Love U รักนี้ฉันยกให้เธอ

8.8

เขียนโดย Aimiku

วันที่ 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 เวลา 09.36 น.

  22 ตอน
  32 วิจารณ์
  29.59K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

10) ถูกขัง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
"แกคิดไรออกว่ะไอ้โมะ" จงเบถามแบบงง
"เราก็ใช่วิธีนี้สิ................................." แล้วแผนก็ไหลใส่สมองชายหนุ่มทั้ง4 คน
"ความคิดดี" ป็อปปี้รีบชอบในความคิดของโทโมะ
"ไปขึ้นรถกันได้แล้วป่ะ แต่แผนนี้จะบอก 2 พี่น้องนั้นด้วยใหม่นะ" เขื่อนถาม
"บอกก็ดี จะได้ช่วยๆกัน ^___^" โทโมะตอบแบบเหมือนมีชัยชนะ  พอขึ้นไปบนรถทุกคนก็นุ่งเหมือนตอนมาคือ
  ป็อปปี้ฟางเฟย์
จงเบ  เขื่อนเคนตะ
  แก้วโทโมะ
แต่ว่าแก้วนั่งห่างจากโทโมะจนถึงบ้านโทโมะ แก้วก็รีบขึ้นรถกลับบ้าน
ณ บ้านศิริมงคลสกุล
"ม๊า ป๊า เจ๊ แก้วกลับแล้ว" แก้วเรียกหาคนในบ้าน
"กลับมาแล้วรอลูก ขึ้นไปพักผ่อนบนห้องก่อนไป" แม่ของแก้วพูด
"แจนเอากระเป่าของลูกแก้วไปเก็บทีสิ"พ่อของแก้วสั่งคนรับใช้
"คะ แก้วขึ้นไปบนห้องก่อนนะคะ"
"เดี่ยวฉันไปข้างบนด้วย" พี่กิ่งพูด
Kaew Part
"เจ๊มีอะไรรึป่าว??" ฉันถามเพราะเห็นเจ๊เดินตามมา
"ยัยเฟย์กับยัยฟางเล่าให้ฉันฟังหมดล่ะ แกน่ะแกไม่หน้ายุ่งกับมันนเลย" พอเจ๊พูดปุ๊ปฉันก็รู้เลยว่าเรื่องอะไร
"ชังเถอะเจ๊ ปล่อยเค้าไปไม่มีอะไรแล้วใช่ไหม ฉันอยากนอน" แล้วฉันก็เดินเข้าห้อง ปิดประตูล็อคห้องแล้วนอนอยู่บนเตียง
"คนใจร้ายนายทำแบบนี้ได้ยังไง นายหลอกให้ฉันรักทำไม ฮือๆๆ ฮือออ" แล้วฉันก็หลับไป
2 ชั่วโมงผ่านไป
"แก้ว แกตื่นได้แล้ว ตื่นๆๆๆๆๆ" เสียงพี่กิ่งนิว๊าา
"มีไรเจ๊?"
"ลงไปกินข้าวไป เสร็จก็ขึ้นมานอนต่อพรุ่งนี้มีคอนเสิร์ตใหญ่นิ" เออใช่ พอกินข้าวเสร็จฉันก็ขึ้นห้อง
˜ กับสิ่งที่เธอถามฉันจะถามใคร มันเจ็บที่ถูกทิ้งต้องนานเท่าไหร่ ˜ พอดีเปลี่ยนเสียงเรียกเข้าน่ะ
: Fang :
"ยัยฟางโทรมาทำไมเนี่ย" แล้วฉันก็กดรับ
"มีอะไรหรอ?"
(แก้วพรุ่งเจอกันที่คอนเสิร์ต ตอน 13.00 นะ)
"อืมๆ มีแค่นี้หรอ?" 
(เอออีกอย่างหนึ่ง)
"อะไร"
(อย่าตื่นสายนะ)
"นึกว่าเรื่องไร โอเค"
(อือ แค่นี้นะ ฝันดี)
"ฝันดี" แล้วกดวางสาย
วันต่อมา ณ คอนเสิร์ต
" ขอบคุณทุกคนที่มาในคอนเสิร์ตตอนรับการกลับมาของ K-Otic"
แล้วก็จบคอนเสิร์ต หลังเวที
ติ๊ด! เสียงข้อความเข้านิ ใครส่งมาน่ะ
' มาเจอที่ห้องแต่งตัวหน่อยสิ '
ใครเนี่ย?
ณ ห้องแต่งตัว
"ทำไมมืดจังเลย" ใครกันที่นัดฉันมามืดก็มืด
แกร๊ก! 
"เสียงอะไร!" พอจะเปิดประตูก็เปิดไม่ได้
"เปิดประตูนะ เปิดสิเปิด" แล้วอยู่ดูก็มีคนมากอดฉัน อ้อมกอดนี้ฉันรู้สึกว่าเคยถูกกอดไปแล้วครั้งหนึ่ง
"ใคร"
"..."
"ฉันถามว่าใครกันที่กอดฉันอยู่" อยู่ๆไฟก็เปิดขึ้น
"นาย!!กอดฉันทำไม" คนๆนั้นก็คือ...
 



 
ใครมากอดม๊าขอเราน่ะ??!!??

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา