุกคน:ขอบคูณค่ะ/ครับ
ฟาง:ไปหาป๊อปกันเถอะทุกคน
พอเข้ามาในห้อง ป๊อปปี้ก็หลับอยู่
.............................................................
สนุกหันมั้ยเอ่ย 
เม้นกันเยอะๆนะจ๊ะ