อยากแก้แค้น...แต่ดันเจอรัก

8.9

เขียนโดย Tonpalm

วันที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 เวลา 18.40 น.

  40 ตอน
  742 วิจารณ์
  87.84K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

11) ข้ามฟ้าหารัก / คุณเป็นใคร ?

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ตอนที่ 11 ข้ามฟ้าหารัก / คุณเป็นใคร ?
ที่เมืองไทย “ว่าไงไอ้เขื่อนเงียบหายไปนานเลยนะตั้งแต่หนีฉันไปเที่ยว”โทโมะพูด (นิดนึงเว้ย แกตามหาแก้วเจอยังว่ะ ?)เขื่อนถาม “ยังว่ะ แม่เขาบอกว่าอยู่ต่างประเทศก็ไม่รู้ว่าประเทศไหน”โทโมะพูดด้วยน้ำเสียงหมดหวังเต็มทน (อ่าหะ เอ้อ! ฉันมีข่าวดีกับข่าวร้ายจะบอกแก แกจะฟังข่าวไหนก่อน)เขื่อนถาม “เล่นไรเนี้ย ?”โทโมะถาม (เอาน่า แกรู้ข่าวนี้แกอาจจะตะลึงก็ได้)เขื่อนพูด “ก็ได้ๆ ขอฟังข่าวดีก่อนล่ะกัน”โทโมะพูด (ข่าวดีคือ ฉันเจอแก้วแล้ว แล้วตอนนี้ฉันก็อยู่กับแก้ว)เขื่อนพูด “อย่ามาอำ แกชอบอำฉัน”โทโมะพูด (ไม่ได้อำฟังเสียงมั้ยล่ะ ? แก้วๆ มานี้หน่อยมีคนจะคุยด้วย)เขื่อนเรียก ตึกตักๆๆๆ (เสียงใจของโทโมะ) [สวัสดีค่ะ แก้วพูดค่ะ ใครค่ะ ?]ปลายสายถาม (ขอบใจมากแก้ว ไปทำอย่างอื่นเถอะ)เขื่อนพูด [อะไรเนี้ยเรียกมาแค่เนี้ย ?]แก้วพูดแล้วเดินไป (เป็นไง อึ้ง!อ่ะดิ)เขื่อนถาม “แกเจอแก้วที่ไหน แก้วสบายดีมั้ย ? แก้วโกรธฉันป่ะว่ะ”โทโมะถาม (ใจเย็นๆ ข่าวดียังไม่หมด ข่าวดีอีกอย่างคือแก้วท้อง)เขื่อนพูด “ท้อง! ท้องกับใคร ?”โทโมะถาม (หมาที่ฉันคุยด้วยเนี้ยแหละ จะท้องกับใครล่ะถ้าไม่ใช่กับแก)เขื่อนพูด “แล้วตอนนี้แกอยู่ไหน ?”โทโมะถาม (อยู่ที่ xxx)เขื่อนตอบ “แล้วข่าวร้ายอ่ะ ?”โทโมะถาม (ข่าวร้ายคือ...ตู๊ด...ตู๊ดดด) “ไอ้เขื่อนๆ”โทโมะเรียกเขื่อน “ไอ้สิงห์จองตั๋วไปเกาหลีให้ฉัน 1 ใบเอาด่วนที่สุดเลยนะ”โทโมะตะโกนบอกสิงห์ “ครับ”สิงห์บอก สักพัก ที่สนามบินสุวรรณภูมิ “ฉันไปนานหน่อยดูแลไร่ด้วยนะ มีอะไรโทร.มาหาฉันนะ ฉันฝากให้แกดูแลไร่อย่าทำให้ผิดหวังล่ะ ฉันไม่ไว้ใจคุณอา จับตาดูเขาอย่าให้คลาดสายตาล่ะสิงห์”โทโมะพูด “ผมไม่ทำให้คุณชายผิดหวังแน่ครับ พาคุณแก้วกลับมาเป็นคุณหญิงให้ได้นะครับ”สิงห์พูด “ขอบใจมาก ไปนะ”โทโมะพูดแล้วเดินไป ที่เกาหลี ติ๊งหน่องงงงๆๆๆๆๆๆ! “เดี๋ยวฉันไปเปิดเองฟาง ทำกับข้าวไปเถอะ”แก้วพูดแล้วเดินไปเปิดประตูให้ “แก้ววว แก้วจริงๆด้วย”โทโมะพูดพร้อมกับจับมือแก้ว “คุณเป็นใครค่ะ ?”แก้วถาม “แก้วจำพี่ไม่ได้หรอ ? แก้วโกรธพี่อยู่หรอ ?”โทโมถาม “ฉันจะโกรธคุณทำไม ? ฉันรู้จักคุณหรอ ? แล้วคุณรู้จักชื่อฉันได้ไง ?”แก้วถามกลับ “มาแล้วหรอ ? เข้าบ้านก่อนๆ”เขื่อนพูดแล้วพาเพื่อนเข้าบ้าน “ห๊า ? ความจำเสื่อมหรอ ?”โทโมะถาม “ก็เออดิ”เขื่อนพูด “แล้วที่ฉันเรียกมาเพราะต้องการให้แกดูแลแก้ว ชดใช้สิ่งที่แกทำกับแก้ว”ป็อปปี้พูด “ยินดีเลยเพื่อน ขอบใจมากนะที่บอกฉัน ขอบใจเฟย์ฟางมากที่ไม่โกรธพี่”โทโมะพูด “ตอนแรกก็เกลียดอ่ะนะ แต่เกลียดไปแล้วได้อะไรขึ้นมา สู้ให้พี่มาดูแลแก้วชดใช้สิ่งที่พี่ทำไม่ดีกว่าหรอ ?”ฟางพูด “ตอนนั้นความแค้นมันบังตาพี่ทำผิดจริงๆ นี้คือโอกาสของพี่ พี่จะทำมันให้ดีที่สุด”โทโมะพูดแล้วลุกเดินไปหาแก้ว “พี่ชื่อโทโมะนะ”โทโมะพูด “โทโมะ...”แก้วเรียกพร้อมกับทำท่านึกความทรงจำดีดีที่เธอมีต่อกันและกันผุดขึ้นมาเรื่อยๆ “พี่เคยเป็นแฟนแก้วหรือป่าว ?”แก้วถาม “ถามทำไม ?”โทโมะถาม “ก็เมื่อกี้ที่แก้วคิด มันมีภาพที่เราทำงานที่ไร่แห่งหนึ่งด้วยกัน พี่บอกรักแก้ว”แก้วพูด “แก้วจำได้หรอ ?”ฟางถาม “ไม่รู้สิ พอได้ยินชื่อนี้มันก็คิดออกอ่ะ แต่มันรู้สึกแปลกๆ ดีใจก็ดีใจ เกลียดก็เกลียด มันรู้สึกทรมาน ใจนึงก็อยากเห็นหน้าพี่เขา แต่อีกใจนึงก็ไม่อยากเห็นหน้า”แก้วพูดพร้อมมองหน้าโทโมะ “พี่เป็นคนทำร้ายแก้วเอง พี่ขอโทษนะแต่คำขอโทษมันคงไม่เพียงพอกับสิ่งทีพี่ทำกับแก้ว ต่อจากนี้แก้วจะทำอะไรกับพี่ก็ได้ ถ้ามันทำให้แก้วหายโกรธพี่”โทโมะพูดพร้อมกับจับมือแก้วไว้ “งั้นพี่ก็คือพ่อของเด็กในท้องหรอ ?”แก้วถาม “อืมม”โทโมะตอบ “พี่คือคนที่ทำร้ายแก้ว พี่คือคนที่ทำให้เขาเกิดมาใช่มั้ย ?”แก้วถามทั้งน้ำตา “เฟย์ฟางพี่ว่าเราออกไปให้เขาเคลียร์กันดีกว่า”ป็อปปี้พูด “ค่ะ”เฟย์ฟางตอบแล้วเดินออกจากห้องรับแขกไป ทางด้านโทโมะแก้ว “ใช่ พี่คือคนนั้น พี่ขอโทษนะแก้ว อย่าร้องไห้นะ แก้วจะตีพี่ตบพี่ต่อยพี่เตะพี่ก็ได้”โทโมะพูดพร้อมกับจับมือแก้วให้ตบหน้าเขา “พี่โทโมะ แก้วคิดถึงพี่”แก้วพูดพร้อมกับกอดโทโมะแล้วร้องไห้ออกมา “พี่ก็คิดถึงเธอ พี่ขอโทษที่ทำร้ายแก้ว ขอโทษจริงๆ พี่มันโง่ที่ทำแบบนั้น”โทโมะพูดทั้งน้ำตา “แก้วเคยบอกพี่ใช่มั้ย ? ว่าแก้วยอมให่พี่แก้แค้นแก้ว”แก้วถาม “แก้วจำได้หรอ ?”โทโมะถาม “หึ! จำไม่ได้แต่อยู่ดีดีปากมันก็พูดออกไป”แก้วพูด “ไม่เป็นไร จำไม่ได้ไม่เป็นไร แก้วอภัยให้พี่มั้ย ?”โทโมะถาม “แก้วไม่เคยโกรธพี่ เพราะถ้าแก้วเป็นพี่แก้วอาจจะทำก็ได้”แก้วพูดพร้อมรอยยิ้ม “ขอบคุณนะ ขอบคุณจริงๆ พี่จะไม่ทำให้แก้วเสียใจอีกแล้ว แก้วให้โอกาสพี่แล้ว พี่จะไม่ทำให้โอกาสนี้หายไปอีกแน่นอน”โทโมะพูด “ถ้าพี่พลาดอีกแก้วจะหนีพี่ไปแน่นอน”แก้วพูด สักพักแก้วก็ออกมาจากห้องรับแขกพร้อมกับโทโมะ “ฮิ้ววว รักกันแล้วหรอ ? ทำไมเข้าใจกันง่ายจังไม่มันส์เลย”เขื่อนพูด “นี่แหนะ พี่กบ”เฟย์พูดพร้อมกับตีแขนเขื่อน “แก้วแกจำได้แล้วหรอ ?”ฟางถาม “ก็พอได้นิดหน่อย เอ่ออ แก้วขอคุยกับเพื่อนเรื่องผู้หญิงถึงผู้หญิงได้มั้ยค่ะ ?”แก้วถาม “ได้สิ พวกเราไปทำอาหารแทนสามสาวกันดีกว่า”ป็อปปี้พูดแล้วจากนั้นทั้ง 3 หนุ่มก็เดินไปที่ห้องครัว “แกกับพี่เขาคืนดีกันแล้วหรอ ?”เฟย์ถาม “ใครบอก นี้มันก็แค่การเริ่มต้นของการแก้แค้นเท่านั้นแหละ พี่เค้าทำฉันเจ็บแค่ไหน ฉันจะทำให้เขาเจ็บกว่าฉันพันเท่า!!”แก้วพูดด้วยสายตาอำมหิต “อย่าบอกนะว่าแก...จะแก้แค้นพี่เขา”ฟางถามตัวอย่างตอนต่อไป :“ตอนนี้แก้วและลูกอยู่ในขีดอันตรายพี่เลยออกมาถามเฟย์ว่าจะเลือกให้แม่หรือลูกรอด”จงเบถาม “อะไรนะ ?”ทุกคนถาม “ตอนนี้ไม่มีเวลาให้ตัดสินใจนานแล้วเฟย์ตอบพี่มา ว่าจะให้ใครรอดแก้วหรือลูก ?”จงเบถามย้ำ  

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา