โอ๊ย! ยัยบ้าฉันเปลี่ยนไปเพราะรักเธอ

ปัจจุบัน
แก้ว: ทำไมนายถึงไม่ให้เกียติฉันเลย ( แก้วพูดเบาๆพร้อมกับเดินไปหลบหลังร้านขายของร้านหนึ่ง จยผู้หญิงคนนั้นเดินออกไปเธอจึงเดินออกมา )
โทโมะ: อ้าวแก้ว ทำไมไปนานจังรู้ไหมคิดถึงนะเนี่ย
แก้ว: ก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอ พาฉันกลับบ้านหน่ิอยฉันไม่มีอารมณ์จะดูหนังแล้ว
โทโมะ: ทำไมล่ะ อีกแค่10นาทีหนังก็จะเล่นแล้วนะ ดูก่อนเถอะ
แก้ว: มะ.....
โทโมะ: อย่าปฏิเสธนะครับ
( แก้วจึงต้องจำใจกูหนังกับเขาจนจบเรื่อง แต่แก้วไม่ได้ดูได้แต่นั่งร้องไห้เงียบๆ เก็บเสียงเอาไว้  จนแก้วดูหนังเสร็จ )
โทโมะ: แก้วจะกินอะไรไหมครับ
แก้ว: ไม่ ฉันจะกลับบ้าน
โทโมะ: แก้วเป็นอะไร ทำไมไม่บอกโทโมะ
แก้ว: นายจะไม่รู้ด้วยตัวเองไม่ได้รึไง
โทโมะ: โมะไม่ได้ทำอะไรผิดเลยนะ บอกโมะได้ไหม
แก้ว: ไม่ นายต้องรู้ด้วยตัวนายเอง ตอนนั้นเราค่อยมาเจอกันดีกว่า ( แก้วพร้อมที่กำลังจะเดินกลับบ้าน แต่โทโมะคว้ามือไว้ก่อน )
โทโมะ: อย่าทำแบบนี้เลยนะแก้ว
แก้ว: ฉันคิดว่านายน่าจะฟังภาษาไทยออกนะ 
โทโมะ: แต่....
แก้ว: ไม่มีแต่
( โทโมะต้องจำใจปล่อยแก้วไป เพราะถ้าขืนยิ่งยื้อเธอไว้จะยิ่งทำให้เธอยิ่งโกรธไปมากกว่านี้ เขาเลยกลับบ้านแล้วไปนอนคิดว่า เขาทำอะไรตอนไหนแก้วถึงได้โกรธ เขาขนาดนั้น )
โทโมะ: เพราะเรื่องอะไรนะ
ปิ้ง~
โทโมะ: ต้องเป็นเพราะยัย ป๊อปปี้ตัวแสบแน่นอนเลย มาทำให้แก้วใจของฉันหึง
พอเขารู้สาเหตุเขาก็คิดไว้แล้วว่าเค้าจะจบปัญหานี้ได้อย่างไร 
( วิธีจบปัญหาครั้งนั้อย่างไร แล้วแก้วจะยอมดีด้วยไหม ติดตามจ้า!~ )