รักนะ นายเพลย์บอยของฉัน
9.9
เขียนโดย 
LukplaloveTK
วันที่ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2554 เวลา 21.34 น.
10 ตอน
65 วิจารณ์
18.11K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2556 17.56 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
แชร์นิยายฟิคชั่น
8)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหลังเลิกเรียน
ธามไท : อ้าวแก้ว! ทำไมไม่เก็บของล่ะ นี้ก็เลิกเรียนแล้ว
แก้ว : คือฉันต้องสอนพิเศษให้กับพี่ชายนายน่ะ
ธามไท : แล้วทำไมต้องสอนด้วยหรอ?
แก้ว : เรื่องมันยาวอ่ะ ไว้วันหลังฉันจะเล่าให้ฟังนะ ว่าแต่ถามฉันทำไมหรอ?
ธามไท : ฉันกะว่าจะให้เธอพาไปเที่ยวน่ะ พอดีฉันเพิ่งมาจากอเมริกาเลยยังไม่ค่อยคุ้นที่อ่ะ
แก้ว : งั้นเอาไว้วันเสาร์นี้แล้วกันนะ
ธามไท : ได้ๆ งั้นฉันกลับบ้านก่อนนะ บาย
แก้ว : บาย
[ธามก็เดินออกจากห้องเรียนไป ในห้องก็เหลือเพียงแต่ เฟย์ ฟาง และแก้วที่นั่งรอ เขื่อน ปีอปปี้และโทโมะอยู่]
ฟาง : ฉันว่านายธามอะไรนั่นก็นิสัยดีนะ
เฟย์ : ใช่ๆ น่ารักด้วยอีกต่างหาก ><'
แก้ว : ชอบธามหรือไงยัยเฟย์
เฟย์ : เค้าเปล่านะ ก็แค่ชมเฉยๆว่า นักรักดี
ฟาง : ว่าแต่ทำไมไอบ้าพวกนั้นมันไม่มาอีกนะ พอเลิกเรียนวิชาสุดท้าย เสร็จก็รีบหนีออกจากห้องไปเลย
เฟย์ : คงไปหว่านเสน่ห์ใส่สาวๆเท่านี้มั้ง?
แก้ว : คงไปตายมากกว่า!
[และเวลานั้นพวก 3 หนุ่มก็เดินเข้ามาในห้อง]
ป๊อปปี้ : นินทาอะไรพวกฉันอยู่หรอ?
ฟาง : เหอะๆ อย่าคิดว่า ตัวเองสำคุญมาก จนพวกฉันต้องนินทา
แก้ว : ช่างเหอะ เริ่มสอนได้แล้วฟาง ว่าแต่วันนี้สอนวิชาไรดี
เฟย์ : วิชาคณิตดีมั้ย ท่าทางวิชานี้พวกนายคงจะโง่น่าดู!!!
เขื่อน : อะไร วิชานี้พวกฉันฉลาดสุดก็พอ
เฟย์ : แน่ใจหรอ
เขื่อน : แน่!!!!
เฟย์ : งั้น เก้าล้านเจ็ดแสนสองหมื่นหนึ่งพันห้าร้อย คูณด้วย ศูนย์ เท่ากับเท่าไร!
เขื่อน : เท่ากับ เอ่อ....... เอ่อ
เฟย์ : เท่ากับศูนย์เว้ยยยย! แค่นี้นายยังไม่ได้ มีหน้ามาบอกอีก ว่าเก่งวิชานี้ที่สุด
แก้ว : พอเหอะๆ สอนสักที ฉันอยากกลับบ้านแล้ว
[จากนั้นพวก 3 สาว ก็เริ่มสอนสักที จนถึงเวลาเลิกสอน]
ฟาง : กลับบ้านกันเถอะ !
แก้ว : อืม ฉันไปก่อนนะ บาย
เฟย์ ฟาง : บาย
ที่บ้านศิริมงคลสกุล
แก้ว : พี่กิ่ง ทำไมมีคนมาจัดอะไรเต็มไปหมดในสวนอ่ะ?
กิ่ง : เอ่อ! เมื่อวาน พี่ลืมบอกแก้วว่า วันนี้บ้านเรามีงานการกุศลอ่ะ แก้วรีบขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวเลยนะ
แก้ว : จ้าๆ
งานการกุศล ณ บ้านศิริมงคลสกุล
แม่แก้ว : ขอขอบคุณทุกคนนะค่ะ ที่มาร่วมงานในวันนี้ เชิญตามสบายนะค่ะ
กิ่ง : เราเดินไปรับแขกหน้างานกันเถอะ
แม่แก้ว : อ้าว! สวัสดีค่ะคุณพี่ วันนี้มาคนเดียวหรอค่ะ [แม่แก้วเดินไปทักทายแขกคนนึงที่กำลังเดินเข้ามาในงาน]
แขกคนที่มางาน : มากับครอบครัวแล้วก็หลานชายคนนึงค่ะคุณน้อง กำลังเดินเข้ามาอ่ะค่ะ
แม่แก้ว : กิ่ง แก้ว มาสวัสดีคุณป้าเข้า เร็ว
กิ่ง / แก้ว : สวัสดีค่ะ
แก้ว : เฮ้ย นี่มัน.........................
ธามไท : อ้าวแก้ว! ทำไมไม่เก็บของล่ะ นี้ก็เลิกเรียนแล้ว
แก้ว : คือฉันต้องสอนพิเศษให้กับพี่ชายนายน่ะ
ธามไท : แล้วทำไมต้องสอนด้วยหรอ?
แก้ว : เรื่องมันยาวอ่ะ ไว้วันหลังฉันจะเล่าให้ฟังนะ ว่าแต่ถามฉันทำไมหรอ?
ธามไท : ฉันกะว่าจะให้เธอพาไปเที่ยวน่ะ พอดีฉันเพิ่งมาจากอเมริกาเลยยังไม่ค่อยคุ้นที่อ่ะ
แก้ว : งั้นเอาไว้วันเสาร์นี้แล้วกันนะ
ธามไท : ได้ๆ งั้นฉันกลับบ้านก่อนนะ บาย
แก้ว : บาย
[ธามก็เดินออกจากห้องเรียนไป ในห้องก็เหลือเพียงแต่ เฟย์ ฟาง และแก้วที่นั่งรอ เขื่อน ปีอปปี้และโทโมะอยู่]
ฟาง : ฉันว่านายธามอะไรนั่นก็นิสัยดีนะ
เฟย์ : ใช่ๆ น่ารักด้วยอีกต่างหาก ><'
แก้ว : ชอบธามหรือไงยัยเฟย์
เฟย์ : เค้าเปล่านะ ก็แค่ชมเฉยๆว่า นักรักดี
ฟาง : ว่าแต่ทำไมไอบ้าพวกนั้นมันไม่มาอีกนะ พอเลิกเรียนวิชาสุดท้าย เสร็จก็รีบหนีออกจากห้องไปเลย
เฟย์ : คงไปหว่านเสน่ห์ใส่สาวๆเท่านี้มั้ง?
แก้ว : คงไปตายมากกว่า!
[และเวลานั้นพวก 3 หนุ่มก็เดินเข้ามาในห้อง]
ป๊อปปี้ : นินทาอะไรพวกฉันอยู่หรอ?
ฟาง : เหอะๆ อย่าคิดว่า ตัวเองสำคุญมาก จนพวกฉันต้องนินทา
แก้ว : ช่างเหอะ เริ่มสอนได้แล้วฟาง ว่าแต่วันนี้สอนวิชาไรดี
เฟย์ : วิชาคณิตดีมั้ย ท่าทางวิชานี้พวกนายคงจะโง่น่าดู!!!
เขื่อน : อะไร วิชานี้พวกฉันฉลาดสุดก็พอ
เฟย์ : แน่ใจหรอ
เขื่อน : แน่!!!!
เฟย์ : งั้น เก้าล้านเจ็ดแสนสองหมื่นหนึ่งพันห้าร้อย คูณด้วย ศูนย์ เท่ากับเท่าไร!
เขื่อน : เท่ากับ เอ่อ....... เอ่อ
เฟย์ : เท่ากับศูนย์เว้ยยยย! แค่นี้นายยังไม่ได้ มีหน้ามาบอกอีก ว่าเก่งวิชานี้ที่สุด
แก้ว : พอเหอะๆ สอนสักที ฉันอยากกลับบ้านแล้ว
[จากนั้นพวก 3 สาว ก็เริ่มสอนสักที จนถึงเวลาเลิกสอน]
ฟาง : กลับบ้านกันเถอะ !
แก้ว : อืม ฉันไปก่อนนะ บาย
เฟย์ ฟาง : บาย
ที่บ้านศิริมงคลสกุล
แก้ว : พี่กิ่ง ทำไมมีคนมาจัดอะไรเต็มไปหมดในสวนอ่ะ?
กิ่ง : เอ่อ! เมื่อวาน พี่ลืมบอกแก้วว่า วันนี้บ้านเรามีงานการกุศลอ่ะ แก้วรีบขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวเลยนะ
แก้ว : จ้าๆ
งานการกุศล ณ บ้านศิริมงคลสกุล
แม่แก้ว : ขอขอบคุณทุกคนนะค่ะ ที่มาร่วมงานในวันนี้ เชิญตามสบายนะค่ะ
กิ่ง : เราเดินไปรับแขกหน้างานกันเถอะ
แม่แก้ว : อ้าว! สวัสดีค่ะคุณพี่ วันนี้มาคนเดียวหรอค่ะ [แม่แก้วเดินไปทักทายแขกคนนึงที่กำลังเดินเข้ามาในงาน]
แขกคนที่มางาน : มากับครอบครัวแล้วก็หลานชายคนนึงค่ะคุณน้อง กำลังเดินเข้ามาอ่ะค่ะ
แม่แก้ว : กิ่ง แก้ว มาสวัสดีคุณป้าเข้า เร็ว
กิ่ง / แก้ว : สวัสดีค่ะ
แก้ว : เฮ้ย นี่มัน.........................
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
