สะดุดรัก...ที่พักใจ

8.3

เขียนโดย NineLoveTomoKaew

วันที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 16.08 น.

  30 chapter
  65 วิจารณ์
  46.26K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

22) แผนการง้อของ...โทโมะ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
หลายวันต่อมา...
 
โทโมะไม่ได้เจอแก้วเลยเพราะเอาแต่หลบหน้าตลอดโทโมะก้ได้แต่นั่งถอนหายใจ ไม่กินข้าว
 
กินปลา ส่วนป็อปปี้ก้ได้แต่นั่งหน้าหงอย เขื่อนนี้สิจากที่ร่าเริงกลับไม่ยอมพูดไม่ยอมจาเอาแต่
 
เก็บตัวอยู่ในห้องลูกเดียวเคนตะและจองเบที่เห็นอาการของเพื่อนแล้วก้นึกแผนการที่จะทำให้
 
พวกสาวๆกลับมาคืนดี
 
เคนตะ:เห้ยยยย!!! พวกแกพูดกันหน่อยดิวะ ฉันเบื่อจะตายแล้ว
 
โทโมะ:แกก้ลองมาเป็นแบบพวกฉันสิ
 
ป็อปปี้:เออ นั้นดิจะพูดก้ไม่ฟัง เฮ้อออออออ~
 
เขื่อน:ผู้หญิงนี้เข้าใจอยากชะมัด
 
เคนตะ:แล้วพวกแกอยากให้พวกสาวๆกลับมาคืนดีมั้ยละ
 
ป็อปปี้:อยากดิ อยากใจจะขาดแล้ว
 
จองเบ:ฉันมีแผนการ
 
เขื่อน:จริงดิ ทำไงอ่ะ
 
จองเบ:ก้......ทำแบบนี้ไงละ
 
โทโมะ:อ๋อ เข้าใจแล้ว เห้ยพวกไปละนะ
 
ป็อปปี้/เขื่อน:ไปไหน
 
โทโมะ:ก้ไปง้อไง
 
ป็อปปี้/เขื่อน:วันนี้เลยเหรอวะ
 
โทโมะ:เออ เร็วจะไปมั้ย
 
ป็อปปี้/เขื่อน:ไป!!!
 
แล้วทั้งสามก้ทำตามแผนของตัวเองที่วางไว้
 
@ สตูดิโอ
 
ทีมงาน:น้องแก้วค่ะมีคนมาหาหน้าสตูฯคะ
 
แก้ว:ใครค่ะ
 
ทีมงาน:เค้าไม่ได้บอกค่ะ
 
แก้ว:ค่ะ ขอบคุณมากนะคะ
 
แล้วแก้วก้เดินไปที่หน้าสตูดิโอ แต่ก้ไม่เจอใครเลยหันหลังกลับแต่มีมือนึงมาขว้าแขนแก้วไว้
 
เมื่อแก้วหันไปก้เป็นคนใส่หมวกกันน็อคสีดำยืนอยู่  
 
แก้ว:นี้นายเป็นใครเนี้ย!!!! 
 
....:.....
 
แก้ว:จะตอบมั้ย 
 
....:.....
 
แก้ว:จะเงียบอีกนานมั้ย
 
....:.....
 
แก้ว:ฉันนับหนึ่งถึงสามนะ
 
....:.....
 
แก้ว: หนึ่ง
 
....:.....
 
แก้ว: สอง
....:.....
 
แก้ว: สาม
 
ขวับ~
 
ชายคนนั้นดึงแก้วเข้าไปกอดแต่ก้ยังไม่ปริปากพูดแก้วก้ทุบตีชายคนนั้น และต้องชะงัก
 
เมื่ออ้อมกอดนี้แก้วรู้สึกคุ้นมาก ก่่อนจะตั้งสติได้
 
แก้ว:ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ!!!!!
 
ชายคนนั้นเปิดที่กันลมของหมวกกันน็อคออก
 
แก้ว:ไอ้บ้า!!!
 
โทโมะ:เธอยังจำอ้อมกอดของฉันได้
 
แก้ว:นี่โทโมะ อย่ามาลงตัวเองหน่อยเลย
 
โทโมะ:แก้วอย่ามาปากแข็งเลยน้า
 
แก้ว:ไอ้คนบ้า!!! ฮึก~ไม่ต้องมาพูดเลย
 
โทโมะ:อย่าร้องไห้นะ แก้วยังโกรธโมะอยู่เหรอ
 
แก้ว:โกรธสิ โกรธมากด้วย แล้วก้ไม่ต้องมาให้เห็นหน้าอีกนะ ฮือ~
 
โทโมะ:อย่าทำแบบนี้สิแก้วเรากลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ เรื่องนั้นนะโมะไม่ได้ทำนะ
 
พิมเค้าเริ่มก่อน (โทโมะดึงแก้วากอด)
 
แก้ว:แล้วแก้วจะเชื่อได้ยังไงละ ฮึก~ ฮือ~
 
....:เชื่อได้สิ
 
โทโมะ/แก้ว:เคนตะ
 
เคนตะ:ใช้ฉันเคนตะ
 
แก้ว:ไหนที่บอกว่าเชื่อได้นะ
 
เคนตะ:มานี้สิ
 
เคนตะพาโทโมะกับแก้วไปที่ห้องควบคุมกล้องวงจร
 
แก้ว:พาฉันมาทที่นี้ำไมเนี้ย
 
เคนตะ:ก้มาดูความจริงไง
 
แล้วเคนตะก้เปิดย้อนหลังกล้องวงจรปิดที่บรรทึกภาพพิมที่จูบโทโมะก่อนโดยที่โทโมะไม่ได้
 
ทำอะไรเลย
 
เคนตะ:เป็นไงละตาสว่างยัง
 
แก้ว:อื้อ ขอโทษนะที่แก้วไม่ฟังโมะเลยเรื่องมันเลยเป็นแบบนี้
 
โทโมะ:ไม่เป็นไรหรอก แค่แก้วไม่เลิกกับโมะ โมะก้ดีใจแล้ว
 
แล้วทั้งสองก้กอดกันโดยที่ไม่แคร์สายตาเคนตะและทีมงานที่อยู่ข้างในห้องนั้นเลย
 
เคนตะ:แฮ่มๆๆ ทำไรเกรงใจกันหน่อยเค้ามองกันหมดแล้ว
 
โทโมะ/แก้ว:แหะๆ
 
แก้ว:แล้วฟางกับป็อปปี้ละคืนดีกันรึยัง
 
เคนตะ:ฉันก้ไม่รู้แต่ฉันว่าไม่นานหรอกเดี๋ยวก้ดีกันเอง
 
แก้ว:ก้หวังว่าจะเป็นอย่างนั้น 
 
...............................................................................................
 
แผนการของป็อปปี้และเขื่อนจะเป็นยังไง ต้องติดตาม อยากให้อัพต้อง เม้น+โหวตเยอะๆนะ
 


 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา