รักวุ่นวายของ...ฉันและเธอ

แก้ว+ขนมจีน// พี่กราฟ (แก้วขนมจีนพูดขึ้นแล้ววิ่งเข้าไปกอดกราฟด้ววยความดีใจ)
กราฟ// โตขึ้นเยอะเลยนะยัยแก้วกับขนมเส้นน
ขนมจีน// โถ่ เมื่อไรจะเลิกเรียกว่าขนมเส้นสักที
กราฟ//จนกว่าจะตายกันไปข้างนึง 555+ เออ และนี่เพื่อนๆพวกแกสองคนหรอ
แก้ว// นี่เฟย์ ฟาง พิม ส่วนนั้นโทโมะ ป๊อปปี้ เขื่อน เคนตะ จองเบ
ทุกคน//สวัสดีคะพี่กราฟ/สวัสดีคับ
กราฟ// สวัสดีจะ นั้งก่อนๆ (แล้วทุกคนก้อนั้งลง)
ขนมจีน// พี่กราฟ พี่เนยกับน้องนิ๊กกี้ ไม่มาหรอ
กราฟ//ยุที่ปาย เดียวพี่ก้อต้องกลับแล้วเนี้ยแม่ให้มาตรวจความเรียบร้อยเฉยๆ ยัยแก้วแม่กลับพรุ่งนี้นะ (คุยกับขนมจีนแล้วตะโกนบอกแก้ว)
แก้ว// จ้า พี่จะกลับเลยหรอ
กราฟ// อืม พี่ไปละเดียวตกเครื่อง บาย (แล้วกราฟก้อนั้งรถออกไป)
โทโมะ// นอนดีกว่า (โทโมะก้อล้มตัวลงนอนลงนอน อย่างสบายใจเฉิบ)
เคนตะ// ไอเบไปปิดไฟ
จองเบ// ไอป๊อปไปปิดซิ
ป๊อปปี้// ไอเขื่อนไปปิดดิ
เขื่อน//ไอโมะ อะ..อ่าว (เขื่อนกำลังจะหันไปบอกโทโมะ แต่ปรากฎว่าหลับไปแล้ว
ทั้งห้าสาวเว้นคิตตี้// เกี่ยงกันยุนั้นแหละ
แก้ว// เดียวฉันไปปิดเอง เกี่ยงกันยุได้ ผู้ชายรึป่าวก้อไม่รุ (แก้วลุกขึ้นแล้วเดินไปปิดไฟ)
พิม// นอนไม่หลับอะ
เฟย์ ฟาง ขนมจีน// อืมม ใช่
แก้ว//นอนๆไปเหอะนะ (แล้วแก้วก้อหลับไป)
พิม// เอาไงดีพวกเรา
เฟย์ ฟาง ขนมจีน//นอน (แล้วทั้งสี่สาวก้อหลับบ้างตื่นบ้าง และก้อหลับไปในที่สุด)
เช้าวันรุ่งขึ้น วันแข่งบาส
ที่สนามบาส
โทโมะ// แก้วขอกำลังใจหน่อยสิ
แก้ว// จะเอาอะไร ตบ เตะ ถีบ
โทโมะ// ยัยแบน (โทโมะหอมแก้มแก้ว) นี่แหละกำลังใจ (แล้วโทโมะก้อวิ่งลงสนามไป)
 แก้ว// ไอบ้า >///<(ตะโกนพอให้โทโมะได้ยิน)
สี่สาว// แนะๆหน้าแดง 55+
สี่หนุ่ม// ขอแบบนั้นบ้างดิ
สี่สาว// ทะลึ่ง (ไม่ทันขาดคำ ป๊อปปี้ เขื่อน เคนตะ จองเบ ก้อโขมยหอมแก้วสี่สาวก่อนจะรีบวิ่งลงไป ไวยิ่งกว่าแสง)
แก้ว// หัวเราะทีหลังดังกว่า 555+
เฟย์// พอเลยแก้ว (แล้วทั้งห้าสาวก้อนั้งดู K-OTIC ส่วนคิตตี้ก้อยุกับเพื่อน)
กรรมการ//สรุปผลคือฝั่ง K-OTIC ชนะคับ
K-TIC&FFK&PKj//เย้ๆๆๆ (พวกผู้ชายก้อวิ่งเข้ามากอดพวกผู้หญิงอย่างลืมตัว)
FFK&PKj// เห้ยๆ เกินไปและ
K-OTIC//อุ๊ย..โทษๆๆ (แล้วหนุ่มๆก้อคลายกอดออก)
ครูสอนพละ// ทำไดดีมาเลยจะ K-OTIC
K-OTIC// ขอบคุณคับครู
ครูสอนพละ// ครูจะให้พวกเทอหยุดอาทิตย์นึงเพื่อพักผ่อน เพราะพวกเทอซ้อมกันมาทั้งอาทิตย์แล้ว
K-OTIC&FFK&PKj//ขอบคุณคับ/คะ
ครูสอนพละ//จ้า (จากนั้นครูสอนพละก้อเดินไป)
ป๊อปปี้// ไปบ้านแก้วกัน ปวดไปทั้งตัวแล้ว
แก้ว// ตกลงพวกแก จะย้ายบ้านมายุบ้านฉันเลยรึไง
โทโมะ// อืม พวกเราก้อคิดๆกันยุ
แก้ว// ไอบ้า
ฟาง// พวกเรากะจะยุบ้านแกสักพัก พ่อกับแม่ฉันไปอเมริกากว่าจะกลับก้ออีกสามสี่อาทิตย์ ส่วนป๊อป เขื่อน เคนตะ จองเบ ก้อบอกพ่อแม่ว่ามานอนบ้านแก้วไม่มีกำหนดกลับ โทโมะคิตตี้ และพิมอันนี้ฟางไม่รุ
พิม// แม่ฉันอนุญาติ กลับวันใหนก้อได้
โทโมะ// พ่อแม่ฉันไม่ยุตั้งเดือนนึง ยุบ้านแก้วนี้แหละ
ขนมจีน// กลับกันเหอะ (ขณะที่พวกเขาทั้ง 11 กำลังเดินไปขึ้นรถยุนั้นก้อเกิดเหตุการไม่คาดฝันขึ้น)
-------------------------------------------------------------------------------
พรุ่งนี้มาอัพพต่อ ชอบให้รีดเดอร์ลุ้นกัน(ประสาท)
พี่โทโมะฝากมา(คิดเองล้วนๆ)"เมื่อไรก้อใช่แก้ว..ตอบทุกคำถามของใจ ใช่แก้ว..คนเดียวที่โมะมั่นใจ แก้วคือคนพิเศษไม่ต้องการพิสูจน์ ได้แต่หยุดใจตรงนี้ เมื่อไรก้อใช้แก้ว..คนที่โมะรักคือใคร ใช่แก้ว..แก้วรุบ้างมั้ยใช่แก้วทั้งนั้น ก้อไม่รุในใจแก้วนั้นใช่โมะบ้างรึป่าว.......