My Love รักของฉันครั้งนี้นาย(เธอ)เป็นคนกำหนด

10.0

เขียนโดย Narakarr

วันที่ 12 มีนาคม พ.ศ. 2555 เวลา 23.13 น.

  24 ตอน
  6 วิจารณ์
  33.78K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

23) จะดีใจหรือเสียใจดี

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
2Month Later@Kaew HomeKaew Part'sฉันออกมาจากโรงพยาบาลมาได้ประมาณ1อาทิตย์ได้ล่ะ ตั้งแต่เกิดเรื่องนั้นขึ้นฉันก็ยังไม่เคยเห็นพวกหวาย พิม จินนี่ เลย แต่ก็ดีเหมือนกันน่ะ ตั้งแต่วันนั้นมาพี่โทโมะก็มาเป็นแขกประจำบ้านฉันเลย จนแผลฉันหายดี ได้ไม่ต้องกังวลเรื่องงานที่มหาลัยน่ะ เพราตั้งแต่อยู่โรงพยาบาลพวกพี่โทโมะก็เอางานที่มหาลัยมาให้ทำทุกวันเลย งานของพวกเราเลยไม่ขาดเลยสักนิดเดียว แล้ววันนี้ก็อีกเช่นเคยพี่โทโมะก็มาเยือมฉันที่บ้านอีกเช่นเคยKaew : มาทุกวันเลยน่ะค่ะTomo : อยู่แล้วล่ะก็ที่รักของผมไม่สบายอย่างนี้ไง แล้วแผลเป็นไงบ้างหายหรือยังเอ่ยพี่โทโมะพูดพร้อมกับเอามือมาแตะที่แผลที่ท้องฉันเบาๆ และฉันก็เอามือของฉันไปแตะที่มือของพี่เขาอีกครั้งหนึ่งนี้ขนาดอยู่หน้าบ้านน่ะเนี่ย อายจังKaew : ก็เริ่มหายแล้วล่ะค่ะ ไม่เป็นอะไรมากแล้วล่ะค่ะTomo : อย่างงั้นก็ดีแล้วล่ะครับ วันนี้โมะไม่มีอะไรมากหรอกครับ แค่จะมาเอากำลังใจเฉยๆKaew : กำลังใจ??? กำลังใจอะไรกันค่ะ???พี่เขาไม่ตอบแต่ยื่นแก้วซ้ายมาที่ข้างหน้าฉัน แค่นั้นฉันก็รู้ล่ะว่าพี่เข้าต้องการอะไรKaew : แล้วพี่จะเอาไปทำอะไรล่ะค่ะพี่เขาเอาหน้าออกไปและทำหน้างอนิดๆก่อนที่จะทำหน้าร่าเริงเหมือนเดิมTomo : ก็วันนี้พี่จะไปสอบรับทุนไปเรียนต่างประเทศน่ะซิKaew : อืม แก้วว่าอย่างพี่ไม่หน้าจะไปทำลายฝันของใครน่ะ แก้วว่าพี่ไม่ต้องรับทุนพี่ก็ไปเรียนได้สบายๆเลยล่ะTomo : ก็พี่อยากเรียนฟรีนิ แล้วเงินที่เหลือพี่จะเก็บไว้เป็นค่าสินสอดของแก้วไงKaew : บ้า!!! พี่พูดเรื่องอะไรอ่ะ ไม่เห็นรู้เรื่องเลยTomo : พี่ก็พูดเรื่องจริงน่ะซิ แล้วตกลงจะให้พี่ไหมเนี่ยแล้วพี่เขาก็ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ฉันอีกรอบ คราวนี้พี่เขาทำแววตาออดอ้อนจนฉันอดที่จะยอมไม่ได้ ถึงแม้ว่าจะอายอยู่บ้างก็เถอะฟอดดดดดดTomo : อย่างนี้ซิ ถึงจะมีกำลังใจหน่อย พี่ไปล่ะน่ะKaew : ค่ะ ขอให้สอบได้น่ะค่ะ แล้วเราก็โบกมือลากัน และฉันก็ยืนกอดอกมองส่งจนรถของพี่โทโมะออกไปจนลิบตาฉันก็ยังยืนอยู่ที่เดิม ทุกคนอาจจะสงสัยว่าทำไมฉันถึงทำเป็นยอมให้เค้าไปง่ายๆ แต่แท้จริงแล้วในใจลึกๆของฉันแล้วก็ไม่ได้อยากให้เข้าไปเลย แต่อีกใจก็บอกว่าอยากให้เขามีชีวิตและอนาคตที่ดี ไม่ใช่มาจมปรักกับฉันอยู่อย่างนี้Knomjean : แก้ว ไปยังลูก เดี๋ยวไปตามนัดสายน่ะเอาอีกแล้วซิน่าฉันจะต้องไปอีกแล้วหรอเนี่ย ทำไมฉันถึงต้องได้ป่วยเป็นแบบนี้ด้วยน่ะ ต้องไปหาหมอทุกวันเลยKaew : ค่าแม่ ไปกันเลยใช่ไหมค่ะKnomjean : ไปกันเลยซิ เดี๋ยวสายแล้วต้องรอคิวนานน่ะKaew : ค่ะงั้นขึ้นรถเลยค่ะแม่แล้วฉันกับแม่ก็เดินทางไปโรงพยาบาลเพื่อไปรักษาโรคที่ฉันเป็นอยู่ในทุกวิถีทาง2 Week Later@Kaew HomeTomo Part'sวันนี้เป็นอีกวันหนึ่งที่ผมมาเป็นแขกบ้านของแก้ว ที่ผมมาเพราะว่าวันนี้เป็นวันประกาศผลที่ผมไปสอบเอาไว้ ถ้าเกิดผมได้ขึ้นแก้วก็ต้องรู้เรื่องนี้เป็นคนแรก ตอนนี้ผมก็กำลังเช็คผลในiphonของผมอยู่ที่โซฟาว้าว!!!ผมติด Top5 ด้วยล่ะTomo : แก้วๆ แก้วอยู่ไหนล่ะ แก้วผมตะโกนเรียกแก้วลั่นบ้าน ดีน่ะที่แม่เธอไม่อยู่ไม่งั้นแม่เธอคงตกใจตายเลยKaew : มีอะไรค่ะ ตะโกนซะลั่นบ้านเชียวผมเห็นแก้วค่อยๆเดินออกมาจากในครัว แต่ผมทนรอให้เธอเดินเข้ามาถึงผมไม่ไหว ผมเลยรีบวิ่งไปหาเธอ และจับตัวเธอและเขย่าตัวเธอเบาๆ ทำให้เธอเหวอๆไปนิดหน่อย Kaew : อะ...อะ...อะไรหรอ มีอะไรหรือเปล่าTomo : แก้ว!!! แก้ว!!! โมะชอบติดแล้วโมะได้ทุนไปเรียนต่อแล้วล่ะแก้วKaew : หรอเนี่ยน่าดีใจจัง งั้นวันนี้จัดปาร์ตี้ดีไหมTomo : ดีเลยแก้วKaew : งั้นโมะช่วยไปตามคนอื่นให้หน่อยน่ะเดี๋ยวแก้วเข้าไปเตรียมของก่อนTomo : พอดีเลย พวกเขื่อนกับป็อปก็อยู่บ้านเฟย์ ฟางพอดีเลย งั้นเดี๋ยวโมะไปตามให้น่ะKaew : จร๊าKaew Part'sฉันเดินเข้ามาในห้องครัวและเดินไปที่ซิ้งล้างจ้านฉันเอามือทั้งสองข้างไปท้าวซิ้งไวและเริ่มร้องไห้ ฉันรู้สึกเหมือนขาไม่มีแรง และเริ่มทรุดตัวลงไปบนพื้นช้าๆ ดีน่ะที่มีเคาท์เตอร์บังอยู่ไม่งั้นคงมีคนเห็นแล้วแน่ๆเลย ไม่นานฉันก็ได้ยินเสียงคนเดินเข้ามา ดีน่ะที่ฉันหันหลังให้ทางเดินฉันจึงรีบปาดน้พตาอย่างรวกๆก่อนที่จะหันกลับไปมองว่าใครมาKaew : เฟย์ ฟางFang : แก้ว!!! เป็นอะไรไปล่ะแก้วFaye : นั่นสิแก้ว เป็นอะไรไปแล้วเฟย์กะฟางก็เดินเข้ามากอดฉันไว้ทั้งสองข้างKaew : พวกแกก็รู้ใช่ไหมว่าเกิดอะไรขึ้นFaye : ฉันรู้แก้ว แต่ว่าแกเป็นคนบอกยินดีและอาสาจัดงานนี้ให้เองไม่ใช่หรอFang : นั่นก็ใช่น่ะเฟย์ แต่เฟย์ก็น่าจะรู้น่ะว่าแก้วเป็นคนปากไม่ตรงกับใจเท่าไหร่Faye : นั่นสิ เฟย์ลืมไป แต่เฟย์ว่าแก้วหยุดร้องก่อนดีไหมเดี๋ยวพวกพี่ๆเขาจะสงสัยความรู้สึกของฉันในตอนนี้นี่มันสองจิตสองใจชัดๆเลย จะดีใจก็ไม่ใช่จะเสียใจก็ไม่เชิง
 
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
 
Have a Good Dream And Have A sweet dream 2 na ja




 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา