เสี่ยงกับฉันมั๊ย!?

ตอนที่7 Tomo&Keawjai
โทโมะ:แก้วถึงบ้านแล้วนะ!!
ผมบอกยัยตัวแสบ
อ้วก!!แหวะ!!
แก้ว:โอ๊ยแกลูบหลังฉันหน่อยดิT^T
เมื่อยัยตัวแสบพูดผมก็ลูบหลังยัยตัวแสบเพื่อให้อว้กออกไปได้หมด
โทโมะ:ดีขึ้นไหม??
พลั่วะ!!ยัยแก้วต่อยผมจนผมต้องหันไปตามแรง
แก้ว:ไอบ้า!!ใครให้แกเหยียบรถ180แรงเว่อร์หา!!ฉันกำงกินจุๆ-..-
เสียดายดูดิอ้วกออกมาหมดไอบ้า!!
ยัยแก้วด่าผมเป็นชุด
โทโมะ:ก็เดี๋ยวแกกลับบ้านดึกไงฉันก็ต้องรีบเหยียบรถมาส่ง- -*
ผมตอบแบบง่ายแต่ยัยแก้วมีแววตาเคือง
แก้ว:แกตายซะเถอะโทโมะหึๆ:)
ยัยแก้วยิ้มอย่างประหลาดจนผมอดหวั่นไม่ได้- -*อยู่ดีๆยัยนั้นก็เหมือน
จะขวะกปืนเพื่อยิงผมและมันก็ใช่!!แต่แล้ว
ซ่าส์!!ปืนฉีดน้ำ=[]=พระเจ้าเอาซะให้ผมใจหายหมดยัยบ้าเอ๊ย!!
โทโมะ:ใจหายหมด!!
ผมบอกยัยแก้วแต่ยิ่งทำให้ยัยนั้นยิ้มใหญ่เลย
แก้ว:แกก็ติ๊งต๊องน่าคนบ้าที่ไหนพกปืนกันฉันกะเอาปืนเนี้ยเล่นกับน้อง
ข้างบ้านแก้เซ็ง><
หมับ!!
โทโมะ:ไม่ขอบใจ??
ผมถามยัยแก้วออกแนวประชด
แก้ว:ขอบพระคุณคะคุณโทโมะ
โทโมะ:ดีม๊าก!!
ผมที่กำลังจะเดินเข้ารถแต่ทว่า....
แก้ว:อ่ะฉันให้แทนค่าตอบแทน
ผมมองที่มีผมมีลูกอมอยู่เม็ดนึง- -*เจริญกับที่ยัยแก้วซัดหมูกระทะ
ไหมเนี้ยมันคดโกงฃัดๆ!!ผมว่าแล้วก็แกะลูกผมของยัยแก้วที่ให้มากิน
หน้าตาเฉย