My sweet Love หวานใจนายมาเฟีย

10.0

เขียนโดย บู๋บ๋

วันที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2555 เวลา 13.33 น.

  10 ตอน
  0 วิจารณ์
  14.20K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 19 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 22.25 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

5) ความซวยมาเยือน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ปัทมาจึงมารับน้องชายที่โรงเรียน “วัดดีคับคุณครู”   “วัดดีพี่ปัท” “เอ่อขึ้นรถสิเราจะได้กลับบ้านกัน” “คับพี่ปัท” สองพี่น้องก็กลับมาถึงบ้านโดยมีปู่กำลังนั่งค่อยอยุ่ “กลับมาแล้วเหรอสองพี่น้องจร้าปู่วันนี้มีอะไรให้เราสองคนทานบ้าง” “นี่ไงของชอบพวกเอ็งทั้งนั้น” “ถ้างั้นพวกเราอย่ารอช้ารีบลงมือกินดีกว่าปิ๊ก” “ได้เลยคับพี่ปัท”  สองพี่น้องไม่รอช้าจึงตักอาหราเคี้ยวใส่ปากอย่างมีความสุข    จนทำให้คนเป็นปู่อารมณ์ดีไม่หน่อย   สองพี่น้องอิ่มจึงอาบน้ำนอนและไม่ลืมราตรีสวัสดิ์ปู่ของพวกเขา พอเช้าวันต่อมาวันนี้เป็นวันเสาร์-อาทิตย์ ปิ๊กจึงอยู่บ้าน   หญิงสาวร่างระหงยังต้องไปสืบเรื่องของเมธัสอีก “เอ็งตื่นแต่เช้าไม่กินอะไรก่อนเหรอ” “ไม่เป็นไรจ้าปู่”   “ฉันมีงานนะขอตัวก่อนน่ะ” “อืมตามใจ”   สาวห้าวขับรถไปที่บ้านทวาน์เฮ้าซึ่งเป็นบ้านของปวีณาเพื่อนสาว    พอมาถึงหญิงสาวกดกริ่งทำให้ปวีณาที่กำลังงัวเงียอยู่ตื่นขึ้นมาเปิดประตู “ใครกันมารบกวนตั้งแต่เช้า”   พอนักข่าวสาวเปิดตูจึงพบหน้าใสของเพื่อนสาว “เอาแก่เองเหรอปัท”    “ว่าแต่แก่รีบมาหาฉันแต่เช้ามีอะไร” “หนูนาฉันอยากให้แก่ช่วยหาคราวของนายเมธัสให้ฉันหน่อยว่านายนั้นมีข่าวอะไรบ้าง” “แก่จะให้ฉันหาข่าวของคนนี้ให้แก่นี่ล่ะน่ะ”    “ว่าแต่แก่อยากจะรู้ไปทำไม” “เอาไปประดับความรู้มั่งยัยหนูนา”   “แค่นี้แหละที่ฉันจะรบกวนแก่เชิญแก่ฝันหวานถึงไอ้วัฒน์ต่อไปเถอะ”  “ฉันไปล่ะ”  สายลับตำรวจนอกเครื่องแบบสาวปล่อยลูกระเบิดใส่นักข่าวสาว “ไอ้ปัทนี่แก่กล้าล้อแนเหรอกลับมานี่ก่อนน่ะ”   ไม่ทันไรหญิงสาวร่างระหงขับรถออกไปที่คฤหาสน์ของเมธัส ณ   คฤหาสน์หลังใหญ่ “เอามาแล้วเหรอคุณผมกำลังรอคุณอยู่พอดี”  เมธัสพูดกับหญิงสาวร่างระหง “นายรอฉันทำไมก็รอคุณนะซิคุณเป็นลูกจ้างผมน่ะ” “ฉันขอบอกกับนายไว้น่ะฉันมาเป็นบอดี้การ์ดไม่ใช่คนใช้” “เหรอลูกปัทถ้าคุณทนไม่ได้ก็ลาออกไปซะ” “ฉันไม่ลาออก” “ดีถ้างั้นคุณช่วยไปทำความสะอาดที่ห้องทำงานของผมด้วยล่ะและที่ห้องนอนผมด้วย” “เข้าใจมั้ยที่ผมสั่ง” “เข้าใจ” “ถ้างั้นก็เชิญคุณไปทำตามหน้าที่ของคุณซิ” “อืม”   หญิงสาวร่างระหงไม่รอช้าจึงเข้าไปทำความสะอาดเช็ดถูและก็ค้นหาอะไรบ้างอย่างในลิ้นชัก  แต่ก็ไม่พบอะไรซะอย่าง  ทำให้หญิงสาวค้นหาทุกซอกทุกมุมแต่ไม่พบอะไรนอกจากสัญญาการซื้อขายอสังหาริมทรัพย์ของชายหนุ่มและเปิดบ่อนกาสิโนที่สิงค์โปร์ที่ถูกต้องตามกฎหมาย “เฮ้อค้นมาตั้งนานไม่เห็นจะมีอะไรเนื่องจากสัญญาสองฉบับนี้เก็บไว้ก่อน”  “ค่อยให้จ่าเวกตรวจสอบอีกทีและบอกกับหัวหน้า” “หรือว่าจะอยู่ในห้องนอนของหมอนั้นจริงซิของสำคัญแบบนี้จะเก็บไว้ห้องทำงานใช่มั้ย”     “เรารีบไปทำที่ห้องนอนของนายนั้นดีกว่า”  หญิงสาวไม่ลืมเอาเก็บไว้ในกระเป๋าสะพายเป้   แล้วหญิงสาวก็กำลังเปิดประตูห้องนอนของชายหนุ่มเพื่อที่จะทำความสะอาดโดยที่ไม่รู้ว่าชายหนุ่มกำลังอาบน้ำอยู่     หญิงสาวร่างระหงทำความสะอาด   ตลอดทั้งวันหญิงสาวร่างระหงไม่ได้มีอาหารตกถึงท้องสักเม็ด   หลังจากที่หญิงสาวเก็บของชายหนุ่มเล็กน้อยและกำลังจะเปิดประตูห้องน้ำระหว่างนั้นเป็นเมธัสที่กำลังสวนทางเปิดสิก่อน     แต่แล้วหญิงสาวร่างระหงตกใจ “กริ๊ด ! กริ๊ด!   นายไอ้โรคจิตนายคนลามก” “หุบปากของคุณเดี่ยวนี่น่ะ”   ชายหนุ่มใช้มือปิดปาก “อ่อยอัน” “ผมปล่อยคุณก็ได้แต่คุณสัญญาว่าคุณจะไม่ร้องเสียงดัง” “อือ”  ชายหนุ่มจึงปล่อยมือจากปากหญิงสาวอิสระ “นายมันแย่มากนายมันเป็นพวกชอบโชว์”  หญิงสาวไม่รอช้าจึงต่อว่าชายหนุ่ม “ถ้าผมเป็นพวกนั้นอย่างที่คุณพูด”  “ผมว่าคุณโชคดีแล้วนะลูกปัทที่คุณได้เห็นของผม”     “ทั้งที่มีผู้หญิงอีกตั้งหลายคนที่ต้องการอยากจะเห็น” “แหวะฉันอยากจะอ้วกนายมันหลงตนเองที่สุด”    “ถึงฉันจะไม่รู้น่ะว่าพวกผู้หญิงพวกนั้นเห็นอะไรดีในตัวนาย” “แต่สำหรับฉันนายมันก็แค่ผู้ชายเฮงซวยคนหนึ่งที่ฉันเจอมา” “มันจะมากไปแล้วน่ะปัทมา”    เมธัสขบฟันกรามโกรธอย่างมากเมื่อโดนหญิงสาวต่อว่า    หญิงสาวร่างระหงเห็นชายหนุ่มโกรธจนรู้สึกสะใจที่สามารถเอาคืนได้แต่ความโกรธของมาเฟียเหมือนพายุร้ายที่ทำร้ายผู้คนได้   ชายหนุ่มจึงจับหญิงสาวโยนลงบนพื้น “นายเลโอนั้นนายจะทำอะไรฉันฮะ” “คุณคิดว่าผู้ชายกับผู้หญิงที่อยู่ด้วยกันตามลำพังจะทำอะไรกันล่ะ” “นายคงไม่คิดที่จะทำอะไรฉันน่ะ”   “ถ้านายกล้าล่ก็ฉันเอานายตายแน่” “นึกว่าผมจะกลัวคำขู่ผู้หญิงตัวเล็กอย่างคุณเหรอ”  ชายหนุ่มไม่รอช้าจึงดึงหญิงสาวมาจูบไม่ทันที่จะจูบหญิงสาวร่างระหงกลับสลบซะก่อน “ปัทมาคุณเป็นอะไรนี่คุณกลัวผมจูบคุณขนาดนี้เลยเหรอ”   ชายหนุ่มเปลี่ยนโหมดจากอารมณ์กลายมาเป็นความห่วงสาวร่างบางตรงหน้าแทน ชายหนุ่มไม่รอช้าจึงรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วก็มาดูร่างบางที่นอนหลับสลบไสลทำให้ให้ชายหนุ่มอดที่เอามือปัดปอยหญิงสาวไม่ได้  แล้วชายหนุ่มก็เอากะละมังที่มีน้ำและเอาผ้าเช็ดชุบน้ำมาเช็ดที่หน้าร่างบางและลำคอ  กลิ่นกายของหญิงสาวทำให้ชายหนุ่มอดที่จะหวั่นไหวไม่ได้   “นี่เราเป็นบ้าอะไรเลโอทำไมต้องใจเต้นทุกครั้งที่อยู่ต่อหน้าปัทมาด้วยนะ” และร่างบางนวลพินละออก้เริ่มลืมตาขึ้นมา  เธอจำได้ว่ากำลังโดนเมธัสจูบแต่แล้วหยิงสาวกลับเป็นลมหมดสติซะก่อน “ฟื้นแล้วเหรอคุณแล้วแบบนี้คุณจะมาเป็นบอดี้การ์ดได้ไง” “ใครบอกว่าฉันเป็นลมฉันก็แค่พักผ่อนไม่เพียงต่างหาก” หญิงต่อล้อต่อเถียงกับชายหนุ่ม “พอได้สติขึ้นมาก็มีเสียงมาด่าผมเลยน่ะคุณ” “โอ้ยหิว”   เสียงท้องร้องดังจ๊อกทำให้คนตัวโตขบขันไม่ได้ “นายขำอะไรนายบอกมาเดี่ยวนี้ว่านายขำอะไรฉัน”   “ถ้านายไม่ตอบนายมีเรื่องแน่” “นึกว่าผมกลัวคุณเหรอ”  “กลัวจังกลัวจังเลย” หญิงสาวจึงใช้วิชาการต่อสู้ด้วยการปล่อยหมัดแต่ชายหนุ่มกลับบิดข้อมือหญิงสาวและถือโอกาสกอดหญิงสาว “นายเลโอปล่อยฉันนะ” “ผมไม่ปล่อยแล้วคุณจะทำยังไง”  ชายหนุ่มรู้สึกดีที่ได้รวบข้อมือหญิงสาวหญิงสาวรู้สึกเหมือนโดนกอดซะนั้น แต่แล้วก็มีเสียงแม่บ้านกลางคนมาขัดเป็นโอกาสที่หญิงสาวแกล้งเหยีบบเท้าชายหนุ่มอย่างแรง “พอดีอาหารป้าได้เตรียมไว้ให้แล้วเชิญคุณด้วยนะคะ” “ฉันเหรอ” “เอาคุณนั่งลงซิเขาจะได้ตักข้าวให้” “กินซิคุณ” “ฉันไม่หิวแน่ใจเหรอ” “ท้องคุณร้องดังขนาดนั้น”  “กินเถอะน่ะคุณ”   ชายหนุ่มถือโอกาสตักกับข้าวในที่จาน   แต่สุดท้ายแล้วหญิงสาวก็แพ้ความหิว  หญิงสาวกินอย่างเอร็ดอร่อยทำให้รอยยิ้มของหญิงสาวทำให้หัวใจเขาพองโต “มองอะไร” “เปล่านี่คุณ” “อย่าให้ฉันรู้น่ะว่านายแอบนินทาฉันน่ะนายตายแน่” “ผมไม่กล้านินทายาหยีของผมหรอกคับ” “ใครเป็นยาหยีของนาย” “ก็คุณไง” “อี่ใครเขาอยากเป็นยาหยีของนายกันฉันว่านายเอาคำนี้ไปให้ยายดาดากับยายซิ้นอะไรซะอย่างนี่” “คุณพูดแบบนี้แสดงว่าคุณหึงผมกับสาวๆพวกนั้นเหรอคับ” “ใครจะบ้าหึงนายกันหลงตนเองซะมัด”   “นายเองก็เหมือนกันระวังจะตายเพราะผู้หญิงซะวัน” “คุณห่วงผมใช่มั้ยผมดีใจจีง” “ฉันจะเป็นห่วงนายทำไมในเมื่อนายไม่ได้เป็นอะไรกับฉัน”  “ดีซะอีกถ้านายตายไปแผ่นดินจะได้สูง” “ลูกปัทคุณเกลียดขี้หน้าผมขนาดนี้เลยเหรอ” “ใช่ซิ”   “โบราณเขาว่าเกลียดอะไรมักได้อย่างนั้นนะคุณ” “ฉันอิ่มแล้ว” “เดี่ยวซิคุณจะรีบไปไหน” “ฉันจะกลับบ้าน” “คุณยังกลับไม่ได้” “อะไรของนายอีกล่ะ” “หรือคุณกลัวผม” “นายจะทำอะไรน่ะ”   “ผมไปส่งคุณเองที่บ้าน” “ไม่ต้องเดี่ยวผมขับรถคุณเอง” ในระหว่างที่อยู่ในรถชายหนุ่มอดที่จะกวนไม่ได้ “ระวังน่ะคุณ”  “ระวังอะไรระวังว่าเหนื่อยบ้างมั้ยที่หัวใจผมเล่นในหัวใจคุณ” “แหวะหลงตนเอง” “ผมหลงตนเองยังดีกว่าคุณระวังเถอะว่าคุณจะกลืนน้ำลายตนเอง” “ไม่มีทางถึงบ้านฉันแล้วนายกลับไปได้แล้ว” “เอะอะอะไรก็ไล่ผมอย่างเดียวน่ะคุณ”   “ผมอุตส่าห์มาส่งคุณไม่หอมแก้มให้เป็นรางวัลสักสองสามฟอกเหรอคับ” “อยากได้น่ะฉันจัดให้”  หญิงสาวเอียงหน้าทำท่างเหมือนจะหอมแต่หญิงสาวแกล้งเหยียบเท้าชายหนุ่มชัดเจน “โอ้ย”  “แสบจริงนะคุณ” “เสียงอะไรไอ้ปัทนั่นใครฮะคิดจะมาจีบหลานสาวฉันเหรอ” “คุณปู่วัยดึกกำลังเตรียมปืนเพื่อที่จะมายิงคิดจะจีบหลานสาวฉันเหรอ” “ดังปั่ง   ปั่ง    ปั่ง”    ทำให้สายลับตำรวจนอกเครื่องแบบอดที่จะยิ้มนายมาเฟียไม่ได้ “ปู่พอเถอะ” “ไม่ได้” “ปู่เข้าบ้านเถอะทางนี้เดี่ยวฉันจัดการเอง” “นายก็รีบไปซะสิหรือจะรอให้ปู่ฉันมายิงนายฮะรีบไปซะทีซิไป” มาเฟียหนุ่มวิ่งเกือบไม่ทันไม่คาดคิดว่าปู่ของหญิงสาวร่างระหงจะหวงหลานสาวขนาดนี้ แค่คิดก็ขนลุกแล้วชายหนุ่มก็ยังใจชื้นที่หญิงสาวร่างระหงก็เป็นห่วงเขา แม้หญิงสาวจะไม่ชอบขี้หน้าเขาเขาขอแค่ได้ใกล้ชิดกับหญิงสาวก็เพียงพอ ปัทมาล่องอกที่ปู่ไม่ได้ทำอะไรหญิงสาวร่างระหงต้องการให้กฎหมายจัดการกับนายเมธัส “บอกปู่มาเดี่ยวนี้ว่าไอ้หน้าหล่อนี้มาจีบแก่” “เปล่าหมอนั่นเป็นเจ้านาย” “แน่ใจน่ะ” “แน่ใจซิ” ปัทมาพุดกับปู่ก็ไปอาบน้ำพักผ่อนและก็นอนหลับทันที
 
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา