ปฏิบัติการสลัดคราบนายจอมเฟี้ยว

   Parties:ฟาง
   "ตื่นกันได้เเล้วจ๊ะเเปดโมงเเล้วจ๊ะวันนี้มีถ่ายรายการเออ"รายการไรว่ะอืม.....
   "ไอดอลติดดินใช่มั้ย"คุณคนนี้เออ อ๋อคุณโฟร์ เออใช่คุณโฟร์
   "อ๋อใช่จ๊ะ เออคุณ..คุณ"
   "โฟร์จ๊ะ"
   "อ๋อจ๊ะคุณโฟร์ เเล้วเมื่อคืนหลับสบายไหมจ๊ะ"ถามนิดหนึงพอเป็นมารยาท
   "อ๋อก็ดีนะเเต่เมื่อคืนหมาหอนเยอะไปหน่อย 55"ดูเป็นมิตรจังเลยไม่เหมือนคุณมดเสียงเเปดหลอด555
   "อ๋อค่ะ หิวกันหรือยังจ๊ะทุกคน"
   "หิวเเล้วครับบบบบ"เรื่องกินไวกันเชียว
   "หิวจนอยากจะกินฟางเเล้วรู้ป่ะ5555"บ้าจริงเขินนะเฟ้ยยยยยย
   "เห้ยย เพื่อนฉันนะไม่ใช่กับข้าวเดี่ยๆ"
   "กลัวเเล้วครับ"น่ารักเหมือนเด็กเลยเเฮะ><
    "ดีจ๊ะสาวน้อยเมื่อคืนฉันทำอะไรเธอนะเออออ ฉันๆ"
    เปรี้ยยยยยย
    "หุบปากไปเลยนะถ้าบายไม่อยากเจ็บตัวอ่ะ"
    "จ้าๆเเม่ยอดยายี๋ของพี่5555"
    "ยังไม่หยุดอีก นี่ๆๆๆ นี่เนะ"โมะจะปราบสาวห้าวอย่างเเก้วสำเร็จไม่หนอ...
    "ฮันเนะวองคนนี้เออไปทำอะไรกันมาไม่มีบอกเลยนะ"ป็อปเเซว
    "ใช่ๆเเม้เดี๋ยวนี้ปิดบังกันเเก้ว55 5"ฉันเสริม
    "เเล้วคู่เราอ่ะจ๊ะเบบี้ มั๊ฟ"
    "อะไรของนายเนี่ยเดี๋ยวได้เจออีกคน"
    "โอ้ยยยย มั่วเเต่คุยกันอยู่นั่นเเหละน่ารำคาญจริงๆเลย มดหิวเเล้วไปเอาข้าวสิ"นั้นไงเเปดหลอดมาเเว้วววว
    "จ๊ะๆ ป่ะเฟยืเเก้วไปเอาข้าวกัน"
    "อย่าไปนานนะเบบี้ของพี่555"
    "นี่เนะ 55 5"คู่นี้สมกันดีจังนะ
    เฮออออ เเล้วเราจะทำยังไงต่อไปดีเนี่ยจะทนอยู่เเบบนี้อ่ะนะเหนี่ยใจที่สุด
    "ทานกันเสร็จเเล้วพี่หนูเล็กมีเรื่องจะคุยกับทุกคนนะคะ"อ๋อ พี่คนนี้ชื่อพี่หนูเล็กเป็นผู้จัดการส่วนตัวของ ป็อป
    โทโมะเเล้วก็เขื่อนนี่เอง
    "ครับ/ค่ะ"
    "เดี๋ยวฟางอิ่มเเล้วหรอ"
    "อ๋อ อืม มีอะไรหรึเปล่า"
    "อ๋อเปล่าเเค่สงสัยทำไมอิ่มเร็วจัง เเล้วดูหน้าซีดๆนะ"
    "อ๋อฟางไม่ค่อยหิวนะเพราะช่วงนี่เพลียๆนอนไม่ค่อยหลับนะ'โอ้ยยยทำไมปวดหัวจังเนี่ยยโอ้ยยย ฟุบ!!
    "ฟางเป็นไงบ้างดีขึ้นไหม"
    "ฟางเป็นอะไรไปหรอรู้สึกปวดหัวจัง"ร้อนจังเลยยยยยย
   "ก็ฟางเป็นลมไปโชคดีที่นายนี่รับไว้ทันไม่งั้นฟางน็อกไปเเล้ว"เฟย์บอกพร้อมกับชี้ไปทางป็อป
   "ขอบคุณนะป็อป"
   "อืม ไม่เป็นไรหรอ"
   "เเหวะ สำออยน่ะสิไม่ว่า"ไม่ได้สำออยนะมันเป็นจริงๆ
   "เห้ยย ทำไมพูดจาเเบบนี้อ่ะถ้าพูดเเบบนี้อย่าพูดดีกว่า"
   "ไม่เป็นไรหรอกเเก้ว....ตอนนี้หิวน้ำ"
   "อ่ะดื่มน้ำเยอะๆ เเล้วนอนซะนะเด็กน้อย"ว้าววว เท่สุดๆ (จะตายอยู่เเล้วนะเนี่ยยย)
   "อ่า ทุกคนพร้อมนะป่ะไปถ่ายรายการกัน"
   รายการดำเนินต่อไปเรื่อยๆจนฉันตื่นมา คนเเรกที่ถามฉันคือป็อป(อีกเเล้วว)
   "ค่อยยังชัวยัง"
   "ดีขึ้นเเล้วเเล้ว"
   "ฟางขอไปอาบน้ำก่อน"
   "เดินระวังหน่อยนะฟางระวังล้ม เป็นห่วงนะ*0* "เเสนดีเหลือเกิน
   "อืม"ทำไมใจเต้นเเรงเหลือเกินเเทบจะหลุดออกมาอยู่เเล้วความรู้สึกเเบบนี้มันคืออะไรนะ
   30.น ผ่านมา อาบน้ำเสร็จเเล้วสดชื่นจังไปเดินเล่นดีกว่ารีบไปรีบมาฝนเริ่มจะตกเเล้วไปเดินเล่นที่ไหนดีนะอ๋อไป
   ชานป่าดีกว่าที่นั้นมีทุ่งด้วย เฮอออสบายดีจังเนอะอากาศก็เย็นชื่นใจ
   Parties:ป็อป
   เอ๊ะทำไมฟางยังไม่มาอีกนะรู้บ้างไหมว่าเราป็นห่วงขนานไหนเนี่ย หายไปไหนของเค้าหนาฝนก็ไกล้จะ
   ตกเเล้วยังไม่กลับบ้างอีก
   "เเก้ว เฟย์ เจอฟางไหม"
   "ไม่เจอที่ห้องน้ำก็ไม่มีที่ห้องเเต่ตัวก็ไม่มี"
   "งั้นเราเเยกย้ายกันตามหาดีกว่า"
   "อืม"
    ฟางเธออยู่ที่ไหนเธอกำลังทำฉันสติเเตกนะ ฟางถ้าเธอเป็นไรไปฉันจะไม่ยกโทษให้ตัวเองเลย
    "ฟาง เธออยู่ไหน ฟาง ฟาง"ไม่มีเสียงตอบรับเลยลองไปทางนู้นดีกว่า
    "ฟาง เธออยู่ไหน ฟาง"
    "อ้าว ป็อปมาทำอะไรหน่ะ"
    "ก็มาตามหาเธอไง"
    "ตามหาฟาง ตามทำไมฟางเเค่ออกมาเดินเล่นเฉยๆ"
    "เห้ยย ฝนตกเเล้วอ่ะ หาที่หลบกัน นั้นกระท้มหนิเราไปหลบในนั้นกันก่อนดีกว่า"
    "อืม"
   ผมพาฟางเข้ามาหลบฝนที่กระท้มเพราะไม่อย่างนั้นเราต้องเปียกเชอะเเฉะเเน่ๆ
    "หนาวหรือเปล่าฟาง"
    "นิดหน่อยนะ"ผมถอดเสื้อเเล้วเอามาห่มให้ฟาง ฟางเธอน่ารัดีนะ
    "ฟาง คือฉัน ฉัน ฉันมอะไรบ้างอย่างอยากบอกเธอน่ะ"ผมค่อยๆเลื่อนหน้าเค้าไปใกล้ๆฟางเลื่อย
    "มีอะไรหร อ...."ตอนนี้ฟางหันหน้ามาพอดีหน้าเราใกล้กันมากเเล้วผมก็เลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ฟางมากพอที่ที่จะ
     ............ริมฝีปากของเราทั้งสองคนผสานกันอย่างนุ่มนวลเเละอ่อนมากผมค่อยๆถอดจูบออกเเล้วเราก็มอง
     หน้ากันอีกครั้ง
     "คือฉันมีเรื่องภายในใจบางอย่างอยากจะบอกเธอ คือ คือ คือว่า ฉันชอบเธอนะ ฉันชอบเธอตั้งเเต่เเรกพบฉัน
     ม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไงจนกระทั้งเธอหายไปฉันๆชอบเธอนะ เเล้วเธอหล่ะชอบฉันไหม"น้ำเสียงของผมเริ่ม
     จริงจังขึ้นจนผมเริ่มสังเกตเห็นน้ำหยดเล็กๆออกมาจากตาของฟาง
     "ฟางก็ ก็ชอบป็อปนะเเต่ เเต่"ผมดีใจมากที่ฟางก็ชอบผมเเต่ทำไมฟางถึงได้ชะงักไป
     "เเต่เเต่อะไรหรอฟาง"
     "เเต่เรื่องของเรามันเป็นไปไม่ได้มันเป็นไปไม่ได้จริง"
     "ถ้าป็อปคิดจะทำอะไรเเล้วมันจะไม่ใช่เเค่ฝันมันจะต้องเป็นเรื่องจริง"
     เราสองคนกอดกันอีกครั้งก่อนที่ฝนจะหยุดตกเเล้วผมจูงมือฟางออกมาจากกระท้มก่อนที่จะกลับบ้าน
     ตอนนี้ผมดีใจมากมากถึงมากที่สุดฟางเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ผมรักไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นผมขออยู่ข้างฟางเเบบนี้
     ตลอดไป