จำเลยแค้น

5นาทีผ่านไป
โทโมะ//มาแล้ว
แก้ว//จะทำอะไร(หญิงสาวถามเมื่อเห็นชายหนุ่มจะปลดกระดุมเสื้อตัวเอง)
โทโมะ//เช็ดตัวไง ไม่ต้องอายหรอกน่า ยังไงก็เคยเห็น(คำพูดเพียงไม่กี่คำของเขาทำเอาหญิงสาวหน้าแดงก่ำเลยทีเดียว)
แก้ว//เอ่อ..ฉันทำเองดีกว่านะ นายไปรอข้างนอกก่อน
โทโมะ//เอางั้นก็ได้แต่ถ้าเปลี่ยนใจเมื่อไหร่ก็เรียกนะ
แก้ว//อืม
10นาทีผ่านไป
แก้ว//โทโมะเข้ามาได้แล้ว
โทโมะ//อืม แก้ว
แก้ว//อะไร
โทโมะ//ฉันขอถามอะไรหน่อยสิ
แก้ว//ได้
โทโมะ//แม่ของเธออยู่ที่ไหนหรอ คือฉันเคยไปเฝ้าหน้าบ้านเธอ เห็นคนเข้านอกออกในบ้านเธอทุกคนแต่ฉันไม่เห็นแม่เธอเลย
แก้ว//คือ แม่ของฉันเค้าตายตอนคลอดฉันน่ะ ฉันรู้สึกผิดมาตลอกเลยนะที่ฉันเกิดมาเพื่อฆ่าแม่ตัวเอง ฉันว่านายดีกว่าฉันเยอะเลยนะ ที่นังได้เห็นหน้าแม่ตัวเอง แม้ว่าเค้าจะจากนายไปแล้ว แต่ฉันนี่สิไม่เคนมีโอกาสที่จะได้เห็นหน้าแม่เลย แม้แต่ครั้งเดียวก็ไม่มี ทุกๆวันเกิดของฉัน ฉันไม่เคยมีความสุขเลย ฉันเคยโดนเพื่อนล้อนะว่าเป็นฆาตรกรฆ่าแม่ตัวเอง ฉันสงสัยนะว่าทำไมฉันต้องมาเจออะไรแบบนี้ มันเหมือนกับในละครเลยถูกจับมาเพื่อแก้แค้น ถูกทรมานสารพัดอย่าง แต่ฉันก็เข่้าใจแล้วล่ะว่านี่ คงเป็นผลกรรมที่ฉันฆ่าแม่ตัวเอง ฉันมันเลว ฉันมันเป็นฆาตรกร ฉันฆ่าแม่ตัวเอง ฉันๆ ฮึก(หญิงสาวพูดไปน้ำตาไหลไปไม่มีลูกคนไหนหรอกที่จะมีความสุขที่ได้ทำให้แม่ตัวเองจากไป)
โทโมะ//เธอไม่ได้ตั้งใจทำมันหรอกนะแก้ว เธออย่าร้องเลย เธอไม่ผิดหรอกนะ มันก็จริงอย่างที่เธอพูดว่าฉันโชคดีกว่าเธอที่ฉันได้เห็นหน้าแม่แต่เธอนี่สิไม่มีโอกาสเลย
แก้ว//ทุกๆวันแม่ลูกทุกคนจะได้กราบเท้าแม่มอบดอกมะลิให้แม่ แต่ฉันนี่สิกลับต้องมานั่งกราบกระดูกแม่แทน 
โทโมะ//ฉันขอโทษนะ
แก้ว//นายจะขอโทษฉันทำไม
โทโมะ//ฉันขอโทษที่ฉันทำร้ายเธอมาโดยตลอด ฉันจะปล่อยตัวเธอ
แก้ว//จริงหรอ
โทโมะ//จริงสิ อีก2วันฉันจะปล่อยตัวเธอ
แก้ว//ขอบคุณนะ
โทโมะ//ฉันไปพักผ่อนก่อนนะ
แก้ว//ฝันดีนะ
โทโมะ//อืม
ในห้องแก้ว
แก้ว//ทำไมรู้สึกใจหายอย่างนี้นะ ฉันจะมีโอกาสได้เจอนายอีกมั๊ยโทโมะ หลังจากที่นายปล่อยตัวฉันไปเราจะได้เจอกันอีกมั๊ย ฉันอยากบอกนายเหลือเกินว่าฉันรู้สึกดีๆกับนายแต่ฉันก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร มันคือความรักหรือเปล่า แต่ฉันมีกวินแล้วหนิ เฮ้อ~
************************************************************************
มาอัพแล้ว ขอบอกก่อนนะว่ากำลังจะจบแล้ว
เม้รกันด้วยนะคะ