อยากแก้แค้น...แต่ดันเจอรัก

8.9

เขียนโดย Tonpalm

วันที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 เวลา 18.40 น.

  40 ตอน
  742 วิจารณ์
  86.73K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

16) คนหลอกลวง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่ 16 คนหลอกลวง
“บ้าหรอแก้ว อะไรก็ไม่รู้”เฟย์พูด
“สาวๆคุยอะไรกันอยู่ ?”ป็อปปี้ถาม
“ไม่มีอะไรหรอกพี่ป็อปปี้”ฟางตอบ
“เฮ้อออ ! เบื่อคนมีคู่ง่ะ”เฟย์พูด
“ก็มีกับเขาสิ”แก้วพูด
“ไม่ย่ะ ยังไม่พร้อม”เฟย์พูด
ตกเย็น
“ตั้งโต๊ะมั้ยค่ะ ?”แม่บ้านถาม
“ไม่ต้องหรอกครับ ผมทานมาแล้ว”โทโมะตอบแล้วเดินไป
“คุณชายครับ แย่แล้วครับ”สิงห์พูด
“อะไร ?”โทโมะถาม
“ที่ด้านท้ายไร่คนงานบอกว่าเห็นคนหน้าสงสัยมองด้อมๆมองๆที่ไร่เราครับ”สิงห์พูด
“ขอบใจมาก ให้คนงานผู้หญิงเข้าบ้านพักไปนะ เดี๋ยวฉันตามไป”โทโมะพูดแล้วเดินออกจากห้องไป
“แก้ว เดี๋ยวพี่มาอย่าออกมาข้างนอก อย่าเปิดหน้าต่าง ป้าครับฝากแก้วด้วยครับ”โทโมะพูดกับแก้วในประโยคแรกส่วนประโยคหลังพูดกับแม่บ้าน
“ได้ค่ะ”แม่บ้านพูด
“พี่โทโมะจะไปไหนอ่ะ ?”แก้วเรียก
“ป้าว่าเข้าห้องเถอะ ค่ะ เดี๋ยวจะเป็นอันตราย”แม่บ้านพูดพร้อมกับดันแก้วเข้าห้องไป

ท้ายไร่
“เป็นไงบ้าง ?”โทโมะถามสิงห์
“มันไม่ได้มากันคนเดียวครับ ดูเหมือนว่าจะเป็นคนของเสี่ยเม้ง”สิงห์พูด
“ทำไม ?”โทโมะถาม
“ก่อนที่คุณชายจะมามันบอกว่า ให้บอกคุณชายด้วยว่าถ้าไม่ยกไร่นี้ให้ทัน
ระวังจะเจ็บตัว น่ะครับ”สิงห์พูด
“อืมม ขอบใจมาก จัดเวรยามพร้อมอาวุธครบมือนะ”โทโมะพูด
“ครับ ผมว่าคุณชายไปดูคุณแก้วเถอะครับบ้านหลังนั้นมีแต่ผู้หญิง อันตรายนะครับ”สิงห์พูด
“ขอบใจมาก ฉันฝากด้วย”โทโมะพูดแล้วเดินไป

“พี่ไปไหนมา ?”แก้วถามทันทีที่เห็นโทโมะ
“พวกเสี่ยเม้งเข้ามาที่ไร่เรา”โทโมะตอบ
“แล้วมันจะเอาอะไร ?”แก้วถาม
“มันต้องการไร่ของพี่ เพราะวันที่ประชุมพี่ปฏิเสธการหุ้นของมันไป”โทโมะตอบ
“แล้วพี่จะทำยังไง ?”แก้วถาม
“พวกมันไม่จบแค่นี้แน่ พี่จะพาแก้วไปที่ที่ปลอดภัยจนกว่าเราจะเคลียร์กับมันได้”โทโมะตอบ
“แก้วไม่ไปไหนทั้งนั้นแก้วจะอยู่กับพี่”แก้วพูดพร้อมกับกอดโทโมะไว้
“ไม่ได้นะแก้ว ถ้าแก้วเป็นอะไรไปพี่จะทำยังไง ? พี่ปลอดภัยแน่เพราะมันไม่ทำอะไรพี่หรอก
แต่มันจะทำดวงใจของพี่ พวกมันเป็นหมาลอบกัด”โทโมะตอบพร้อมลูบหน้าแก้ว
“แก้วไม่ไปไหนทั้งนั้น แก้วจะอยู่สู้กับพี่”แก้วพูด
“แก้ว...แต่”
“ไม่มีแต่ แก้วไม่ไปไหนทั้งนั้น”แก้วพูด
“เด็กดื้อ”โทโมะพูดพร้อมกับกอดแก้วไว้แล้วนอนหลับไป

เช้าวันต่อมา
“คุณชายครับ มีจดหมายมาถึงคุณชายครับ”สิงห์พูดพร้อมกับยื่นจดหมายสีดำไปให้โทโมะ
‘ถ้าแกยังไม่ยกไร่ผืนนี้ให้ฉัน ดวงใจแกเป็นอะไรไปแน่
คืนนี้มาเจรจากันที่ท้ายไร่...’เนื้อความในจดหมาย
“เตรียมรถแล้วบอกแก้วว่าฉันจะพาแก้วไปทะเล”โทโมะพูดกับสิงห์พร้อมกับโทรศัพท์ไปหาใครบางคน

หน้าบ้าน
“นึกยังไงพาแก้วไปทะเล ?”แก้วถาม
“อยากพาไปพักผ่อนพักนี้พี่เครียดๆ”โทโมะตอบแล้วเปิดประตูรถให้แก้วขึ้นไปนั่ง

ที่ทะเล
“ยัยแก้วววว”เฟย์เรียก
“พวกแกมาด้วยหรอ ?”แก้วถาม
“อื้มมม ดีใจจังเลยไปบ้านพักกันเถอะ”ฟางพูดพร้อมพาแก้วเดินไปที่ห้งพักแล้วส่งสัญญาณไปหาโทดมะว่า ‘โอเค’
ในบ้านพัก
“น้ำส้มเย็นๆ สำหรับคนสวย”โทโมะพูดพร้อมกับยื่นน้ำส้มให้แก้ว
“ขอบคุณค่ะ”แก้วพูดพร้อมกับรับน้ำส้มมาดื่ม
พอแก้วดื่มน้ำส้มเสร็จก็สลบไป
“พี่ฝากเฟย์ฟางดูแลแก้วด้วยนะ”โทโมะพูด
“ได้ค่ะ”ฟางตอบ
“ไปไอ้ป็อป”โทโมะเรียกป็อปปี้
“คุณจงเบผมฝากดูแลสาวๆด้วยนะครับ”ป็อปปี้พูด
“ครับ ผมจะดูแลอย่างดีเลย”จงเบพูดพร้อมกับยิ้มให้
ในรถ
“เรื่องมันเป็นไงมาไงว่ะ ?”ป็อปปี้ถาม
“ก็อย่างที่บอกแกในโทรศัพท์แหละ
ฉันไม่ไว้ใจพวกนั้นเลยพาแก้วมาที่นี้”โทโมะพูด
“ไม่เห็นต้องวางยานอนหลับเลย”ป็อปปี้พูด
“บอกดีดีแล้ว แต่แก้วก็ดื้ออยากอยู่ที่นั้นให้ได้ ก็เลยต้องวางยา”โทโมะพูด
“ดื้อได้โล่เลย”ป็อปปี้พูด
สักพักก็ถึงที่ไร่
“เป็นไงบ้าง ?”โทโมะถามสิงห์
“พวกมันยังไม่มาครับ แต่อีกไม่นาน”สิงห์ตอบ
“อืม”โทโมะพูด
สักพัก
“ว่าไง ลูกเพื่อน”เสี่ยเม้งถาม
“วันนี้สาวสวยไม่มาหรอ ?”เสี่ยเม้งถาม
“อย่านอกเรื่องเข้าเรื่องของเราดีกว่า ต้องการอะไร ?”โทโมะถาม
“ไร่นี้ทั้งหมดและบริษัทของแก”เสี่ยเม้งพูด
“ไม่ให้”โทโมะตอบ
“ตามใจ ไอ้ปิงจัดการ”เสี่ยเม้งสั่งปิง
สักพักปิงก็โทรศัพท์ไปหาใครบางคน
“นายครับ ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้อยู่นี้ครับ”ปิงกระซิบ
“ฮ่าๆๆ ไม่น่าส่งจดหมายไปเลยจริงๆ เอาผู้หญิงไปซ่อนไว้ที่ไหน !!!”เสี่ยเม้งถาม
“บอกก็โง่สิว่ะ”โทโมะพูด
“ไม่บอก ก็อย่าหวังว่าจะได้กลับไปเจอหน้าคนที่แกรักอีกเลย ฆ่ามัน”เสี่ยเม้งสั่งลูกน้อง
จากนั้นการต่อสู้ก็เริ่มขึ้น
“ฝากไว้ก่อนเถอะมึง !”เสี่ยเม้งพูด
“กูจะรอ”โทโมะตอบ
ทางด้านแก้ว
“ตื่นแล้วหรอ ?”ฟางถาม
“อืมม พี่โทโมะล่ะ ?”แก้วถาม
“เขาไปซื้อของน่ะ”ฟางตอบแบบอึกอัก
“เขากลับบ้านไปแล้วใช่มั้ย ? เขาวางยาแก้วใช่มั้ย ?”แก้วถาม
“เขาทำไปเพราะเป็นห่วงแก้วนะ กลัวแก้วเป็นอันตราย”เฟย์พูด
“เขาปลอดภัยแน่เชื่อฟางสิแก้ว”ฟางพูด
แต่แก้วไม่ตอบอะไรได้แต่นิ่งเงียบ
เช้าวันต่อมา
“แก้ว”
“คนหลอกลวง”แก้วพูด
“หลอกอะไรกัน ?”โทโมะถาม
“พี่วางยาแก้ว”แก้วพูด
“พี่ไม่อยากให้แก้วเป็นอันตรายนะพี่เลยทำแบบนั้น”โทโมะพูด
“ถ้าแก้วเป็นอะไรไปพี่จะอยู่ยังไง ? ดีนะที่พี่พาแก้วมาที่นี้ก่อน
เมื่อคืนพวกมันคิดจะจับตัวแก้วจริงๆด้วย”โทโมะพูด
“บอกกันดีดีก็ได้นิ”แก้วพูด
“บอกดีดีแล้วจะมาหรอ ?”โทโมะถาม
“ไม่มา”แก้วตอบ
“เห็นมั้ย ? แก้วดื้อพี่เลยต้องวางยา แต่มันยังไม่ปลอดภัยร้อยเปอร์เซ็นต์หรอกนะ”โทโมะพูด
“แล้วพี่เจ็บมากหรือป่าว ?”แก้วถามพร้อมกับลูบแผลโทโมะ
“แค่เห็นหน้าแก้วพี่ก็หายเจ็บแล้ว”โทโมะพูดพร้อมกับจับมือแก้วไว้
“ยังมาพูดดีอีก รอก่อนนะ เดี๋ยวแก้วทำแผลให้”แก้วพูดแล้ววิ่งออกจากห้องไป
สักพักก็กลับเข้ามาพร้อมกับกล่องปฐมพยาบาล
“เจ็บหน่อยนะ”แก้วพูดพร้อมกับทำแผลให้โทโมะ
ผ่านไป 3 วัน

ตัวอย่างตอนต่อไป :
“ฉันมาแล้ว”แก้วเรียก
“มาแล้วก็ดี จับมันไป”ชายหนุ่มคนนึงพูดขึ้นพร้อมกับชายหนุ่ม 4-5คนมาจับตัวแก้วไว้
พร้อมกับโปะยาสลบในทันที

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา