wonderful love มหัศจรรย์เพื่อนกันฉันรักเธอ

(speciad:knomjean Talks)

    "เร็วหน่อยดิไอ้จองเบ-_-"

    "เออๆ-_-"

    ฉันมองเพื่อนสนิทอย่างเบื่อหน่ายก็จะอะไรซะอีกละมันชักช้าอย่างกับเต่าคลาน เฮ้อ...ฉันยกมือขึ้นมาดูนาฬิกาเฮ้ย! OoO นี่มันเลยเวลากินข้าวมา10นาทีแล้ว  อ้ากกกกกกกกกกกก!ไอ้จองเบแกทำให้ฉันกินข้าวช้าไปตั้ง10นาทีน้า

     อะ  อ้าว ฉันลืมแนะนำตัวฉันชื่อขนมจีน เป็นเพื่อนกับจองเบตั้งแต่อยู่ม.4ตอนนี้อยู่ปี2แล้ว ความรู้ของฉันก็ถือว่าเก่งมากๆ ฮ่าๆ แต่ไอ้เพื่อนของฉันนี่โคตรฮอตเลยอะ สาวๆกรี๊ดทั้งคณะ แต่เวลาเห็นมันยิ้มให้ผู้หญิงคนอื่นทำไมฉันต้องเจ็บที่หัวใจด้วยล่ะT^T กรี๊ดๆ ไม่เอา ไม่เอา แต่แก๊งฉันไม่ได้มีแค่ฉันกับจองเบแค่2คนหรอกนะแต่มีอีกตั้ง8คน วู้! มีเยอะชิมิล้า (เฮฮาอยู่คนเดียวนะหนมจีน-_-")

      "นี่ไอ้จีนแกจะรีบไปไหนวะ-_-"

      "ไปกินข้าวดิแกนี่ถามอะไรแปลกๆ"

       "ห่วงกิน!-_-"

       "พอเลยตอนนี้ฉันหิวจนจะกินช้างได้แล้วเว้ย!"

       พอมาถึงโรงอาหาร O_o ทำไมคนเยอะจังอะ แง้ๆ หิวอะ หลังจากฉันอึ้งได้ซักพักมือใหญ่ของไอ้เพื่อนสนิทก็ดันหลังให้ฉันเดินไปหาเพื่อนคือ เฟย์  ฟาง  แก้ว  จินนี่  ป๊อปปี้  โทโมะ  เคนตะ ส่วนอีกคนอยู่อเมริกานั่นก็คือ เขื่อน นั่นเอง

        "แกนั่งรออยู่นี่เลยเดี๋ยวฉันไปซื้อข้าวให้-_-"

        "ขอบคุณนะคุณเพื่อนรัก^o^"

       พอจองเบและคุณผู้ชายเดินไปซื้อข้าวแล้วฉันก็หันมาเผชิญกับสายตามีแววล้อเลียนฉันอยู่ของ แก้ว ฟาง จินนี่  อย่าไปถามถึงยัยเฟย์เล้ยยัยนั่นคุยโทรศัพท์กับเขื่อนทั้งวันทั้งคืนจนไม่เป็นอันกินอันนอนอันบลาๆๆๆๆๆ (เว่อร์ไป:เฟย์)

       ปัง!

     เสียงกระแทกจานข้าวที่โทโมะวางให้แก้วทำให้ทุกคนหันไปมองเป็นตาเดียว

     "วางดีๆหน่อยดิข้าวฉันหกหมดแล้วเห็นป่ะเนี่ย-*-"

     "แล้วไงข้าวแกไม่ใช่ข้าวฉัน-_-"

     "แล้วใครใช้ให้แกเป่ายิ้งฉุบแพ้ฉันละ แบร่"

     ปัญญาอ่อนตอนนี้ฉันคงคิดได้แค่นี้สำหรับแก้วและโทโมะ ป๊อปปี้เดินมา2มือเต็มไปด้วยจานข้าว3จาน มีของป๊อป ฟาง และเฟย์ แล้วก็ตามมาด้วยเคนตะ เอ...ทำไมจองเบมันไปนาจังอะ หิวแล้วนะ

      กรอด!!!O///O

      "เฮ้!ไอ้จีนแกช่วยถือหน่อยดิมันหนักToT"

      "ว้าว*O*แกซื้อมาเยอะจังอะ"

      "มีใครบางคนบ่นว่าหิวจนจะกินช้างได้ทังตัว"

     "แหม!รู้ใจกันจริงนะ"

     "-///-"

     ฉันรีบก้มหน้างุดทำไมฉันต้องเขินด้วยเนี่ยจองเบเป็นเพื่อนเธอนะขนมจีน  จองเบหัวเราะแล้วตบหัวทุกคนที่แซวแต่...แกไม่รู้สึกอะไรบ้างเลยหรอ  คำถามนี้ฉันต้องฝังมันเอาไว้ให้ลึกที่สุดในก้นบึ้งของหัวใจ ฉันตั้งท่าจะหัวเราะตามจองเบแตฉันต้องสะอึกคำพุดและเสียงหัวเราะของตัวเองลงคอเมื่องจองเบพูดว่า..

     "ฉันมีคนที่ชอบแล้วโว้ย^///^"

      ฉึก!!!

      เหมือนมีใครเอามีดมาเฉือนหัวใจของฉัน น้ำใสๆเอ่อล้นดวงตาของฉันฉันต้องกลั้นมันไว้ อย่าออกมานะน้ำตา เราเป็นเพื่อนกันท่องไว้ขนมจีน  ฉันลุกพรวดและกำลังจะเดินหนีแต่มื่อใหญ่ของคนที่ทำให้ฉันเจ็บที่สุดดันมารั้งฉั้นไว้

      "แกจะไปไหน"

      "ห้องน้ำ"

      ฉันสะบัดมืองของจองเบออกแล้ววิ่งออกไปให้ไกกลที่สุดเท่าที่ฉันจะทำได้...

................................................................................................................................................

ไรเตอร์มาอัพเรื่องใหม่แล้วน้ะเรื่องก่อนไม่ค่อยรู้เรื่อง  เรื่องนี้ก้อจะพยายามอัพบ่อยๆละกัน

วิจารณ์มาได้ เม้น&โหวตให้ด้วยนะฮะ  รักลีดเดอร์ทุกคนฮับจุ๊บๆ^3^