Lovely Gossip พลิกล็อคหัวใจ..นายซุปตาร์หน้าใสกับยัยบ้านนอก

8.7

เขียนโดย IamSnowPrincessToMokaew

วันที่ 19 มิถุนายน พ.ศ. 2555 เวลา 18.29 น.

  3 ตอน
  20 วิจารณ์
  7,741 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) ตอนที่ 1 ถ่ายรายการ!!!/ขโมย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนทีื 1

"~ตอนทามนา..ข้าชื่อดาวเรือง พอเข้าในเมืองชื่อข้าเฟื่องเลื่องลือออออ...~"

อ่อ..ไม่ใช่เสียงใครที่ไหนหรอกจ่ะ เสียงของฉันเอง อุ๊ย!ลืมแนะนำตัว ฉันชื่อแก้วใจจ้ะ...เป็นลูกของผู้ใหญ่บ้านเชียวล่ะ ตอนนี้ฉันกำลังอาบน้ำให้ไอ้ทุยตรงที่นาของพ่อฉันน่ะ

"แก้วววววว!!!!!!!!!!!!!"

เสียงยัยเฟย์เพื่อนสนิทสุดๆของแัน ตะโกนเรียกฉันมาแต่ไกลและรีบปั่นจักรยานมาหาฉันสุดชีวิตเลย...อ่อ ยัยเฟย์เป็นลูกของกำนันเชียวนะจะบอกให้

"อะไรหรอเฟย์...เรียกแก้วมาแต่ไกลเชียว"

"คือว่า..แฮกๆวันนี้วงเคโอติกจะมาที่นี่ด้วย"

"เคโอติค"

ฉันทวนคำพูดของยัยเฟย์อีกที..มันคืออะไรวะ รู้สึกคุ้นๆ

"ก็วงเคโอติคไง...ที่มีพี่เขื่อนสุดหล่อของฉันไง คิคิ>,.<"

ยัยเฟย์พูดไปหน้าเขินไป...เฮ่ออ

"อ๋อ..ไอ้วงที่มีไอ้กบหน้ายาวของแกอยู่ด้วยอ้ะนะ"

"กรี๊ดดๆๆนี่แกมาว่าพี่เขื่อนของฉันได้ยังไงเนี่ย..แต่ช่างเถอะ ฉันล่ะอิจฉาแกจังเลยอ้ะแก้ว"

"อิจฉาเรื่อง?"

"เฮ้ออ...นี่แกตกข่าวอีกแล้วใช่มั้ยเนี่ย คือว่าวงเคโอติคจะมาถ่ายรายการบ้านนอกวาไรตี้ เป็นรายการที่จะให้พวกดารามาใช้ชีวิตที่บ้านนอกโดยไม่มีเงินติดตัวเลยไงล่ะ"

"แล้วมันหน้าอิจฉาตรงใหนเนี่ย"

"ก็ตรงที่ว่า ที่ๆพวกเค้าจะมาอยู่คือบ้านของแกไงล่ะ"

"ฮะ บ้านของฉันงั้นหรอ...เฟย์ๆ พาฉันไปที่บ้านหน่อยนะ"

"ไปไมอ้ะ"

"น่าาา"

ฉันพูดเสร็จก็รีบล้างแข้งล้างขาแล้วจับไอ้ทุยผูกไว้กับต้นไม้ก่อนจะรีบซ้อนรถจักรยานยัยเฟย์

 

@บ้านแก้ว

ตอนนี้ฉันมาถึงที่บ้านแล้ว และตอนนี้มีคนอยู่ที่บ้านฉันเต็มไปหมดเลย รถตู้สามสี่คันจอดเรียงรายกันเต็มไปหมด ฉันรีบวิ่งเข้าไปหาพ่อทันที(เฟย์ก็ตามมาด้วยนะคะ)

"พ่อคะ..นี่มันหมายความว่าไงคะ"

"ก็อย่างที่เห็นนี่แหละลูก อ้าวหนูเฟย์"

"สวัสดีค่ะลุงป้อง^^"<<เฟย์พูด

"พ่อคะ...ทำไมต้องเป็นบ้านเราด้วยล่ะคะ"

"พ่อก็ไม่รู้เหมือนกัน เห็นทางรายการเค้าบอกว่าบ้านเราดีืที่สุดอ้ะจ้ะ"

"คุณป้องครับๆมาทางนี้แป๊บนึงนะครับ"<<เสียงทีมงาน

"ครับๆเดี๊ยวไปครับ แก้วพ่อไปก่อนแป๊บนึงนะลูกนะลูก"

พ่อหันมาพูดกับฉันเลยรีบวิ่งออกไป..ฉันกำลังจะหันหน้าพูดกับยัยเฟย์ แต่ยัยนั่นกลับหายไปไหนก็ไม่รู้น่ะสิ ฉันก็เลยเดินไปที่หลังบ้านแต่กลับเห็นใครก็ไม่รู้ทำลับๆล่อๆอยู่ ฉันหยิบไม้ไปก่อนจะค่อยๆย่องไปข้างหลังคนๆนั้นแล้ว...

"ย้ากกกก...นี่แน่ะๆไอ้หัวขโมย คนอยู่เยอะแยะขนาดนี้ยังจะกล้ามาขโมยของอีกหรอ นี่แน่ะๆ"

ฉันรัวตีนายนั่นไม่ยั้ง..บังอาจจะมาขโมยบ้านฉัน

"ฉันไม่ใช่ขโมยนะ"

"ฉันไม่เชื่อ"

"เธอหยุดตีฉันก่อนแล้วมองหน้าฉันให้ดีๆ"

เอ๊ะ! หรือว่านายนั่นจะไม่ใช่โจร ฉันค่อยๆวางไม่ล้ลงก่อนจะมองหน้านายนั่นดีๆ รู้สึกว่ายัยเฟย์จะเคยบอกฉันไว้ว่าเค้าคือ....

"โทโมะ K-OTIC!!!!!!"

 


สนุกรึป่าวน้าา...ช่วยเม้นช่วยโหวตกันหน่อยน้าา><

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา