Only you! แค่เธอคนเดียว

9.8

เขียนโดย kimkii

วันที่ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 เวลา 12.51 น.

  15 ตอน
  94 วิจารณ์
  22.55K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 29 กันยายน พ.ศ. 2556 17.53 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

6)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

6

 

 

“ให้ฉันอาบก่อนนะ” ฉันหันไปบอกโทโมะเตรียมจะหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าไปในห้องน้ำ

“อาบพร้อมกันเนี่ยแหละ ฉันไม่อยากทนอยู่ในสภาพนี้นานๆ” โทโมะพูดแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำทันที ฉันยังไม่อนุญาติเลยนะว้อยยยย! :)

“นาย ออกไปเลยนะ ฉันจะอาบน้ำคนเดียว” ฉันพยายามดันโทโมะออกไปจากห้องน้ำ

“อาบด้วยกันมันจะเป็นอะไรไปเล่า เธอนี่ก็” โทโมะว่าแล้วเดินไปเปิดฝักบัวแล้วตัวเองก็เดินไปอาบน้ำเฉย >O<

“นี่นายพูดไม่รู้เรื่องรึไงนะโทโมะ ฉันบอกให้ออกไป!” ฉันเดินตามมาพยายามที่จะดึงเขาออกไปจากห้องน้ำให้ได้แต่ก็ถูกโทโมะดันตัวเข้าไปติดกับฝาผนังแล้วกดริมฝีปากลงมา วันนี้ฉันจูบกับเขาสองรอบแล้วนะ อ้ากกกก! หัวใจทำงานหนัก ><”

“ทีนี้จะเงียบได้รึยัง หือออ?” โทโมะถอนจูบออกมาพร้อมกับเคลื่อนใบหน้าออกจากใบหน้าของฉันแต่มันก็ออกไปแค่ไม่ถึงคืบเพราะตอนนี้จมูกเราสองคนก็ชนกันอยู่ :$

“นายจูบฉันอีกแล้วนะ ตาบ้า!”

“ฉันชอบเวลาเธอเขิน”

“ฉันไม่ได้เขิน นายอย่ามาพูดมั่วๆ”

“เวลาเธอเขินเธอจะชอบโวยวาย ว่านู่นด่านี่ฉัน ฉันว่ามันน่ารัก :)” โทโมะสวมกอดฉันหลวมๆ โอ้ยย ทำไมเขาถึงได้ถึงเนื้อถึงตัวกับฉันตลอดเวลาที่เราอยู่ใกล้กันด้วยนะ -/////-

“โรคจิต -*-”

“ไหนดูหน่อยสิ หน้าสวยๆเลอะโคลนหมดแล้ว” โทโมะเอามือมาเช็ดโคลนที่เปื้อนหน้าฉันออกอย่างนุ่มนวล

“แล้วใครล่ะที่ทำให้ฉันเป็นแบบนี้ -^-” โทโมะไม่พูดอะไรเพียงแต่ทำความสะอาดร่างกายฉันไปเรื่อยๆ จากใบหน้าก็เริ่มไปที่ซอกคอ ทำไมสัมผัสจากเขามันถึงสบายอย่างนี้ >_< วันหลังฉันเรียกให้เขามาอาบน้ำให้อีกดีมั้ยเนี่ย >O<

“ฉันชอบเธอนะแก้ว ชอบมากๆ ชอบจริงๆ” อยู่ๆโทโมะก็พูดประโยคชวนเขินขึ้นมา โอ้ยยย! แค่นี้ยังฆ่าฉันไม่พอใช่มั้ย ฉันจะแดดิ้นตายแล้วน๊า T////T

“รู้แล้วน่า เลิกพูดซะที” โทโมะยังคงลูบไล้ร่างกายฉันไปเรื่อยๆ จากซอกคอก็เลื่อนไปที่แขน จากแขนโทโมะก็สวมกอดฉันอีกครั้งก่อนจะเอามือลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังของฉันเพื่อเอาโคลนที่มันติดอยู่ออกไป ลูบไปเรื่อยๆ เนิ่นนานจนฉันเคลิ้มเกือบจะหลับละ  -O-

