รักสุดท้ายของนายใจร้าย (NC++++++++สุดๆๆ)

9.3

เขียนโดย Lookpla

วันที่ 9 มีนาคม พ.ศ. 2555 เวลา 09.49 น.

  48 บท
  910 วิจารณ์
  91.17K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
มือของเขาก็ไม่อยู่เฉยจับกระชากแขนของแก้วไว้เหนือศีรษะอีกข้างก็ลูบไล้ไปตามเนื้อตามตัวของแก้วอย่างป่าเถื่อนและรุนแรง
โทโมะเลื่อนปากประประกบกับปากบางอย่างเร็วและแรงทำให้ร่างบางใต้ร่างไม่มีสิทธิ์ที่จะออกเสียงใดๆทั้งสิ้นได้แต่ดิ้นหายใจไม่ออกอยู่เบื้องล่าง
โทโมะจูบแก้วและควานหาความหวานในปากเทอเปนเวลานานหลายนาที่ จนจากที่แก้วดิ้นตอนนี้แก้วสงบลงเพราะไม่มีแรงที่จะดิ้นบวกกับหายใจไม่ออกแล้วโทโมะก็ยังจูบเทอโดยที่ไม่รู้เลยว่าตอนนี้แก้วสติเลือนหายและสลบไปแล้วพร้อมคาบน้ำตา
"หึ.."โทโมะหัวเราะในลำคอเมื่อเขาถอนจูบแก้วแล้วเห็นเทอสลบคาอกเขา
โทโมะมองดูร่างบางตรงหน้าที่ตอนนี้เทอหน้าและคอของเทอมีรอยแดงจากการกระทำที่โหดร้ายของเขาและตามแขนเล็กๆขาวๆของเทอก็มีรอยมือของเขาที่กำเทอไว้แน่น
เขากำลังคิดว่าทำเทอรุนแรงไปหรือเปล่ากับผู้ฟญิงที่เขาเพียงได้เจอเทอ2-3ครั้งเท่านั้นเอง
"ก๊อกๆๆนายครับคุณเขื่อนมาหาครับ" ลูกน้องของเขามาเรียกเพราะมีคนมาหาทำให้เขาต้องรีบออกไปแต่ก่อนเขาจะออกไป
"หึ..แต่ก็สมควรแล้วล่ะเทออยากเข้ามายุ่งและทำลายความรักของน้องชั้ลเอง ช่วยไม่ได้ถ้าชั้ลจะจัดการเทอแทนน้องสาวของชั้ล เทอกับชั้ลยังต้องอยู่ด้วยกันอีกนานเชียวล่ะ"เมื่อพูดกับร่างที่นอนอยู่จบก็รีบเดินออกไป
"เฝ้าประตูไว้ให้ดีๆให้เข้าไปจนกว่าชั้ลจะกลับมา 'โทโมะสั่งลูกน้อง2คนที่ยืนเฝ้าหน้าประตูห้องเก็บฟาง
"ครับนาย"ลูกน้องรับคำสั่ง
"อย่าประมาณ ถ้ายัยนั่นหายไปพวกแก2คนเตรียมเชญญาติมางานแกได้เลย"โทโมะพูดแล้วเดินออกไป
 
บ้านป๊อปปี้
ป๊อปปี้นั่งอยู่ที่โซฟากลางห้องนั่งเล่นเขานั่งเอามือกุมขมับของตัวเองที่น้องสาวของเขาหายไปตั้งแต่เมื่อเช้าจนตอนี้จะ20.00แล้วเขายังไม่เห็นแก้วเลย เขาออกไปตามหาแก้วที่ที่แก้วเคยไปเอาโทรศัพท์ของแก้วโทรหาเพื่อนของแก้วก็ปรากฏว่าไม่มีแก้วอยู่ที่ไหนเลยเขาเป็นห่วงน้องสาวเขามากเขาไปแจ้งความกับตำรวจก็ทำได้แค่ลงบันทึกประจำวันเอาไว้ไม่มีสิทธ์ที่จะเจอน้องสาวของเขาภายในวันนี้เลย
 
ตอนนี้สมองของเขาว่าเปล่าเพราะต้องเข้าใจผิดกับฟางที่เป็นคนรักแล้วน้องสาวคนเดียวของเขายังมาหายตัวไปอีกทำให้เขาต้องเครียดหนักเข้าไปอีก
"แก้ว น้องอยู่ไหนเนี่ย"ป๊อปปี้ที่ตอนนี้กำลังขับรถออกตามหาแก้วอยู่จนเกือบเที่ยงคืนเขาใจไม่ดีเลย เขาใจลอยไปแบบไม่รู้ตัว
"เอี๊ยดดดด โครม!!!"รถที่ป๊อปปี้ขับอยู่เกิดอุบัติเหตุกับรถยนต์ที่ขับสวนมาชนเข้าอย่าแรงทำให้รถของป๊อปปี้เสียหักพุ่งชนเข้ากับขอบถนนอย่างแรง กระจกรถแตกหัวป๊อปปี้ชนกับพวงมาลัยรถอย่างแรงและหมดสติไป
 
"เดี๋ยวตรงนั้นเกิดอะไรขึ้นทำไมรถตำรวจและพยาบาลเยอะอย่างนั้นอ่"ฟางที่ให้คนขับรถมารับที่บ้านเพื่อนเพื่อจะกลับบ้านเอ่ยถามคนขับรถขึ้น
"รถชนกันอ่ครับคุณฟาง"คนขับรถบอกคนเป็นเจ้านาย
"รู้ได้"ฟางถามต่อเพราะเทอมองไม่เห็นรถอีกคันเลย
"นั่นไงครับเขาเอาคนออกมาแล้ว โห..น่าจะหนักนะครับเนียเลือดท่วมตัวเลย"
ฟางมองตามไปที่คนขับรถของเทอพูด
และวก็ต้องตกใจเมื่อเห็นคนที่นอนบนเปลเลือดท่วมอยู่นั่นหน้าเหมือนคนรักของเขาที่มีเรื่องทะเลาะกัน  และเมื่อเทอมองดีๆก็ต้องตกใจและน้ำตาไหลออกมาทันที่ที่เปนป๊อปปี้  ฟางวิ่งออกมาจากรถทัทีโยไม่ฟังเสียงใดๆ
"คูรหนูๆคุณหนูจะไปไหนคับ"คนขับรถตกใจรีบร้องเรียกเจ้านายและวิ่งตามออกไป
ฟางเมื่อเดินเข้ามาดูใกล้ๆหัวใจของเทอก็ตกลงมาอยู่ที่ตาตุ่มทันทีเมื่อเทอเหนบุรุษพยาบาลกำลังใช้เครื่องช่วยหายใจให้ป๊อปปี้และกำลังปั๊มหัวใจ
ฟางรีบวิ่งเข้าไปจับมือป๊อปปี้ทันทีและร้องไห้ออกมาหนักขึ้นฟางกุมมือป๊อปปี้แน่นขึ้นและเรียกชื่อป๊อปปีเออกมาไม่ได้ศัพท์
"ป๊อป...ป๊อป ตื่นขึ้นมาสิลืมตาขึ้นมาลืมตาขึ้นคุยกับฟางเดี๋ยวนี้เลยนะ ป๊อป"ฟางขย่าตัวป๊อปแรงขึ้นๆเพื่อให้ป๊อปปี้ได้สติ
"เตรียมเอาคนไข้ขึ้นรถเร็ว  คนไข้ไม่ไหวแล้ว'บุรุษพยาบาลอีกคนพูดขึ้นเสียงดีง
"ป๊อปปปปปปปปปป"ฟางร้องเสียงดังและหนักขึ้น
"ขอนำคนไข้ขึ้นรถก่อนนะครับ"ฟางออกห่างแต่ไม่ยอมปล่อยมือป๊อปปี้
"ชั้ลขอไปด้วยได้มั๊ยคะ"ฟางพูด
"เชิญครับ"
ในรถฟางพร่ำเรื่อกชื่อป๊อปปี้ออกมาตลอดทางจนถึงร.พ.
รถเข็นของป๊อปปี้กำลังมุ่งหน้าไปที่ห้องฉุกเฉิน
"ญาติเข้าไม่ได้นะคะกรูณารอด้านนอกค่ะ"พยาบาลสาวพูดขึ้นเมื่อเห็นฟางจะเข้าตามป๊อปปี้ไป
ฟางนั่งรอป๊อปปี้หนน้าหอฉุกเฉินอย่างหน้าซีดเพราะเป็นห่วงป๊อปปี้ที่ตอนนี้ยังไม่ออกมาจากห้องฉุกเฉินนี้ก็ปาเข้าไป3ชั่วโมงแล้วแต่ยังไม่มีใครออกมาจากห้องนั้นเลย
"คุนหนูครับ"คนขับรถที่ตามมาด้วยเอ่ยเรียกเจ้านายของเขาเพราะดูเหมือนเจ้านายของเขาตอนนี้หน้าตาและอาการไม่ได้แตกต่างไปจากป๊อปปี้นักเพราะวันนี้ทั้งวันฟางยังไม่ได้กินอะไรเลยเอาแต่ร้องไห้เขาจึงเปนห่วงเจ้านายของเขาเพราเดี๋ยวจะเป็นอะไรไปอีกคน
"นายกลับไปก่อนเลยชั้ลจะอยู่จนกว่าป๊อปจะออกมา"
"แต่คุณหนูครับ"
"อ้อแล้วนายไม่ต้องบอกพี่โมะนะเดี๋ยวชั้ลบอกเอง"ฟางพูดแล้วไล่คนขับรถก่อนบ้านไปก่อน
"ครับคุณหนู"
 
"ป๊อป ..ป๊อปต้องไม่เปนอะไรนะป๊อปต้องอยู่กับฟางไม่งั้นฟางจะไม่ให้อ๓ยป๊อปจริงๆด้วย"ฟางฑุดและมองไปที่ประตูห้องฉุกเฉินที่ปิดสนิทไม่มีการเคลือนไหว น้ำตาไหลออกมานับไม่ถ้วน
"ญาติคนไข้ครับ"หมอออกมาจากห้องฉุกเนเรียกหาฟาง
"ค่ะ ชั้ลเปนแฟนเขาค่ะ"ฟางบอก
"ครับ..ตอนนี้คนไข้เสียเลือดมากหมออยากได้เลือดกรุ๊ปoครับ"
"ชั้ลค่ะ ชั้ลเลือดกรุ๊ปoค่ะ"
"ถ้างั้นเชิญทางนี้ครับ"
ฟางเดินตามหมอไปที่ห้องเจาะเลือด
"ป๊อป ฟางจะเอาเลือดของฟางใสไปในตัวป๊อปนะ ป๊อปต้องตื้นขึ้นมานะ"
"พร้องม๊ยค่ะ"พยาบาลสาวถามฟาง
"พร้อมค่ะ"
พยาบาลเจาะเลือดฟางเลือดสีแดงเข้มค่อยๆไหลเข้าถุงเลือด ฟางบีบมือตามที่พยาบาลบอก
"เสร็จแล้วค่ะ"พยาบาลสาวบอก
ฟางพยักหน้าและยิ้ม
"ฟลุบ"ฟางเมื่อลุกจากเตียงและกำลังก้วขาเดินก็เปนลมล้มลงไป


 
ตอนนี้เอาของป๊อปปี้กับฟางมาเสริฟก่อนนะคะ  ตอนหน้าโทโมะกับแก้วแน่ค่ะ
ขอบคุณทุกคนที่ติดตามนะค่ะ

ไม่เกินคืนนี้จัดให้จ้า
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา