อยากแก้แค้น...แต่ดันเจอรัก

8.9

เขียนโดย Tonpalm

วันที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 เวลา 18.40 น.

  40 ตอน
  742 วิจารณ์
  86.75K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

17) จดหมาย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่ 17 จดหมาย
หน้าบ้านพัก
“อากาศดีกว่าในเมืองตั้งเยอะเนอะ”เฟย์พูด
“นั่งตากลมคนเดียวเดี๋ยวก็ไม่สบายหรอกเฟย์”
“พี่เขื่อน”เฟย์เรียก
“มาเที่ยวหรอ ?”เขื่อนถามพร้อมกับนั่งลงข้างๆเฟย์
“อืม พี่ล่ะ ? มาเที่ยวกับแจมหรอ ?”เฟย์ถาม
“อืมม เขาบอกอยากมาเที่ยวน่ะเลยพามาที่นี้ บังเอิญจังนะ”เขื่อนพูด
“อ่าหะ แล้วแจมล่ะ ?”เฟย์ถาม
“อยู่ที่ห้องพักน่ะ แล้วเพื่อนล่ะ ?”เขื่อนถาม
“อยู่ในบ้านพักน่ะค่ะ”เฟย์ตอบ
“คุณเฟย์”
“พี่จงเบมีอะไรค่ะ ?”เฟย์ถาม
“ผมจะมาบอกว่าอาหารเสร็จแล้วน่ะครับ”จงเบพูด
“ค่ะ เดี๋ยวเฟย์เข้าไปนะค่ะ”เฟย์พูด
“ครับ”จงเบรับคำแล้วเดินเข้าบ้านไป
“แฟนใหม่หรอ ?”เขื่อนถาม
“ป่าวอ่ะ แค่พี่น่ะ”เฟย์พูด
“อ๋ออ งั้นพี่ไปนะ บาย”เขื่อนพูดแล้วเดินหนีไป
ในบ้าน
“ทำไมทำหน้าเครียดๆล่ะเฟย์”แก้วถาม
“ไม่มีอะไร แค่หิวข้าวอ่ะ ว่าแต่มีอะไรกินบ้าง ?”เฟย์ถามพร้อมกับนั่งลง
“ก็อย่างที่เห็นอ่ะ”แก้วตอบ
“กวนนะแก้ว”เฟย์พูด
“อยู่ทะเลมาตั้งหลายวันแล้ว เบื่ออ่ะ เมื่อไหร่จะได้กลับบ้าน ?”แก้วถาม
“มันยังไม่ปลอดภัยเลยแก้ว อีกสักพักนะ”โทโมะตอบ
“แล้วเมื่อไหร่จะปลอดภัย ?”แก้วถาม
“ไม่รู้สิ”โทโมะตอบ
“เซ็งอ่ะ กลับเถอะนะๆๆๆ พวกนั้นไม่มาจับตัวแก้วหรอก”แก้วพูด
“ไม่ได้ไม่ปลอดภัยไอ้พวกนั้นมันไม่ยอมง่ายๆหรอก”โทโมะพูด
“แต่แก้วอยากกลับไร่อ่ะ อยู่แต่ทะเลดำไปหมดแล้ว”แก้วพูดพร้อมทำแก้มป่องๆเป็นเชิงงอนๆ
“อย่างอนสิ”โทโมะพูด
“ถ้าอยากให้แก้วหายงอนพาแก้วกลับบ้านสิ นะนะ”แก้วพูดพร้อมทำท่าอ้อนโทโมะ
“ก็ได้ๆ พรุ่งนี้แล้วกัน”โทโมะพูด
“เย้ๆๆๆ น่ารักจริงๆ”แก้วพูดแล้วทานอาหารไป
วันต่อมา
“กลับบ้านเรา...รักรออยู่”แก้วพูดขึ้นพร้อมกับขึ้นไปนั่งบนรถ
ที่ไร่
“กลับมาแล้วหรอครับ ?”สิงห์ถาม
“อือ แก้วอยากกลับ”โทโมะพูด
“มันอันตรายนะครับคุณแก้ว”สิงห์พูด
