wonderful love มหัศจรรย์เพื่อนกันฉันรักเธอ

10.0

เขียนโดย april

วันที่ 27 สิงหาคม พ.ศ. 2555 เวลา 09.05 น.

  3 ตอน
  5 วิจารณ์
  8,634 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) Don'my Friend เป็นเพื่อนเธอไม่ได้จริงๆ(jk)2

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

        "ฮึก  ฮื่อๆๆๆ"

        ฉันวักน้ำใส่หน้าอย่างบ้าคลั่ง(ดีนะที่ไม่มีคนอยู่ในห้องน้ำ)จนตอนนี้หน้าของฉันเปียกโชกไปทั้งหน้าแต่มันก็ยังลบคราบน้ำตาของฉันไม่มิสินะ

        "จีน!แกเป็นไร"

       เสียงของแก้วทำให้ฉันหันหลังไปดู

       "แก้ว...ฮื่อๆ"

      ฉันโผเข้ากอดแก้วทันทีตอนนี้ฉันต้องการที่พึ่งแก้วกอดตอบฉันเบาๆปล่อยให้ฉันร้องไห้จนฉันพอใจ  นานหลายนาทีที่ฉันกอดแก้ว ฉันผลักกอดแก้วออกเบาๆแล้วได้แต่ยื่นก้มหน้าไม่มองหน้าใคร  ฟางจึงชวนกลับหอพัก

(special:end)

 

(special:jongbae talks)

       ผมงงมากที่จู่ๆขนมจีนถึงได้รีบออกไป  แต่ผมเห็นนะมันร้องไห้ด้วยและผมมั่นใจว่าผมไม่ได้ตาฝาด

       "ไอ้เบขนมจีนเป็นไรวะ"

       "กรูไม่รู้วะ พวกเมิงนี่ถามอะไรแปลกๆ-_-"

       "อ้าว!กรูก็นึกว่าเมิงจะรู้หนิหว่าเห็นตัวติดกันอย่างกับแฝดสยาม"

       "เฮ้ย!ยัยเป็ดหัวฟูกลับมาแล้ว^o^"

       ป๊อปปี้ตะโกนขึ้นเมื่อเฟย์ ฟาง แก้ว และจินนี่กลับมาแต่ไอ้ขนมจีนล่ะทำไมไม่กลับมาด้วยละ ผมใจคอไม่ดีนะเพราะไอ้จีนไม่เคยเป็นอย่างนี้ผมรีบกุลีกุจอวิ่งไปหาแก้วแล้วถามเรื่องไอ้ขนมจีนทันที

       "ไอ้แก้ว!ขนมจีนละไปไหนเป็นอะไร แล้วทำไมไม่กลับมาพร้อมแกฮะ!ตอบมาเร็วๆสีเว้ย!"

       "เฮ้ย!ไอ้เบเมิงใจเย็นดิ ดูดิยัยทอมถูกเมิงเขย่าจนมันหัวหมุนแล้ว"

       คำพูดของโทโมะทำให้อารมณ์ของผมเย็นลง ผมปล่อยมือจากไหล่แก้วแล้วกลับไปนั่งลงที่เดิมก่อนจะถามไอ้แก้วใหม่อีกครั้ง

       "แก้วขนมจีนละ"

       "อยู่หอ"

       "ฉันจะไปหามัน"

       "ฉันว่าแกอย่าเพิ่งไปเลยวะ"

       "ทำไม"

      "ถ้าไอ้จีนพร้อมมันก็บอกแกเองแหละ"

   ~หลายวันผ่านไป~

      ตอนนี้ผมมาดักรอไอ้ขนมจีนอยู่หน้าหอพัก เพราะผมนั่งรอมันอยู่ในห้องเรียนมาจะอาทิตย์แล้วแต่มันก็ไม่โผล่หัวมาเรียนซักที  อ๊ะ!...นั่นไงมันมาแล้ว

       หมับ!

       ผมรั้งข้อมือเล็กๆนั่นไว้ ขนมจีนหันกลับมา เฮ้ย!O_O ทำไมหน้ามันซีดอย่างนี้วะ

       "จีนแกเป็นไร"

       "ป่าวหนิ แกมีอะไรเหรอ"

       "เราเป็นเพื่อนกันนะ มีอะไรก็บอกกันดิ"

       เว้ย!ทำไมเวลาพูดว่าเราเป็นเพื่อนกันกับแกทีไรมันต้องเจ็บแปลกๆที่ใจด้วยวะ  ชั่งเถอะ!-*-มัมคงเป็นไปไม่ได้หรอกเพราะผมชอบ 'มีน' ดาวคณะนี่นา มัมคงตลกน่าดูถ้าเพื่อนสนิทจะมาชอบกันเองมัมคงไม่มีทางเป็นไปได้หรอก

         "แกโกรธอะไรฉัน"

         "ป่าวหนิ-_-"

         "ไม่จริง!หายโกรธฉันนะ งั้นมื้อเที่ยงแกอย่างกินอะไรฉันเลี้ยงเอง"

         "จริงนะ*o*"

         "อื แต่แกช่วยอะไรฉันหน่อยได้มั๊ย"

(special:end)

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา