สี่หัวใจลุ้นรักให้ลงล็อค

10.0

เขียนโดย บู๋บ๋

วันที่ 2 ตุลาคม พ.ศ. 2555 เวลา 16.38 น.

  45 ตอน
  2 วิจารณ์
  45.28K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

8) เหตุเกิดที่โทรศัพท์มือถือสลับวุ่นหัวใจ (100%)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
มาอัพกันต่อนะคะ“ฮัลโหล”  “คับ”“ฮัลโหลว่าไง”“ผมจะโทรมาบอกว่าคุณกับผมสลับโทรศัพท์มือถือกัน”  “แล้วไง”“เอาเป็นว่าผมว่าพรุ่งนี้ที่โต๊ะไม้หินอ่อนเรามาแลกโทรศัพท์คืนกัน”“อืมก็ตามที่นายว่า”“คับ”   “แค่นี้นะ”“อืม”  หลังจากที่ทั้งสองคนคุยกันเสร็จแล้วก็ต่างแยกย้ายกันไปนอนเช้าวันรุ่งขึ้นแพรพลอยก็ตื่นขึ้นมาช่วยพ่อแม่ทำขนมก่อนที่จะออกจากบ้านไป“ไปเรียนได้แล้วละ”   “พลอย”“คะ”  “แม่”     “ถ้างั้นพลอยขอตัวก่อนนะคะ”    “จร้า”แพรพลอยก็รีบขึ้นรถเมล์เพื่อไปลงที่หน้ามหาลัย    และหญิงสาวก็ตรงไปที่โต๊ะไม้หินอ่อน แล้วก็เจอพานัจ  มีนารัตน์  และโจ๊ก“มาแล้วเหรอไอ้พลอย”  “อืม” ทางด้านพวกหนุ่มๆพีระวัฒน์จึงยื่นโทรศัพท์และแพรพลอยก็เช่นกัน“คราวหน้าคราวหลังก็ดูให้มันดีๆซะก่อน”   “ก่อนที่จะหยิบก่อน”   แพรพลอยพูดพีระวัฒน์อยากจะโต้ตอบแต่ก็ตกตะลึงอึ้งไปช่วงหนึ่ง    เหมือนฝันเลยยังไงอย่างนั้นเลย“ไอ้พี”    กฤษณะเป็นคนเรียก“ว่าแต่ไอ้โตละ”   “โน่นไง”  “พูดถึงก็มาปั้บเลย”    “กำลังบ่นถึงมันพอดี”“เฮ้ย”    “ว่าแต่พวกแก่กำลังนินทาอะไรฉัน”“เปล่านี้”    ชลกรพูดทางด้านพวกสาวๆกับหนึ่งหนุ่ม“เอ๋อจริงซิเมื่อวานฉันโทรไปหาแก่จึงได้รู้ว่าแก่กับไอ้พี่พีนะสลับโทรศัพท์กัน”“ฉันนะจะโทรไปสั่งขนมสาคูไส้กุ้งซะหน่อย”   พานัจเป็นคนพูด“เอาละไอ้นัทเอาเป็นว่าพรุ่งนี้ฉันจะเอามาให้แก่โอเคมั้ย”“อืม”“ไอ้นัท” “อืม”   “ว่าไง”“ยัยตาล่ะ”“โน่นไงกำลังเดินมาพอดี”“กู๊ดมอร์นิ่งจ้าเพื่อนๆ”    เสียงของฐิตา“อืม”  “พูดถึงก็มาปุบเลยตายยากจริงๆเลยนะแก่” พานัจพูด“ปากเสียยังนี้ไงไอ้นัท”  “ถึงทำให้ผู้ชายกลัวขยาดและไม่กล้ามาจีบแก่อ่ะ” “นี่ยัยตาฉันไม่เห็นจะสนเลย”    “เพราะผู้หญิงอย่างฉันนี่ดูแลตัวเองได้ไม่เห็นจำเป็นเลย”   “จริงมั้ย”   “ไอ้โจ๊ก”  “จริงคับ”   “ลูกพี่”    “ลูกพี่ของไอ้โจ๊กพูดถูกมาทั้งหมดเลยคับ”“ใช่ฉันเห็นด้วยกับไอ้นัท”    แพรพลอยก็แสดงความคิดเห็นอีกคน“แต่ฉันเห็นด้วยกับยัยตานะ”   มีนาพูดแทรกอีกคนพานัจจึงพุดอีกว่า   “สมัยนี้นะผู้หญิงอย่างเราสามรถดูแลตัวเองได้ไม่เห็นจะต้องพึ่งผู้ชายเลยว่ะ”  “เพราะว่าฉันโสดและขึ้นคานฮะ ฮะ ฮะ”(แม้นัทเดี่ยวคุณกรก็สอยลงมาจากคานเอง )(ไรเตอร์หุหุหุหุ)  “ส่วนพวกแก่แต่งงาน”   “ส่วนฉันสบายไม่ต้องคิดมากไม่ต้องกังวล” พานัจพูด“ใครบอกว่ามีแต่แก่ก็ยังมีฉันอีกคนหนึ่ง”  แพรพลอยพูดในที่สุดหลังจากที่พวกเขาคุยกันอย่างสนุกสนานพวกเขาต่างแยกย้ายกันไปเรียนกัน
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา