MyGirl! [ขอโทษนะครับผู้หญิงคนนี้ของปม]

 
[บันทึกพิเศษเขื่อน]
 
~ฝากไปเตือนเขา...ฝากไปเตือนเขา ทั้งที่ได้เธอไปไม่แคร์ แล้วยังได้แต่รังแกหัวใจ~(โปรโมทเพลงนิดนึง)
 
                                           สงสัยพี่ใหญ่ผมต้องอกหักแน่ ๆฟังเพลงนี้แต่เช้าแล้ว :(
 
                        สวัสดีครับผมเขื่อน >~< น้องเล็กสู๊ดดดดดดดด.สุด! ตอนนี้ผมป๊อปโมะเคนตะจองเบขนมจีนจินนี่นั่งกันอยู่ที่ห้องโถงใหญ่ ๆO_O เบอเริ่มเทิ้ม ! ผมนั่งฟังพี่ใหญ่ของผมฟังเพลงนี้มาตั้งแต่เช้าแล้ว :(' นี้ก็จะบ่ายแล้วด้วย =,.=' มันเพราะตรงไหน(อ่าวเพลงเองนะเฟ้ย ?)
                        ทุกคนสงสัยสินะ !!!ว่าทำไมผมถึงเรียกพี่ตัวเองด้วยไม่มีคำว่า ‘พี่’นำหน้า เอิ่ม...คำตอบคือ = ไม่รู้สิ 
 
~ฝากไปเตือนเขา แค่ไปบอกให้จำไว้ หากคนที่ฉันรักต้องเป็นอะไร...ฉันไม่ยอมปล่อย~
 
                        ผมกับทุก ๆคนมองไปยังที่โทโมะนั่งกุมขมับอยู่ และขมวดคิ้วไปด้วย โทโมะต้องเครียดเรื่องยัยคุณระฆังแน่ ๆเลยอย่าหาว่าผมเจื๋อกกกก >[]< วันนั้น(วันไหน)ผมแอบเห็นยัยป้าระฆังเดินกับผู้ชายคนอื่นด้วยหล้ะ
 
‘นี่ ๆ’ เสียงกระซิบและนิ้วสะกิดลงมาที่ไหล่ของผมหรือคนหล่อ?(มั่นมากอ่ะเขื่อนน้อย)คนยิ่งไม่มีอารมณ์อยู่ ผมหันหน้ายู่ไปตามนิ้วที่สะกิดไหล่ของผมจากหน้าแบบนี้ -_-^ กลายมาเป็นแบบนี้เลยครับ ^___^ ใครมาหน่ะหรอเฟย์เย่หน่ะสิแฟน(ในอนาคต)ของผมเอง
 
‘อะไร ^O^’ ผมกระซิบกลับ 
 
~ต่อให้โกรธยังไง ก็ไม่อยากแทรกแซงเธอ เหตุผลนะเหรอ ก็เธอรักเขาจนสุดหัวใจ~
 
“นี่!จะกระซิบทำไมกัน คนอื่นเขาได้ยิน” แก้วที่หลับอยุ่บนโซฟาเงยหน้าถาม ผมเพิ่งสังเกตุเห็นแก้วนะเนี้ย อ๊ะๆๆO_oแอบไปทำสีผมใหม่ไม่เคยบอกเขื่อนน้อยเล้ย :( 
 
“อุ้ย! ได้ยินด้วยเหรอแฮะ ๆ” เฟย์หัวเราะแห้ง ๆให้แก้ว
 
“แล้วผีดิบเป็นอะไรฟ่ะเนี้ย ?(ไม่รู้ดิ)ฟังเพลงไม่เข้าหูคนสวย”
 
“แหวะ.สวยไปหมดแหละยัยแก้ว !” ทุกคนตอบเป็นเสียงเดียวกัน ยกเว้นพี่ใหญ่บ้านของผม ท่าทางจะำไม่เล่นเอาซะเล่ยเอาแต่กุมขมับอยู่อย่างนั้น
 
“เอ่อ.เดี๋ยวฉันกับไอ้เบไปเปิดร้านก่อนนะเว้ย” เคนตะบอกพวกผมพยักหน้ารับก่อนที่มันและแฟนมันเดินควงแขนออกกันไปจากนอกบ้านของผม
 
“ผีดิ๊บบบบบบบบบบบบบ....” เสียงสิบแปดหลอดของยัยแก้วกระตุ้นโสตประสาทของโทโมะสะดุ้งนิด ๆและหันหน้ามามอด้วยสายตาแบบว่า ๆน่ากลัวอ่ะ TTYTT'
 
ยิ้ก ๆ
‘ฉันว่าเราไปดีกว่าเดี๋ยวโดนลูกหลง’ เฟย์กระซิบที่หูของผม ผมพยักหน้ารับมองหาไอป๊อปแต่ว่า...เขาไปกับยัยหัวฟูแล้ว แหม..ชิงเล่ยไอ้พี่บ้า ผมฉุดกระชากลากไส้หัวหอมน้อยออกมาจากห้องโถง
 
[จบบันทึกพิเศษเขื่อน]
 
                             มาอยู่ที่นางเองกันมั้งชิ้ส์ ! ฉันชื่อแก้ว แก้ว จริญญา ศิริมงคลสกุล รู้จักมั๊ย(ไม่)เมื่อกี้เขื่อนแย่งซีนฉันไปหมดเล่ย ทุกคนค่ะ(ค่ะ ?)คนอื่นเขาหนีแก้วใจไปที่อื่นหมดเลย T_T ทำไมปล่อยให้แก้วอยู่กับผีดิบคนเดียวหล้ะ แง้ ๆ
 
พรึ่บบบบ~
 
เหวอ OoO' 
                       ไอ้บ้าผีดิบฉันก็คนนะเฟ้ย!ฉุดให้มันเบาๆหน่อยคนยิ่งบอบบางเหมือนกระดาษ A4
 
                             คนหรือควายเนี้ยแรงเยอะฉิบบบ! คนสวยหนังถลอกเดี๋ยวถ้าฉันไม่สวยขึ้นมานะ :( และพามาทำไมสระว่ายน้ำ ? จะมาท้าแข่งรึยังไง ฉันแชมป์เลยนะเว้ย!
 
“นี้ยัยแก้ว” ขอบใจนะที่เรียกชื่อฉัน แต่ชื่อฉันมีพยางค์เดียวย้ะ !
 
“อะไรซาบะ” ชื่อนายนี้มันเยอะจริง ๆฉันเรียกไม่หมด =_=^' “นี่ ๆ แล้วโดนยัยคุณหนูแบ๊วทิ้งหรือไงถึงฟังเพลงแบบนั้น”
 
“อื้มมมมม” โอ้ว..ทำไมวันนี้เงียบมาแปลก ก็นะ.ใครโดนแฟนทิ้งก็ต้องนอนร้องไห้คงไม่หัวเราะแต่มีแล้วหนึ่งที่หัวเราะเพราะอะไรหน่ะหรอ....
 
... ไม่รู้ดิ 5555
 
“ปวดหัวว้ะ” พาลว้ะ T[]T'ฉันไม่ใช่คนทิ้งแกน้าาาาา yy'แก้วกลัวคะ 
 
                               ฉันย้ายที่ไปนั่งข้างๆโทโมะก่อนจะใช้มือออังหน้าผากของเขา 
 
“จะทานยาหรือปล่าเดี๋ยวฉันเอามาให้ทาน” โทโมะพยักหน้ารับเป็นเชิงบอกว่า ‘เอา’ ฉันจึงลุกขึ้นยืนแต่ต้องชะงักเมื่อถูกอีกฝ่ายกระชาก(อย่างแรง)จนล้มลงไปนั่งที่ตักของเขา
 
                          ฮึ่ย!!!...ไอ้บ้าถ้าฉันตกน้ำจะทำยังไง 
 
 

 
แว้กกกแก้วได้นั่งตักโมโมะด้วยเขินนนนนนนน O///O'