ต่อให้ต้องเจ็บก็จะขอรักเธออีกครั้ง

10.0

เขียนโดย อ้อม

วันที่ 3 ธันวาคม พ.ศ. 2554 เวลา 12.55 น.

  2 ตอน
  34 วิจารณ์
  7,028 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) ตอนที่1

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
"เเก้วจะไม่ไปจริงหลอ"ชายหนุ่มถามน้องสาวที่เอาเเต่นั่งจ้องเเหวนวงหนึ่ง
"พี่เขื่อน  หนูบอกว่าไม่ไปก็คือไม่ไป"หญิงสาวตอบโดยไม่หันไปมองพี่ชายเเม้เเต่นิด
"งั้นพวกพี่ไปก่อนนะ"เขื่อน นัททิว  ไอซ์  เเละเเบงค์จึงเดินทาไปยังค่ายเพลง KZ
3ชั่วโมงต่อมา
"เเก้วๆ"พี่ขนมจีนพี่สาวคนรองของเเก้วพูด
"มีอะไร"เเก้วพูดทั้งๆที่ไม่ได้หันมามอง
"พวกนั่นลืมเอาของไปนะเอาไปให้ทีสิ"จีนพูดพร้อมยืนของให้น้อง
"ทำไมพี่ไม่เอาไปให้เองล่ะ"เเก้วพูดพร้อมหันกลับไป
"พี่ต้องไปทำงานเเล้วเอาไปให้ด้วยพี่รีบไปล่ะ"เเล้วจีนก็วิ่งออกจากบ้านไป
"พี่จีนๆ บ้าเอ้ย"เเล้วเธอจึงขึ้นรถ BMW ที่พ่อซื้อให้วันเกิดตอนอายุ17(เเก้วได้รับการตามใจมากกว่าใครจึงมีรถเป็นของตัวเองเกือบ20คัน)
ณKZ(บริษัทของโทโมะ)
เเก้วพยายามหาว่าพี่ชายอยู่ที่ไหนเพราะไม่ได้มานานเเล้ว
"ต้องการอะไรให้ช่วยไหมครับ"โทโมไดนเข้ามาถาม
"ไม่ต้องยุ่ง"เเก้วตอบโดยไม่หันไปมอง
"คงไม่ได้หลอกครับเพราะที่นี่บริษัทผม"เเล้วโทโมะก็หัวเราะ
"เเล้วถ้าฉันเป็นลูกหุ้นส่วนที่ใหญ่ที่สุดล่ะ"เเก้วหันไปพูด
"ล้อเล่นเเล้วล่ะครับเพราะหุ้นส่วนที่ใหญ่ที่สุดคือพ่อของเขื่อนเพื่อนผม"โทโมะพูดโดยไม่รู้เรื่องอะไร
"งั้นหลอ ไปล่ะนะเเล้วอย่ามา ส.เรื่องของคนอื่น"เเก้วเมื่อจำได้ว่าพี่อยู่ที่ไหนจึงรีบขึ้นลิพท์ตรงไปที่ชั้น55ห้อง555
"อ่าวเเก้วมาได้ไง"เมื่อเขื่อนเห็นน้องสาวตนเดินเข้ามาในห้องซ้อมจึงเดินเข้าไปถาม
"ก็เอาของมาให้พวกพี่หัวสมองปลาทองนะสิลืมของมันลำบากคนอื่นไหม"เเก้วพูดหน้าตามเนื่องจากเมื่อคิดถึงชายหนุ่มที่มายุ่งกับเมื่อมะกี้ยิ่งโกรธเข้าไปใหญ่"งั้นเเก้วไปนะ"เเล้วเเก้วก็ทำท่าจะเดินออกไป
"เดี๊ยวเเก้ว คืนนี่มีงานเลี้ยงของคุณพ่อกะคุณเเม่เธอต้องไปพร้อมพี่ ส่วนเรื่องชุดเดี๊ยวไปซื้อไม่มีเเต่"เขื่อนพูดยาวเป็นหางว่าวเมื่อน้องสาวทำท่าจะพูด
"ก็ได้ เหอะ"ที่เธอไม่อยากจะอยู่ที่นี่เพราะเอไม่อยากเจอใครบางคน
"อ่าวเขื่อนพาสาวที่ไหนมาคั่วว่ะ พรึ่บ เฮ้ย"เมื่อเคนตะพูดจบมีดเล่มหนึ่งก็ถูกปาโดยเเก้วตรงมายังกำเเพงใกล้ๆตัวเคนตะ
"ปากหมาเเล้วมึงนี่น้องสาวกูชื่อเเก้ว"เมื่อเขื่อนเเนะนำตัวเเก้วเสร็จจองเบถึงกับสดุ้ง
"เเก้วจริงหลอ"จองเบวิ่งเข้ามาหาเเก้ว"เเก้วพี่ขอโทษพี่อธิบายได้นะว่าวันนั่นเกิดอะไรขึ้นพ่อพี่เขาบังคับพี่นะเเก้ว"จองเบพูดพร้อมเขย่าตัวเเก้ว
"เฮ้ยไอจองเบ้พูดเกิน10คำว่ะ"ป๊อปปี่พูดเมื่อเห็นเพื่อนชายพูดกับใครเยอะขนาดนี้เป็นรังเเล้วเพราะปกติเขาจะไม่พูคำอื่นนอกจาก ใช่ ไม่ อืม
"ไอเบมึงหยุดเขย่าน้องกูได้เเล้ว เเล้วมึงรู้จักน้องก็รึไง"เขื่อนทั้งๆที่รู้ว่าจองเบรู้จักน้องสาวตน เเล้วเขาก็กระชากจองเบออกจากน้องสาวเเต่ไม่สำเร็จ
"พี่คงจำคงผิดเเล้วล่ะค่ะเพราะหนู ไม่-รู้-จัก-พี่!"เธอพูดเสียงเรียบเน้นๆที่ล่ะคำเเต่เสยงของเธอเหมือนกับสะกดความรู้สึกหนึ่งเอาไว้ เมื่อจองเบได้ยินดังนั่นจึงรู้สึกหนักอึ้งทั้งตัวเขาจึงค่อยๆปล่อยตัวเเก้วเเล้วทรุดลงกับพื้น
พี่ค่ะงั้นเดี๊ยวหนูมานะค่ะเดี๊ยวไปซื้อขนมมาให้พี่ๆค่ะพี่มีกี่คนค่ะ"เเก้วพูดเหมือนว่า3ปีมานี่เธอไม่เคยเย็นชากับใครเลย
"เออ 5คน"เขื่อนตอบเเต่เขารู้สึกว่าน้องเขาเเปลกไป
"งั้นเดี๊ยวมา"เเล้วเธอก็เดินออกไปสักพักก็มีคนเข้ามา
"เฮ้ยไอเขื่อนวันนี่กูเจอสาวนองคนหนึ่งโคตรน่ารักเเต่กลับโคตรดุเลยเว้ยเเถมบอกว่าตัวเองเป็นลูกเจ้าของหุ้นส่วนที่ใหญ่ที่สุด"โทโมะพูดเมื่อนั่งลง(ได้ข่าว่าเเก้วไม่ได้พูดเเบบนั่นนะ)
"เเล้วค่ะ เฮ้ยนาย"เเก้วเมื่อเดินเข้ามาก็ต้องตกใจเพราะ
"เธอ"
โปรดติดตามตอนต่อไป....
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา