My girl. ถึงปากจะร้ายแต่ผมก็รักน่ะ♥

ตอนที่ 3

เรื่องป่วนในห้องซ้อม

“เฟย์ว่านายพวกนี้ ท่าทางจะเป็นจริงเป็นจัง”                       

“นั่นดิ มาว่าเราอู่ได้ไงแบบนี้ปล่อยไม่ได้”แก้ว

ปึก !! (เสียงเปิดประตู)

“เฮ้ย”ทั้ง 3 สาวและ 5 หนุ่ม

“เธอเข้ามาได้ไงเนียยัยทอม  อย่าบอกน่ะว่าพวกเธอคือ FFK”โทโมะ

ทั้ง 3สาวพูดพร้อมกัน“ใช่”

“และนายคือพวก K-OTIC”เฟย์

“ใช่แล้วครับ”เขื่อน

“ทำไมโลกมันกลมแบบนี้น่ะ”โทโมะ

“ทำไม นายมีปัญหาหรอซ้อมด้วยกันไม่ได้หรือไง”แก้ว

“ใจเย็นๆแก้ว ยังไงเราก็ต้องเป็นทีมเดียวกัน”ฟาง

“ก็ได้”ฝากไว้ก่อนเหอะ เชอะ!!

“ดีนั่น เราแนะนำตัวกันก่อนดีกว่าเริ่มจากฉันละกัน ฉันป๊อปปี้ ทางขวาโทโมะ ซ้ายไอเขื่อน คนที่นั้งฟังเพลงอยู่จงเบ ส่วนไอเตี้ยนิ่เคนตะ” ป๊อปปี้

“โหยแนะนำฉันได้ดีมากเลยไอป๊อป”เคนตะ

“หรือมันไม่จริง”ป๊อปปี้

“เออจริง ชิ”เคนตะ

“5555555”ทั้งหมด

“ ฉันฟาง ส่วนนิ่เฟย์น้องฝาแฝดฉัน และนิ่ก็แก้ว”ฟาง

“เฟย์ มีฝาแฝดหรอครับ”เขื่อน

“พี่ฟางก็พึ่งบอกไปจะมาถามทำไมเนี่ยนายหน้ายาว”เฟย์

“โถ่ ถามแค่นี้ก็ไม่ได้ งอนแล้ว ง้อด้วย”เขื่อน

“นิ่ป๊อปปี้ เพื่อนนายเป็นตุ๊ดหรอ งอนซะ”เฟย์

“55555555555”ทั้งหมด

“เอาละพวกนายจะเอาคอนเซ็บเป็นแบบไหน ให้เลือกก่อน”ฟาง

“เขื่อนว่า เอาแบบจีบกันดีไหม หน้าหนุกดี”

“เฮ้ย แกหวังอะไรหรือเปล่า”จงเบ

“นิดหนึ่งวะ”แล้วเหล่ไปทางเฟย์

“อะไรของนาย มองไร”

“สวยดุครับ”เขื่อน

“5555555”ทั้งหมดเว้นเฟย์

“มามีสาระกันเถอะ มาประชุมจัดลำดับเพลง”ป๊อปปี้

“@!$#@%@$%@#@%$%@#!@#%#^@#@%^@%@$”

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป

“เอาตามนี้ มาซ้อมกัน”ป๊อปปี้  แล้วทั้งหมดก็ซ้อม ระหว่างซ้อม แก้วแอบเหล่มองไปทางโทโมะ ทันใดนั้นแก้วต้องหลบตาเมื่อเห็นโทโมะก็มองอยู่เหมือนกัน แถมยักคิ้วให้อีก

นายนั้นกวนประสาทชะมัด แหม ยักคิ้วให้ คิดว่าหล่อหรอ แค่แอบมองนิดหน่อย หลงตัวเองคิดว่าตัวเองหล่อหรอ เชอะ แต่ก็หล่อดีน่ะ ผู้ชายอะไรหน้าหวานกว่าฉันอีก >///<

“นิ่เธอเป็นอะไรของเธออยู่ดีๆก็หน้าแดง”โทโมะ

“เฮ้ย มาได้ไงเนี่ย”

“มาตั้งนานและ เห็นเธอยืนหน้าแดงอยู่คนเดียว เธอถ้าจะบ้าแฮะ”

  “หยุดพูดเลย แล้วเฟย์กับฟางไปไหนแล้ว”

“ไปซื้อน้ำ แต่จะกลับเลยหรือเปล่าไม่รู้น่ะ นิก็ 5โมงแล้ว”

“เฮ้ย กลับแล้วแน่เลย 5โมงแล้วฉันไปน่ะ นายตุ๊ด”

“ตามสบายยัยทอม”พร้อมยักคิ้ว

(The End Kaew)

(Tomo)           

ณ  หอพัก

ผมเห็นยัยนั้นยืนหน้าแดงอยู่คนเดียวเลยเดินไปทัก   เรา เอ๊ะ ผมกับเธอคุยกันสักพักเธอก็ขอตัวกลับก่อน เป็นครั้งแรกที่ผมคุยกับเธอดีๆ ผมรู้สึกแปลกๆยังไงไม่รู้สิ  เหมือนผมถูกชะตากับเธอ แต่มันจะเป็นไปได้ไงผมกับเธอ กัดกันตลอด ไม่ใช่แค่เมื่อกี้ ตอนซ้อมผมมองเธอ  เธอก็หันมามองผมแว๊บหนึ่ง ผมไม่รู้จะปกปิดอาการนี้ยังไงเลยยักคิ้วให้เธอไป เธอถึงหันไปซ้อมต่อ อาการแบบนี้เขาเรียนอะไรกันน่ะ มันเป็นอาการที่เรียกว่า เขินหรือเปล่า

“เฮ้ยไอโมะ นั้งเครียดอะไรคนเดียววะ คิ้วจะติดกันอยู่และ”เขื่อน

“เปล่าวะ คิดเลื่อยเปื่อยแกมีไรวะ”โทโมะ

“ไม่มีไรมากหรอก แค่จะถามว่าแกสงบศึกกับ แก้วเขาแล้วหรอเห็นเมื่อเย็นยืนคุยอะไรกัน”เขื่อน

“นั่นดิวะ ไม่เคยจะเห็นแกเดินไปทักใครก่อนถ้าไม่สนิดหรือไม่ชอบหน้า”ป๊อปปี้”

“ก็เปล่าไม่มีไร ว่าแต่แกเหอะ เห็นกระหนุงกระหนิงอะไรกับฟาง”โทโมะ

“ก็ไม่มีไรเพื่อนกัน”ป๊อปปี้

“หรอ!!!.”เขื่อน โทโมะ

“เออดิ”ป๊อปปี้

“แล้วอนาคตอะเพื่อนปะ”เขื่อน

“ไม่รู้โว้ย ไปๆ นอนกันได้แล้ว เที่ยงคืนกว่าแล้วโว้ย”ป๊อปปี้ แล้วก็เดินขึ้นห้องไป

“5555 ดูมันเขินดิ ฮาดีวะ”เขื่อน

“อืม ไปเหอะ ขึ้นนอน”โทโมะ

      (The End Tomo)

(Kaew)

เอี๊ยดดดดดด    ปั๊งงงงง   โครมมมม

“เฮ้ย รถชน”   ฉันรีบวิ่งไปดู แล้วภาพที่เห็นก็คือ  0.0

“โทโมะ...........!!!!”(ตะโกน)

ตอนที่3 แล้วเป็นไงกัยบ้าง สนุกไหม สนุกไม่สนุกเม้นบอกด้วยน่ะ