Sorry โทษทีฉันไม่ใช่นางเอก

8.6

เขียนโดย memijra

วันที่ 5 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 07.37 น.

  10 ตอน
  80 วิจารณ์
  17.14K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
เช้าวันหนึ่ง
ฟาง//แก้ว
แก้ว//อะไร
ฟาง//มาทานอาหารเช้าสิ วันนี้เป็นข้าวต้มกุ้งนะ
แก้ว//ไม่กิน
แม่//ทำไมไม่กินหละ
แก้ว//วันนี้โทโมะมารับ
ฟาง//โทโมะลูกของน้ามาลัยรึเปล่า
แก้ว//ไม่ใช่มั้ง
แม่//แก้ว(ทำเสียงดุ)
แก้ว//ก็มันจริงมั๊ยล่ะคะ
โทโมะ//คุณป้าครับสวัสดีครับ
แม่//สวัสดีจ๊ะ โทโมะ
แก้ว//โทโมะมาแล้ว แก้วไปก่อนนะไม่อยากอยู่กับคนเสแสร้ง ไปเถอะโทโมะ
มหาลัย
โทโมะ//แก้ว
แก้ว//อะไร
โทโมะ//ฉันว่าเธอพูดกับพี่ฟางแรงไปนะ
แก้ว//แรงตรงไหน หนิ โทโมะ เดี๋ยวนี้เข้าข้างพี่ฟางแล้วหรอ ถ้าเข้าข้างพี่ฟางนะก็ไปไกลๆฉันเลย
โทโมะ//โอ๋ โมะปล่าวเข้าข้างพี่ฟางนะ(พูดแล้วเอามือเกาะแขนแก้ว)
แก้ว//ชิ
บาส//พี่แก้วครับ พี่เควินให้มาขอเบอร์ครับ
แก้ว//ฝากบอกเควินด้วยนะ เก่งจริงหาเบอร์ฉันเอาเอง
บาส//ครับ
หวาย//เล่นตัวไปเหอะ เดี๋ยวซักหน่ิยจะไม่มีใครเอา
แก้ว//อย่างฉันน่ะมีคนเอาอยู่แล้ว มีแต่พวกเธั่นแหละยัยหวาย ยัยพิม ยัยมิล่า
พิม//แกว่าฉันหรอ
แก้ว//ไม่ใช่มั้ง หนิ คิดว่าขาสวยนักรึไงถึงได้มาใส่กระโปรงสั้นๆเนี่ย ขาใหญ่ยังกะหมู
มิล่า//ขาแกสวยตายแหละ
แก้ว//อย่างน้อยขาฉันก็ ขาวกว่า แล้วก็เล็กกว่าขาพวกเธอละกัน
หวาย/พิม/มิล่า//นังแก้ว
แก้ว//ไปกันเถอะโทโมะ(พูดแล้วเดินไปทางหวายแล้วกระซิบว่า)"ยัยขาหมูไมโลดิบ"(แล้วก็เดินจูงมือไปกับโทโมะ)
หวาย//กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด นังแก้ว กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เลิกเรียน
แก้ว//โมะพาเค้าไปหน้าคณะมนุษย์หน่อยดิ
โทโมะ//ไปหาพี่ป๊อบอะดิ
แก้ว//อืม(แก้วพูดแล้วก้มหน้าก้มตาบิดตัวไปมา)
หน้าคณะมนุษย์
ป๊อบปี้//อ้าว น้องแก้วยังไม่กลับหรอ
แก้ว//ค่ะ
ป๊อบปี้//แล้วฟางล่ะ
เมื่อแก้วได้ยินคำนี้ก็ถึงกับชักสีหน้าไม่พอใจทันทีแต่พอตั้งสติได้ก็ทำหน้ายิ้มแย้มเหมือนเดิม
แก้ว//ไม่รู้ค่ะ
ป๊อบปี้//พี่ขอเบอร์ฟางได้มั๊ย คือ พี่ชอบฟางน่ะ
แก้ว//แก้วไม่มีเบอร์พี่ฟางค่ะ แก้วกลับแล้วนะคะ(ทั้งหน้าตาและน้ำเสียงของเธอแสดงออกชัดเจนว่าไม่พอใจ)โทโมะกลับกัน
โทโมะ//อืม
บ้านแก้ว(หน้าบ้าน)
แก้ว//กลับดีๆนะ
โทโมะ//อืม บาย
แก้ว//บาย
ในบ้าน
แก้ว//พี่ฟางอยู่ไหน
ฟาง//อยู่นี่จ๊ะ
แก้ว//พอใจแกแล้วใช่มั๊ย พี่ป๊อบชอบแกไม่ได้ชอบฉัน แล้วที่แกไปป้วนเปี้ยนอยู่แถวคณะมนุษย์ก็เพราะว่าแกจะไปอ่อยพี่ป๊อยใช่มั๊ย ใช่มั๊ย(พูดพร้อมบีบข้อมือฟาง)
ฟาง//โอ๊ย พี่เจ็บ พี่ไม่ได้จะไปอ่อยพี่เค้านะ
แก้ว//หรอ ฉันไม่เชื่อ
เพี๊ยะ
ฟาง//โอ๊ย(ฟางถึงกับต้องลงกองบนพื้นเพราะแรงตบของแก้ว)
แก้ว//สมน้ำหน้า จำไว้พี่ป๊อบเป็นของชั้น(พูดแล้ววิ่งขึ้นห้องไป)
แม่//อะไรกันน่ะ ฟางลูก
ฟาง//แม่ ฮึก
แม่//เจ็บไหมลูก
ฟาง//ฮึก (ไม่ตอบแต่พยักหน้า)
ห้องแก้ว
แก้ว//กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด ทำไม พี่ป๊อบต้องชอบแก ทำไมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด(พูดแล้วปาข้าวของในห้อง)
เพล้ง
เสียงแจกันแตกเพราแก้วปาหมอนไปโดน
แก้ว//โอ๊ย(แก้วที่เก็บเศษแจกันก็โดนแจกันบาด)กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ทำไมเลือดฉันเป็นสีดำ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
แม่//แก้ว เป็นไรลูก แก้ว(แม่แก้วที่เปิดประตูเข้ามาก็ต้องตกใจก็แน่นอนแหละที่แม่แก้วประคบประหงมเธอไม่ให้โดนมีดบาดหรือแต่ของมีคมก็เพราะเหตุนี้แหละ)
แก้ว//แม่ทำไมเลือดแก้วเป็นสีดำ ทำไมคะ
แม่//ใจเย็นๆลูก ลูกเป็นปีศาจ
แก้ว//ไม่จริงใช่มั๊ยคะ แม่ ไม่จริงใช่มั๊ย
แม่//ใจเย็นลูก ใจเย็นแล้วฟังแม่ ลูกเป็นปีศาจ พ่อของลูกเป็นปีศาจลูกเลยเป็นปีศาจด้วย
แก้ว//ไม่จริง แม่อย่ามาหลอกแก้วถ้าพ่อเป็นปีศาจแล้วทำไมพ่อตาย
แม่//พ่อเขาโดนทำร้าย อาการสาหัส ทนพิษบาดแผลไม่ไหวเลยตาย
แก้ว//แล้วทำไมพี่ฟางไม่เป็นปีศาจด้วยล่ะ
แม่//แม่มีลูก2สองเพราะฉะนั้น1ใน2คนนี้คนใดคนนึงต้องเป็นปีศาจ ซึ่งคนนั้นก็คือลูก
แก้ว//แล้วแก้วต้องทำยังไง
แม่//ลูกไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น แค่บางทีเวลาที่ลูกโกรธมากๆลูกอาจจะทำอะไรร้ายแรงลงไปเท่านั้นเอง
แก้ว//แม่ออกไปได้แล้วหนูอยากอยู่คนเดียว
แม่//จ๊ะ(แล้วก็เดินออกไป)
แก้ว//โทโมะ ใช่ ต้องโทรหาโทโมะ
 
แก้ว//ฮัลโหลโทโมะใช่มั๊ย
โทโมะ//(ใช่ มีรัยหรอ)
แก้ว//พี่ป๊อบชอบพี่ฟาง
โทโมะ//(จริงอะ)
แก้ว//จริงสิ ฉันจะทำไงดีโทโมะพี่ป๊อบไม่ได้ชอบฉัน
โทโมะ//(เธอไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้นนะ แค่เธอลองเปิดใจดูแล้วคนที่ใช่จะมาหาเธอเอง)
แก้ว//นายบอกให้ฉันตัดใจจากพี่ป๊อบ แล้วเปิดใจรับคนใหม่งั้นหรอ
โทโมะ//(ฉันไม่ได้บอกให้เธอตัดใจ เธอจะชอบพี่ป๊อบเค้าเหมือนเดิมก็ได้ แต่เธอก็ต้องลองเปิดใจบ้าง ไม่ใช่จะจมอยู่กับพี่เค้าคนเดียว)
แก้ว//ขอบคุณมากนะ มีอีกเรื่องนึง
โทโมะ//อะไรหรอ
แก้ว//คือ....(หญิงสาวลังเลว่าจะบอกดีมั๊ย เพราะเธอกลัวว่าถ้าเธอบอกไปแล้วโทโมะจะรับไม่ได้ เธอไม่อยากเสียเพื่อนที่ดีที่สุดไป)ไม่มีอะไรหรอก บายนะ
โทโมะ//(บาย"เมื่อไหร่เธอจะมองฉันนะ")
ก๊อก ก๊อก
แก้ว//เข้ามาได้
ฟาง//แก้วพี่เอาข้าวมาให้ แม่บอกว่าแก้วโดนแจกันบาดเป็นไงบ้าง
แก้ว//ยังไม่ตายง่ายๆหรอก แล้วที่สำคัญต่อให้พี่ทำดีกับฉันยังไง ฉันก็ไม่มีวันญาติดีกับพี่ แล้วที่สำคัญฉันขอสั่งห้ามพี่ไม่ให้ไปที่แถวคณะมนุษย์อีก เข้าใจมั๊ย
ฟาง//อะ..อืมเข้าใจ
แก้ว//งั้นก็ออกไปได้แล้ว
*******************************************************************
อัพแล้วนะคะ เรื่องนี้แต่งให้แก้วร้ายเพราะว่าไรเตอร์อยากลองเปลี่ยนแนว แล้วคำพูดบางมันก็เกี่ยวกับควมปากจัดของไรเตอร์ด้วย แฮ่ๆ
เม้นกันด้วยนะคะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา