เราจะรักกันได้ไหม TK

         " ไม่ให้ไปอ่ะ เรามาหาอย่างอื่นเล่นดีกว่า"         " อะไรล่ะ"         " อะไรที่เราสองคนเล่นแล้วมีความสุขอ่ะ"         " ไม่มีอ่ะ มีด้วยเหรอ" แก้วเอ่ยถาม ชายหนุ่มจึงดึงหญิงสาวมาใกล้ๆ ก่อนจะกระซิบที่ข้างหู         " บ้า แก้วขอไปว่ายน้ำนะ อีกอย่างแก้วเอาชุดว่ายน้ำมาให้พี่โมะด้วย" แก้วเอ่ยบอกพร้อมออดอ้อนชายหนุ่ม         " ก็ได้ งั้นต้องมีรางวัลให้พี่ด้วย"         " เจ้าเล่ห์อีกแล้วนะ" แก้วบีบจมูกของชายหนุ่มอย่างหมั่นเขี้ยวก่อนจะลุกขึ้นแล้ววิ่งหนีกลับห้องนอน         " กลับมานี้เลยนะ กล้าวิ่งหนีพี่เหรอ" ชายหนุ่มบอกแล้ววิ่งตามหญิงสาวมาติดๆ         " อ๊ายยยยยย ปล่อยแก้วนะ" หญิงสาวเอ่ยบอกเมือ่ถูกชายหนุ่มจับตัวได้แล้วอุ้มเธอขึ้นมาไว้แนบอก         " กล้ามากนะที่วิ่งหนีพี่เนี่ย"         " อย่าโกรธแก้วเลยนะค่ะ แก้วแค่ล้อเล่นเอง" หญิงสาวว่าก่อนจะยกมือโอบรอบคอชายหนุ่มเอาไว้ แล้วเอนศรีษะซบกับอกแกร่งเอาไว้         " พี่ไม่หายโกรธหรอก"         " หายโกรธแก้วเถอะนะค่ะ นะนะ" หญิงสาวเอ่ยบอกเมื่อชายหนุ่มอุ้มเธอเข้ามาในห้องก่อนจะปล่อยให้เธอยืน  แล้วเดินหนีหญิงสาวมันที         " โอ๋ พี่โมะ อย่างอนแก้วแบบนี้สิค่ะ" แก้วเดินมาหยุดตรงหน้าชายหนุ่ม         " พี่ไม่ได้งอนครับ" โทโมะว่าก่อนจะเดินมาล้มตัวนอนบนเตียงโดยหันหลังให้หญิงสาวก่อนจะเผยรอยยิ้มออกมา         " ไม่งอนได้ไงค่ะ" แก้วว่าก่อนจะล้มตัวนอนแล้วกอดชายหนุ่มจากด้านหลัง         " พี่ง่วงอ่ะ"         " ไม่เอาค่ะ มาคุยกันก่อน" หญิงสาวว่าแล้วก็ลุกขึ้นก่อนจะจับชายหนุ่มพลิกให้นอนหงาย แล้วเธอขึ้นมานั่งบนตัวชายหนุ่มไว้        " จะทำอะไรนะ ชักจะรู้ดีเกินไปแล้วนะ" โทโมะเอ่ยถามแล้วเอามือมาหนุนหัวก่อนจะจ้องมองร่างกายของหญิงสาว        " แก้วทำอะไร แก้วแค่จะคุยกับพี่เฉยๆ"        " แล้วขึ้นมานั่งบนตัวพี่ทำไมครับ"        " ก็พี่เอาแต่หันหน้าหนีแก้วนิ แก้วเลยต้องทำแบบนี้" หญิงสาวว่าแล้วค่อยๆ ก้มลงมาหาชายหนุ่ม  จนจมูกทั้งสองชนกัน        " มีอะไรครับ อุ๊บ!" หญิงสาวจัดการปิดปากชายหนุ่มทันที          " อย่างอนแก้วนะค่ะ พรุ่งนี้เราไปว่ายน้ำกันนะค่ะ" แก้วเอ่ยบอกเมื่อถอนริมฝีปากออกมา        " คิดว่าพี่หายงอนไหมล่ะ"        " พี่อ่ะ จะให้แก้วทำยังไงอ่ะค่ะ พี่ถึงจะหายงอนแก้ว"        " พี่ว่าแก้วรู้นะ คิดสิคนดีของพี่"        " อะไรล่ะค่ะ"        " คิด คิด คิด"  ชายหนุ่มเอ่ยบอกแล้วยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์  แก้วเธอรู้ว่าชายหนุ่มนั้นหมายความว่าไง  แต่เธอแค่แกล้งทำเป็นไม่สนใจ   เธอนั่งคิดอยู่ก่อนจะขยับตัวลงมานั่งข้างๆ ก่อนจะปลดเสื้อผ้าออกจากร่างกายของชายหนุ่มอย่างช้าๆ พร้อมกับปลดเสื้อของตัวเองไปด้วย        " แบบนี้พี่ชายรูปหล่อของแก้วพอจะหายงอนไหมค่ะ" หญิงสาวล้มตัวนอนข้างๆ ชายหนุ่มก่อนจะดึงผ้าห่มมาคลุมร่างกายไว้อย่างเขิลอาย        " อะไร พี่ยังไม่รู้สึกอะไรเลย"        " พี่โมะอ่ะ" แก้วเอ่ยแล้วหันหน้าหนีอย่างงอนๆ        " นี้ พี่งอนเราอยู่นะ" โทโมะเอ่ยบอกแล้วหันมากอดหญิงสาวที่นั่งหน้าง้ออยู่        " แก้วง้อได้แค่นี้แหละ ถ้าไม่หายก็ไม่ต้องมาคุยกัน" หญิงสาวว่าก่อนจะหลับตาลง        " อะไรล่ะ พี่ต้องกลับมาง้อเราใช่ไหมเนี่ย" ชายหนุ่มเอ่ยบอกแล้วไล่จูบตามไล่มนของหญิงสาวไปทั่ว  ก่อนจะเลื่อนมาที่แผนหลังขาวเนียนของหญิงสาว        " ไม่ต้องมายุ่งกับแก้วเลย แก้วง้อแล้วนะ พี่ก็ไม่ยอมหายสักที" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะลุกขึ้นนั่ง        " พี่ไม่เคยโกรธเราเลย แต่นั่งแบบนี้ก็ดีนะ อาหารตาชั้นดีเลย" โทโมะว่าก่อนจะก้มลงไปมองร่างกายที่ไร้เสื้อผ้าปกปิดของหญิงสาว