king of danger เสียงมั้ยยัยตัวแสบ

แก้ว  //  เฮ้ยนี้มันอะไรเนี๊ย  ?
  ตอนนี้สภาพของพี่ชายฉัยดูไม่ได้อ่ะไปฟัดกับใครมาเนี๊ย
กล้า   //   อีกนานไหม  
แก้ว  //  แล้วไปทำอะไรมาเนี๊ย
กล้า  //  เข้าบ้านแล้วจะบอกให้ฟัง
........................................................
.................................
...................
...............
 
 
ในบ้าน
แก้ว  //  บอกได้ยังว่าไปทำไรมา  (แล้วเดินไปหยิบกล้องยามาทำแผลให้)
กล้า  //  ตีกับไอ้หน้าปลาดิบมา
แก้ว   //   ใครอ่ะ?  หน้าปลาดิบ
กล้า  //  ก็ คนที่ชื่อโทโมะอ่ะ
แก้ว  //  อะไรนะ  พี่ไปมีเรื่องกับโทโมะ ทำไม
กล้า  //  เรื่องของผู้ชาย
แก้ว  //  ฮึย  แล้วเค้าเป็นไรมากป่ะ
กล้า  //  เฮ้ย ฉันนั้งอยู่ตรงนี้แกจะไม่ถามฉันซักคำเลยหรอ
แก้ว  //  เอ้า  ก็ปากเก่งยังงี้อ่ะ  ไม่เป็นไรมากหรอกมั้ง
กล้า  //  เออ  จำไว้เลยนะ  ไปนอนได้แล้วดึกแล้ว
แก้ว  //  จ๊  พี่ก็ด้วยหล่ะ
..................................
........................................
......................................................
..................................................................
ห้องนอนแก้ว
ป่านนี้เค้าจะเป็นยังไงบ้างเนี๊ย  ฉันบอกทุกคนหรือยังว่าพี่กล้าเป็นนักมวยสมัครเล่นของโรงเรียนเชียวนะ
พรุ่งนี้ค่อยถามก็แล้วกัน 
 
แกร็ก ....
อยู่ดีๆก็มีมือใครก็ไม่รู้มาโอบเอวฉัน  หรือว่าผ...ผีๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
.....//  อยู่เฉยๆอย่าเสียงดัง
เอ๊ะ เสียงคุ้นๆเหมือน ......
แก้ว  //  โทโมะ
แล้วโทโมะก็จูบแก้ว  จากที่ร้อนแรงก็ค่อยๆเปลี่ยนเป็นหวาน แล้วคายจูบเพื่อให้ร่างบางได้หายใจบ้าง
โทโมะ  //  บอกว่าอย่าเสียงดัง
แก้ว  //  บ้า >///<
โทโมะ  //  โอ๊ย
แก้ว  //  นายเป็นไรอ่ะ
โทโมะ  //  ไม่มีไร
แก้ว  //  ฉันรู้นะ  มาเดี๋ยวทำแผลให้
โทโมะ  //  แผลแค่นี้ไม่ต่ยหรอกน่า
แก้ว  //  ได้ไง มานี้
ฉันก็ไปหยิบก่องยามาแล้วทำแผลให้โทโมะ  เราก็ไม่ได้พูดอะไรเลย  ฮึย  จะเงียบทำไมเนี๊ย  แก้วใจพูดดิ พูดอะไรดี  อย่าเงียบแบบนี้ไม่เอา
แก้ว   //  เอออ....
โทโมะ  //  มีไร
แก้ว  //  นายกับพี่กล้ามีเรื่องอะไรกันหรอ
โทโมะ  //  เรื่องของผู้ชาย
แก้ว  //  แต่...  (ยังไม่ทันพูดอะไรโทโมะก็เข้ามาจูบฉันอีกแล้ว  ฉันพยายามผลักเค้าออกแต่เหมือนว่าสติฉันค่อยๆหายไปแล้วอะ  โทโมะ  ค่อยๆเลื่อนมือมากดแก้วให้นอนราบ  แล้ว)
ปังงงง   
เสียงประตูเปิด
กล้า  //  ฉันให้แกคบกับน้องสาวฉัน แต่ไม่ใช่เร็วขนาดขึ้นเตียง
โทโมะ   //  ก็อยากได้รางวัลบ้าง  (กอดแก้วจากด้านหลัง  ตอนนี้หน้าแก้วใจแดงไปหมดแล้ว)
กล้า  //  หึ  พอเลย แกกลับไปได้แล้ว
โทโมะ  //  ไปแน่แต่   ......
จุ๊บ
โทโมะ  //  ฝันดีคับ
 
........................
..................................
...........................................
....................................................
1  ปีต่อมา
ตอนนี้ฉันคบกับโทโมะ  มาได้ 1ปีแล้วหรอเนี๊ย  โทโมะหนะชอบแกล้งฉันจะตาย  หืนด้วย  และก็ขี้หึงมากก  ขนาดลุกน้องเค้ามองฉันนิดเดี๋ยวก็แยกเขี้ยวใส่  ฉันหล่ะปวดหัว จริง  รักผู้ชายคนนี้ไปได้ไงเนี๊ย
โทโมะ  //  แก้วคับ
แก้ว  //  มีอะไรคับ
โทโมะ  //  อืม   ฟอดดดดดดดดดดดดดดดดด
แก้ว  //  นี้..(ตีแขนโทโมะ)
โทโมะ  //  ชื่นใจจัง
แก้ว  //  บ้า
โทโมะ  // บ้าแต่ก็รักนะคับ
แก้ว  //  รู้แล้วน่ารักเหมือนกัน
  โทโมะ  ค่อยๆเลื่อนหน้ามาจูบแก้ว  สัมผัสที่นุ่นนวลและหอมหวานที่ได้รับจากเค้าเช่นเคย
ปังงงงง.......ปังงงงงงงงงงงง
เสียงปืด
โทโมะพาแก้ววิ่งแล้วลูกน้องของเค้าที่อยู่แถวๆนั้นก็วิ่งมาช่วย
 ลูกน้อง  //  เป็นไรมากเปล่าคันเฮีย
โทโมะ  //  ไม่เป็นไร   แก้วเป็นไงบ้าง (พาขึ้นรถ)
แก้ว  //  ไม่เป็นไร
โทโมะ  //  แก้วพร้อมยัง
แก้ว  //อะไรหรอ
โทโมะ  //  แต่งงานกับโมะนะ 
ปังงง
โทโมะ  //  เวรเอ๊ย  ว่าไงแก้ว 
แก้ว  //  นายจะมาถามไรตอนนี้เนี๊ย
โทโมะ  //  พร้อมที่จะเสี่ยงกันฉันรึเปล่า
แก้ ว  //  ............
ปังงงงง
โทโมะ   //  ยิ่งสกัดที่  ..ว่าไงแก้ว
แก้ว  //  อืมม  ..พร้อมตั้งนานแล้วตาบ้า
โทโมะ  //  รักแก้วใจนะคับ
แก้ว  //  เหมือนกัน
.......................................
..........................
 
                                                              the  end