“ก็แก้วเบื่อ วันๆมองแต่น้ำทะเล เล่นแต่น้ำทะเลจนตัวดำไปหมดแล้วเนี้ย”แก้วพูด
“ครับๆ คุณชายครับผมมีเรื่องจะคุยด้วย”สิงห์พูด
“ได้ แก้วเอากระเป๋าไปเก็บก่อนนะ”โทโมะบอก
“โอเช”แก้วพูดแล้ววิ่งขึ้นห้องไป
ที่ห้องทำงานของโทโมะ
“มีอะไร ?”โทโมะถาม
“คือว่าตอนนี้ดูเหมือนว่าจะมีคนยักยอกเงินบริษัทครับ”สิงห์พูด
“แกรู้มั้ยว่าเขาเป็นใคร ?”โทโมะถาม
“ยังครับ แต่ตอนนี้มีผู้ต้องสงสัยอยู่หนึ่งคน”สิงห์ตอบ
“ใคร ?”โทโมะถาม
“คุณภัทรครับ”สิงห์ตอบ
“อาภัทรหรอ ? เขาจะทำไปเพื่ออะไร”โทโมะถาม
“อันนี้ผมก็ยังไม่ทราบครับ”สิงห์ตอบ
“งั้นไปสืบมาก็แล้วกัน”โทโมะพูด
“ได้ครับ แล้วก็มีอีกเรื่องครับ คุณแก้วกลับมาแบบนี้ไม่กลัวเป็นอันตรายหรอครับ ?”สิงห์ถาม
“กลัวก็กลัวแต่ทำไงได้ แก้วดื้อจะตาย”โทโมะพูด
“แกก็ช่วยไปจัดบอดี้การ์ดมาไว้ที่หน้ห้องแก้วสักสองคน
จ้างบอดี้การ์ดหญิงมาไว้ในห้องสัก 2 คนก็แล้วกัน”โทโมะพูด
“ครับ”สิงห์ตอบแล้วเดินออกจากห้องไป
ตกเย็น
“แก้วมานี้”โทโมะเรียก
“ว่า ?”แก้วถาม
“นี้บอดี้การ์ดเธอ”โทโมะพูด
“บอดี้การ์ด ?”แก้ว งง
“ไม่ต้องมางงเลย ตอนนี้ยังอยู่ในช่วงอันตราย พี่เป็นห่วงแก้ว”โทโมะพูด
“อ๋ออออ โอเค”แก้วพูด
“ดูแลแก้วดีดีล่ะ”โทโมะสั่งบอดี้การ์ดทั้งสองคน
“ได้ค่ะ”บอดี้การ์ดทั้งสองรับครับ
ตกดึกที่ห้องของแก้ว
แก๊กๆๆ
“หืมม ?”
“มีอะไรค่ะคุณหนู”บอดี้การ์ดถาม
“แก้วได้ยินเสียงตรงระเบียงน่ะค่ะ กะว่าจะลุกไปดูสักหน่อย”แก้วพูดแล้วลุกขึ้นจากเตียง
“ไม่ต้องหรอกค่ะ เดี๋ยวพี่จัดการเอง”บอดี้การ์ด1พูดขึ้น
“ค่ะ”แก้วพูดพร้อมกับนั่งลงที่เตียงเหมือนเดิม
“ใครน่ะ ?”บอดี้การ์ดหนึ่งถาม
“....................”
“ฉันถามว่าใคร”
เหมียวๆๆๆ
“สงสัยจะเป็นแมวมั้งค่ะ”แก้วพูด
“ไม่ต้องไปดูหรอกค่ะ”แก้วพูดเพราะเห็นว่าบอดี้การ์ดจะเข้าไปดู
“ค่ะ”บอดี้การ์ดหนึ่งพูดแล้วเดินกลับไป
เช้าวันต่อมา
“อ๊าาาาา อากาศสดชื่นจัง”แก้วพูดขึ้นที่ระเบียง
“จดหมายอะไร ?”แก้วพูดกับตัวเองเพราะเธอเห็นจดหมายซองสีขาวอยู่ตรงหน้าประตูระเบียง
“ถึงฉัน ?”
‘ถึงคุณแก้ว
ถ้าคุณไม่อยากให้โทโมะต้องตาย ออกมาหาฉันตอน 11 โมงที่หน้าบ้าน
มาคนเดียวไม่งั้นโทโมะตายแน่ !!!’เนื้อความในจดหมาย

“จากใครกัน ?”แก้วถามตัวเอง
“9 โมงครึ่งแล้ว ไม่ทันแล้วแน่ๆเลย”แก้วพูดแล้ววิ่งไปเข้าห้องน้ำ
10.00
แก้วก็ออกจากห้องน้ำมาแต่งตัว
10.30
“จะไปไหนค่ะ ?”บอดี้การ์ดถาม
“เอ่อ...ไปข้างนอกค่ะ”แก้วพูด
“ไม่ต้องตามมาค่ะ...”
‘เนื่องจากตอนนี้มีคนคนนึงกำลังว้าวุ่นในใจ...’
“ฮัลโหล”แก้วพูด
(เธอจะเบี้ยวหรอ ? อยากให้โทโมะตายหรอ ?)คนปลายสายพูด
“ป่าวนะ ก็กำลังจะออกไปไง”แก้วพูดแล้วเดินหนีไป
(มาคนเดียวนะ ห้ามพาใครมาไม่งั้นอย่าหาว่าฉันไม่เตือน)
“รู้แล้วๆ”แก้วพูดแต่บอดี้การ์ดยังตามหลังเธอไป
(แล้วฉันจะรอ ตู๊ดดด...ตู๊ดดด)
“รู้แล้วน่า  เจอกันที่เดิมนะ ให้ไปคนเดียวหรอ ?
ก็ได้ๆ.....ปาร์ตี้คนโสด ? แต่ฉันมีคู่แล้วนะ
อ๋ออ...ไปได้ใช่มั้ย ? ได้เลยเจอกันนะ”แก้วพูดแล้ววางสายไป
“ไม่ต้องตามมาหรอกค่ะ แก้วไปสังสรรค์กับเพื่อน”แก้วพูด
“ไม่ได้ค่ะ”บอดี้การ์ดพูด
“แต่...”
“ไม่มีแต่ค่ะคุณหนู”บอดี้การ์ดหนึ่งพูด
“งั้นแก้วโทร.บอกเพื่อนก่อนนะ”แก้วพูดแล้วเดินเลี่ยงไปอีกทางหนึ่ง

“ฮัลโหล ขอเวลาหน่อยได้มั้ย ? ฉันมีคนตามประกบอยู่”แก้วพูด
(อย่าคิดจะเบี้ยวล่ะกัน ไม่งั้นครอบครัวเธอ เพื่อนเธอ และแฟนเธอตายแน่ ตู๊ดดด...ตู๊ดดด)ปลายสายพูดแล้ววางไป

“แก้วไม่ไปแล้วก็ได้ค่ะ”แก้วพูดแล้วเดิเข้าห้องไป
พอบอดี้การ์ดเดินตามเข้ามา แก้วก็จัดการเอาไม้เบสบอลฟาดหัวทั้งสองคนเลย
“ขอโทษนะพี่ ถ้าพี่ไปด้วยทุกคนต้องแย่แน่ๆ”แก้วพูดแล้วเดินออกจากห้องไป
“ไปไหนครับ ?”บอดี้การ์ดหน้าห้องถาม
“ไปเดินเล่น”แก้วตอบ
“แล้วอีกสองคนล่ะ ?”บอดี้การ์ดชายถาม
“อ๋ออ เดินนำไปแล้ว พอดีว่าแก้วลืมของเลยมาเอาของไปนะ”แก้วพูดแล้ววิ่งไปทันที

ที่หน้าบ้าน
“ฉันมาแล้ว”แก้วเรียก
“มาแล้วก็ดี จับมันไป”ชายหนุ่มคนนึงพูดขึ้นพร้อมกับชายหนุ่ม 4-5คนมาจับตัวแก้วไว้
พร้อมกับโปะยาสลบในทันที


ตัวอย่างตอนต่อไป :
“แหมมม ปากดีนักนะ ไอ้ปิงมึงจัดต่อเลย”เสี่ยเม้งพูด
ปิงไม่รอช้ารีบถถอดกางเกงตัวเองทันที
“ถ้ามึงไม่เซ็นเมียมึงเสร็จลูกน้องกูแน่”เสี่ยเม้งพูด


WRITER TALK :
ถ้าคุณคิดว่าที่ผ่านมา มันดราม่าแล้ว
ขอบอกเลยว่า คุณคิดผิดเพราะต่อจากนี้ต่างหากที่มันจะเริ่มดราม่าของจริง !!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา