รักนะ นายเพลย์บอยของฉัน

โทโมะะ : เฮ้ย!!  ไอธามไท!!!!!
ธามไท : ว่าไงฮ่ะพี่ชาย  ^____^
ครูมด : อ้าว!  รู้จักกันหรอธามไท
ธามไท : รู้จักสิครับ พี่โทโมะเค้าเป็นลูกพี่ลูกน้องกับผม พี่เค้าก็เคยอยู่ที่อเมริกากับผมตอนเด็กๆฮ่ะครู
ครูมด : งั้นวิศวก็ช่วยดูแลด้วยแล้วกันนะ ธามไทเธอไปนั่งข้างจริญญานะ ได้นั่งใกล้กับวิศวด้วย 
ธามไท : ครับ
ครูมด : วันนี้ครูประชุมช่วงเช้า ก็นั่งเล่น นั่งคุยกับเพื่อนใหม่ไปก่อนแล้วกันนะ
นักเรียน : ค่ะ/ครับ 
พิม มีน จินนี่ : อุ๊ย! หล่อวะ [พร้อมกับหันหน้าไปมองธาม]
เคนตะ : เหอะๆ ไม่เห็นจะหล่อเลย ฉันหล่อกว่าตั้งเยอะ พวกเธอนี้ ตาถั่วมาก
จินนี่ : ก็เรื่องของพวกฉันอีกอ่ะ ถึงแม้ว่าธามเค้าอาจจะหล่อเท่านายไม่ได้ แต่ฉันว่าเค้าคงนิสัยดีกว่านายเยอะแล้วกันล่ะ 
เคนตะ : เชิญเห่อนักเรียนใหม่ไปเถอะ 
จินนี่ : เชอะ!!
ธามไท : สวัสดีครับ ผมชื่อ ธามไท นะ เรียนผมสั้นๆ ว่าธามก็ได้นะ [ธามหันไปแนะนำตัวกับแก้วที่นั่งอยู่ข้างๆ]
แก้ว : ค่ะๆ ฉันชื่อ แก้วนะ
โทโมะ : ที่พูดกับพวกฉัน ไม่เห็นจะมี ค่ะ เลย ที่เจอผู้ชายหล่อหน่อย ทำเป็น  อ่อย
แก้ว : หุบปากเน่าๆของนายไปเลยไป !
ธามไท : อย่าทะเลาะกันสิ
โทโมะ : ธามเชื่อพี่ดิ  อย่าไปยุ่งกับยัยทอมนี้มาก นอกจากจะไม่สวย แล้วยังจะปากหมาอีก 
แก้ว : ใครจะไปดีเท่ากับแฟนของนายล่ะ 
โทโมะ : แฟนฉันไม่ดีตรงไหนล่ะ
แก้ว : ก็ปากหมาไง 
โทโมะ : เหอะถึงเค้าจะปากหมา แต่ก็สวยกว่าเธอแล้วกัน
ธามไท : ไม่ทราบว่าจะทะเลาะกันไปถึงไหนฮ่ะ  พี่ก็ไปว่าแก้วเค้าทำไมอ่ะ  แก้วเค้าออกจากน่ารักจะตายไป
โทโมะ : น่ารักตรงไหนวะ 
แก้ว :  ฉันไม่น่ารักแล้วไงมันไปหนักส่วนไหนของนายหรอ
ฟาง : เฮ้ย! หยุดทะเลาะกันได้แล้ว ฉันรำคาญ ไอหน้าหมี ทำไมไม่ห้ามเพื่อนแกว่ะ [ฟางหันหน้าไปบอกป๊อปปี้]
ป๊อปปี้ : อะไรยัยเป็ด เธอนี้จะห้ามให้คนอื่นทะเลาะกัน หรือจะชวนฉันทะเลาะกันแน่ว่ะ
มิล่า : ทุกคนหยุดทะเลาะกันได้แล้ว !! 
แก้ว/โทโมะ : หยุดก็ได้!!!
[หลังจากนั้นทุกคนก็ไปนั่งคุยธาม]
หลังเลิกเรียน
ธามไท : .....................