“ถูขาให้มั้ย?” โทโมะหันมากระซิบข้างๆหูทำเอาฉันแทบสะดุ้ง

“…”

“ไม่ตอบถือว่ายินยอมนะ” โทโมะค่อยๆก้มลงไปนั่งยองๆแล้วเอามือมาลูบไล้ขาฉันก่อนจะไล่ขึ้นสูงเรื่อยจนมาถึงต้นขาของฉัน โทโมะลูบไล้ไปเรื่อยๆ จนฉันรู้สึกว่ามันจะเลยต้นขามาแล้วฉันจังตัดสินใจผลักเขาออก

“อย่าแม้แต่จะคิด”

“ฉันยังไม่ได้คิดอะไรเลยนะ มีแต่เธอแหละที่คิด :P”

“นายอย่ามาย้อนฉันนะ โอ้ยย!”

“แก้ว ! เธอเป็นอะไร?” โทโมะดูจะตกใจมากที่จู่ๆฉันก็ร้องเสียงดังลั่นห้องน้ำ

“ฉันแสบอะ แสบตรงขา”

“เธอนั่งนี่ก่อน เดี๋ยวฉันดูให้” โทโมะหยิบเก้าอี้ตัวเล็กๆที่อยู่ในห้องมาให้ฉันนั่ง ก่อนจะหันไปปิดฝักบัว แล้วนั่งลงกับพื้นห้องน้ำดูขาให้ฉัน

“เธอโดนอะไรบาดไม่รู้อะแก้ว แต่ฉันว่าน่าจะเป็นเปลือกหอยที่ปนอยู่ในโคลนนะ มันบาดลึกด้วย เดี๋ยวต้องล้างแผลให้สะอาดก่อน”

“อืม”

“งั้นเดี๋ยวเราอาบน้ำให้เสร็จก่อนละกัน เดี๋ยวฉันจะทำแผลให้เธอเอง” จากนั้นเราสองคนจึงช่วยกันอาบน้ำ ผลัดกันถูสบู่ให้กัน สระผมให้กัน จนในที่สุดเราสองคนก็อาบน้ำเสร็จ ฉันจึงกั้นม่านแล้วเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในอ่างอาบน้ำ ส่วนโทโมะก็เปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่อีกด้านนึงของม่าน

 

“นายเสร็จรึยังโทโมะ ฉันเสร็จแล้วนะ” ฉันถามออกไป เพราะกลัวว่าถ้าเปิดม่านไปแล้วอาจจะเจออะไรที่ไม่ควรเจอก็เป็นได้ >_<

“อ่าๆ ฉันก็เสร็จแล้ว” โทโมะตอบกลับมาฉันจึงแน่ใจว่าจะไม่เห็นอะไรอย่างนั้นจึงเลื่อนม่านออกมา

 

“หุ่นเธอนี่มัน….เซ็กซี่ยิ่งกว่านางเอกเอวีซะอีกนะแก้ว >.<”

“นายพูดอะไรน่ะ ฉันเคยเห็นของฉันรึไงยะ ?”

“ก็เพิ่งเห็นเมื่อหยกๆนี้เอง :)” น่ะ..นี่แสดงว่าไอ้บ้าโทโมะมันแอบดูฉันเปลี่ยนเสื้อผ้าผ่านม่านนี่น่ะหรอ อ้ากกกกกกกก!!! ไอ้บ้าเอ้ย ลามกที่สุดเลย! TOT

“ไอ้บ้า ไอ้ลามก ไอ้คนทุเรศ ฉันเกลียดนายที่สุดในโลกเลยรู้ไว้ซะด้วย!” เกลียดและโกรธจริงๆนะ ทำไมเขาถึงนิสัยอย่างนี้นะ หน้าตาก็ดีแต่นิสัยนี่ตรงข้ามกับหน้าตาทุกอย่างเลย -*-

“55555 หน้าเธอตอนนี้มันตลกเป็นบ้าเลยอะ รอแปปนะฉันไปหยิบโทรศัพท์มาถ่ายรูปก่อน”

“นาย ! ฉันโกรธนายจริงๆนะ -^-”

“โอ๋ๆ ฉันพูดเล่นน่า ฉันไม่ใช่คนโรคจิตขนาดนั้นนะ”

“แต่นายมันยิ่งกว่านั้นน่ะสิ -_-”

“พูดมากจริง ป่ะๆไปทำแผลกันเดี๋ยวมันจะอักเสบเอา” โทโมะดึงมือฉันออกไปจากห้องน้ำ บอกเฉยๆก็ได้นี่นา แต่มือเขานี่มันใหญ่และอบอุ่นดีจังแฮะ ^////^

“เธอนั่งลงบนเตียง ยื่นขาออกมาข้างหน้าฉันจะทำแผลให้” เมื่อเดินออกมาจากห้องน้ำโทโมะก็สั่งๆฉันยิ่งกว่าพ่อ :(

“ย่ะ!” ฉันพูดแล้วทำตามที่เขาสั่ง

โทโมะค่อยเอาสำลีในกล่องยาชุบแอลกอฮอลล์แล้วค่อยๆล้างแผลให้ฉัน

“โอ้ย แสบอะนาย แสบมากกกกก ToT”

“เธอทำหน้าตลกอีกแล้วนะ ฮ่าๆ”

“นายก็ทำเบาๆหน่อยเซ่ !! -*-”

“โอเคๆ เธอนี่มันขี้โวยวายตัวแม่จริงๆ -__-” โทโมะบ่นไปทำแผลไป ฉันแสบแผลมากแต่ก็รู้สึกว่าโทโมะเป็นคนที่ทำแผลได้เบามือจริงๆ เทียบจากที่เวลาฉันได้รับบาดเจ็บแม่ยังทำแผลให้ฉันอย่างไม่ปราณีเลยด้วยซ้ำ แถมยังด่าฉันเป็นวักเป็นเวรทำเอาเวลาฉันจะทำอะไรต้องระมัดระวังเป็นพิเศษเพราะถ้าบาดเจ็บขึ้นมาอีกฉันก็ต้องโดนแม่เทศน์ตลอด -3-

 

“อะ!” ฉันตกใจนิดหน่อยเมื่อฉันที่กำลังก้มลงมองแผลที่โทโมะกำลังทำให้เสร็จพอดีแล้วบังเอิญกับจังหวะที่โทโมะเงยหน้าขึ้นมาพอดี เราสบตากันโดยที่ไม่มีฝ่ายใดที่จะหลบสายตาของอีกฝ่ายก่อนเหมือนกลัวว่าถ้าใครหลบตาก่อนคนนั้นจะเป็นฝ่ายแพ้ และเหมือนมีแรงดึงดูดระหว่างเราสองคน โทโมะค่อยๆลุกขึ้นก่อนจะยกตัวฉันให้ขึ้นไปนั่งตรงกลางเตียง โทโมะเอามือมาโอบรอบเอวฉัน แล้วเป็นครั้งแรกที่ฉันกล้าที่จะเริ่มรุกเขาเหมือนกันโดยที่ฉันเอามือไปโอบรอบคอโทโมะก่อนจะโน้มคอเขาลงมาแล้วเริ่มประกบริมฝีปากของตัวเองลงบนริมฝีปากของโทโมะ โทโมะดูจะอึ้งๆไปหน่อยแต่ก็ตอบสนองสัมผัสของฉันเป็นอย่างดี เขาสอดลิ้นเข้ามาในโพรงปากของฉันอย่างชำนาญ ใช้ลิ้นของเขาตวัดไปทั่วโพรงปากของฉัน ทำเอาฉันหัวใจเต้นแรงไม่เป็นจังหวะเลยทีเดียว

 

“หวานจังครับ” โทโมะเลื่อนใบหน้ามากระซิบข้างหูฉันก่อนจะใช้จมูกไล่ไปทั่วไปหน้าของฉัน หอมทุกที่ที่เขาใช้จมูกลากผ่าน ก่อนจะเลื่อนมาฝังริมฝีปากลงที่ซอกคอขาวของฉัน โทโมะใช้มือเกลี่ยผมที่ปิดคอของฉันออกก่อนจะทำสัญลักษณ์ความเป็นเจ้าของไว้ที่ซอกคอของฉัน

 

“อ่ะ ฉันเจ็บนะโทโมะ” ผลของการทำสัญลักษณ์ความเป็นเจ้าของทำเอาฉันเจ็บบริเวณตรงนั้นมาก แต่ทำไมฉันถึงรู้สึกดีจังนะที่เขาทำรอยนี้ไว้ มันรู้สึกเหมือนฉันเป็นอะไรกับเขาแล้ว และคนอื่นก็ห้ามมาแตะต้องของของเขา -////-

 

 

ป๊อกๆๆ

“เฮ้ยพวกแกสองคนอะ ให้พวกฉันรออีกแล้วนะ มัวแต่ทำภารกิจสำคัญกันอยู่รึไง ?” เสียงเขื่อนตะโกนออกมาจากหน้าห้องทำเอาเราสองคนผละออกจากกันทันที โดยที่ฉันยังรู้สึกว่าหน้าตัวเองมันร้อนๆแปลกๆนะ >//////////<

“เสร็จแล้วโว้ยยย เดี๋ยวพวกฉันออกไปเดี๋ยวนี้แหละ” เสร็จ ? เสร็จอะร้ายยยยยยยยยย!! >< บอกแค่ว่าเดี๋ยวลงไปก็พอนี่นา เขาอยากประกาศให้ทุกคนรับรู้หรือยังไงว่าเราสองคน…. -////-

“ไอ้เขื่อนไม่น่ามาขัดเลย ไม่งั้นเราสองคนคง..” โทโมะทำท่าจะพูดประโยคหื่นๆนั่นออกมาต่อ แต่ฉันต้องรีบพูดขัดไว้ก่อน ไม่งั้นหูฉันคงเป็นมลทินหมดแน่ๆ >__<

“หยุดพูด! T^T” ฉันลุกขึ้นจากเตียงแต่ก็โดนโทโมะดึงไปกระซิบข้างหูซะก่อน

“แต่เมื่อเธอรุกฉันก่อนนะ :)” อะ..ไอ้บ้า พูดอะไรอย่างน้านนน ! เมื่อกี้มันก็แค่อารมณ์หลงผิดเท่านั้นแหละ เช้อะเช้อะ -^-

“หยุดพูดเรื่องเมื่อกี้เลยนะ -////-”

“^-^” ฉันไม่อยากต่อล้อต่อเถียงกับโทโมะอีกต่อไป และอีกอย่างก็กลัวว่าพวกข้างล่างจะรอนานไปมากกว่านี้เลยเดินไปเปิดประตูลงไปข้างล่าง ตามมาด้วยเสียงฝีเท้าโทโมะที่เดินตามฉันมาติดๆ

 

“ไม่ลงมาชาติหน้าเลยล่ะยะ!” เมื่อเดินลงมาถึงฉันก็ถูกเฟย์เหน็บแนมทันที -.-

“ก็โทโมะ..อุ๊บส์!” ฉันเกือบเผลอพูดเรื่องบนห้องเมื่อตะกี้แต่ก็เอามือปิดปากตัวเองไว้ได้ทัน เกือบไปแล้วแก้วเอ้ย ><”

“โทโมะอะไรแก้ว บอกพวกเรามานะ” ฟางเริ่มซักฉันเพิ่มอีกคน

“ฉันกำลังจูบกับยัยนี่ แต่ไอ้เขื่อนมาขัดซะก่อนน่ะสิ” โทโมะพูดเรื่องบนห้องพร้อมกับเดินมาโอบเอวฉันแล้วดึงไปติดกับตัวเขา

“นาย!!” ฉันหันไปชี้หน้าเขา

“เอาน่าแก้ว เรื่องจูบเป็นเรื่องปกติ ไม่ได้จูบกันนี่สิไม่ปกติเนอะเป็ดเนอะ”

“ป๊อปด่าว่าฟางเตี้ยอีกแล้วนะ ! -3-”

“เมื่อกี้ฉันก็เพิ่งจูบกับเฟย์มา ไม่ต้องอายหรอกแก้ว ฮี่ๆๆ” จูบกลายเป็นเรื่องปกติของผู้ชายพวกนี้ไปแล้ว อ้ากกกก! ฉันจะบ้าตาย >.<

“ไอ้กบ เงียบปากไปเลยนะ!” เฟย์หันไปหยิกเข้าที่แขนของเขื่อน ทำเอาเขื่อนนิ่วหน้าด้วยความเจ็บ

“งั้นเดี๋ยวพวกเราไปกินอาหารทะเลที่ร้านอาหารใกล้ๆบ้านแล้วกันนะ เดินไปอีกนิดเดียวก็ถึง” ป๊อปปี้สรุปทุกอย่าง พวกเราทั้งหกจึงเดินเลียบชายหาดไปเรื่อยๆ อากาศตอนพลบค่ำของที่นี่ดีจริงๆเลย  ได้มาพักผ่อนอย่างนี้ฉันรู้สึกว่าสมองปลอดโปร่งขึ้นเยอะเลย พอกลับไปเรียนฉันคงจะเรียนเข้าใจมากแน่ๆ ถ้ายัยเฟย์ไม่ชวนฉันเม้าท์นะ -__-

 

 

@TKR Seafood

“นี่คร้าบหัวหอม กุ้งตัวโตๆเขื่อนแกะให้แล้ว” เขื่อนส่งกุ้งตัวเบอเริ่มให้เฟย์ ดูแลกันดีจริงๆ ฉันอิจฉาว้อยยย! -^-

“นายแกะให้ฉันมั่งดิ” ฉันหันไปสะกิดโทโมะ แต่ก็ถูกตอบกลับมาว่า

“มีมือก็แกะเองสิ ยัยบ๊อง!” อะไรอีกอะ บางทีก็พูดดี บางทีก็กวนเบื้องล่างได้โล่ ฉันว่าเขาไม่ปกติ ชัวร์! -__-

“เชอะ ฉันแกะเองก็ได้ย่ะ”

“ฟาง อะปูนิ่ม ป๊อปแกะให้แล้ว” เอากันเข้าไป อย่ามาหวานรอบข้างฉันได้มั้ยอะ? T^T โทโมะนะโทโมะแกะให้ฉันบ้างก็ไม่ได้ แกะกินคนเดียวอย่างเอร็ดอร่อยอยู่นั่นแหละ -3-

 

“โทษนะครับ นี่ใช่แก้วรึเปล่า” จู่ๆก็มีผู้ชายผิวขาว หน้าตาน่ารักเดินมาที่โต๊ะของพวกเราก่อนจะหันมาชี้หน้าฉันว่าฉันใช่แก้วรึเปล่า ว่าแต่เขาเป็นใครอะ? -0-

 

-----------------------------------------------------------------------------------------------

บุคคลปริศนาคู่นี้เป็นใครกันหว่า ? แจงให้ทุกคนทายดีกว่า… ^__^

ใบ้ให้ว่าอยู่ในค่ายกามิกาเซ่ (ทุกคน : มันกว้างไปนะนั่น -__-)

โอเคๆ งั้นแคบขึ้นมาอีกนิดชิดขึ้นมาอีกหน่อยก็ได้ 555 ..บุคคลนี้อยู่ในกามิกาเซ่สองค่า

สุดท้ายนี้ก็ขอบคุณทุกคนที่อ่านค้าบบบบบบบบ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา