My Love for you!

8.9

เขียนโดย IamBow

วันที่ 13 เมษายน พ.ศ. 2554 เวลา 14.12 น.

  12 chapter
  61 วิจารณ์
  24.32K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

10)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
> วันรุ่งขึ้น <
พยาบาล//หายเป็นปกติแล้วนะคุณหนูแก้ว แล้วนี่ยาคะ คุณอาหมอฝากให้เอามาให้ อย่าลืมทานนะคะ
แก้ว//ขอบคุณคะ ^ ^
พยาบาล//ไม่เป็นไรคะ
โทโมะ//ขอบคุณครับ
  > ณ.ห้างสรรพสินค้า<
แก้ว//นี่นาย!! ช่วยเอามือของนาย เอาออกไปไกลๆตัวฉันได้มั้ย
โทโมะ//ไม่....มีปัญหาอะไรรึเปล่า
แก้ว//คิดผิด คิดถูกเนี่ยที่ออกมาซื้อของกับนาย
โทโมะ//คิดถูกซิคร้าบบ
แก้ว//อย่ามายุ่งน่า
โทโมะ//ฮ่าๆๆๆๆ
แก้ว//มีความสุขมากใช่มั้ย ย๊ากกกกกกกก นายไม่ตายดีแน่
  ขณะที่ฉันตั้งใจว่าจะวิ่งไล่นายนี่ แต่ไอ้บ้านี่ดันยกแขนกางออกซะงั้น แล้วก็เลย กะ....กอด ฉัน ฉวยโอกาสสุดยอดดด
แก้ว//ปล่อย!!!
โทโมะ//ถ้าเธอังไม่หยุดดิ้น ฉันจะตะโกนบอกคนทั้งสยามเลยว่า เธอเป็นแฟนฉัน!!
แก้ว//ไม่หยุดๆๆๆ ไม่หยุดเว้ยยย
โทโมะ//ทุกคน......
   ย๊ากกก บอกๆไม่ได้น้า....โอ๊ยฉันคิดว่านายขู่เล่นๆซะอีก ทำไงๆดี....
-จุ๊บ-
  ฉันเป็นบ้าอาร๊ายยยยยยยยยย ทำไมฉันถึงต้องไปหอมแก้มไอ้ตุ๊ดนั่นด้วย T^T
แก้ว//หุบปาก แล้วก็กรุณาปล่อยฉันด้วย คนมองหมดแล้ว
โทโมะ//ไม่ปล่อย มีปัญหาออะไรมั้ย หืม??
  ฉันจะฆ่าแกไงไอ้ตุ๊ด เสียดายที่ตอนนี้ฉันกระดุกระดิกตัวไม่ได้เลย ถ้ากันหน้าไปทางขวาแก้มของฉันก็ถูก..... ถเาหันไปทางซ้ายปากของจะไปถูก...... ไอ้บ้าาาา
แก้ว//นี่!!!
  ฉันเอ็ดเสียงดังจนไอ้บ้านี่ยอมปล่อย โฮ้ยยย จะบ้าตายย
> ณ.บ้านโทโมะ <
ตอนนี้ฉันต้องมาพักอยู่ที่บ้านนายโทโมะ ตอนแรกฉันไม่ยอมเเต่เฮีย(ป๊อปปี้)เค้าบอกว่า เดี๋ยวมันจะยุ่งยาก ฉันก็เลยต้องจำใจมาค้างบ้านไอ้ตุ๊ด...ใจหนึ่งก็คิดว่า ไม่เป็นไรอย่างน้อยก็มีฟางกับเฟย์ แต่ฉันคิดผิด เพราะไอ้บ้านี่ พาไปพักบ้านมันเองคะ TT^TT แถมไม่ใครอยู่บ้านเลย ยกเว้น....แม่บ้าน - -+
แม่บ้าน//ทำไมวันนี้คุณหนูถึงมาพักที่นี่ได้ละคะ??
โทโมะ//พรุ่งนี่โรงเรียนผมเค้ามีกิจกรรม ผมเห็นมันใกล้โรงเรียนดี ก็เลยมาพักที่นี่ จะได้ไปเช้าๆหน่อย
แม่บ้าน//คะ ^___^
โทโมะ//งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ
  อ้าว...แล้วทำไมนายไม่ให้เค้าจัดห้องให้ฉันละ?? แล้วฉันจะนอนตรงไหนละทีนี้
แก้ว//นี่นาย แล้วจะให้ฉันไปนอนไหน??
โทโมะ//อ้าว...มาบ้านฉันก็ต้องนอนบ้านฉันซิ
แก้ว//นี่ ดีๆ อย่ามากวน
โทโมะ//นอนกับฉัน
แก้ว//เฮ้ยยยย ไม่เอา !!!
   อะ...ไอ้บ้า ทำไมจู่ต้องมาอุ้มฉันด้วยละ แล้วนายนี่ก็เดินขึ้นมาบนห้องโดยไม่สนคนที่มันอุ้มอยู่ แล้วไอ้บ้านี่ก็ทิ้งฉันลงกับเตียง ไอ้เตียงนะ มันก็นุ่มดีหรอกนะ แต่แกวางฉันไม่ได้รึยางงายยย
แก้ว//ไอ้บ้า ฉันเป็นผู้หญิงนะเว้ย วางแบบเบาๆ นุ่มนวลกับเค้าไม่เป็นรึไง
โทโมะ//อยากได้แบบนุ่มนวลงั้นหรอ
  ฉันละเกลียดรอยยิ้มแบบนี้ของนายเป็นที่สุดเลย
แก้ว//หนะ....นายจะทำอะไรหน่ะ ถอยออกไปนะ ไม่งั้นฉันจะถีบนายจริงๆด้วย
  ว๊ากกก แล้วทำไมนายไม่ถอยออกไป...ละ ฮือ.....
โทโมะ//ก็อยากให้ฉันนุ่มนวลกับเธอไม่ใช่หรอ??
แก้ว//มะ....อื้อ.....
  กรี๊ดดด มันจูบฉันอีกแล้ว TT^TT
ชายหนุ่มประทับริมฝีปากของเขา ลงไปบนริมฝีปากอันเย้ายวนของหญิงสาว ทั้งนุ่มนวลและอ่อนโยน และนี่อาจเป็นครั้งที่สอง ที่หญิงสาวจูบตอบเขา นั่นทำให้ชายหนุ่มยิ่งพอใจ แล้วเขาก็รวบเอวบางๆของหญิงสาวให้กระชับแน่นขึ้น ชายหนุ่มจับมือหญิงสาวให้มาคล้องไว้ที่คอของเขา ทั้งสองหลับตาพริ้มเพื่อรับรสชาติจูบ จูบนี่ดำเนินไปอย่างเนิ่นนาน ชายหนุ่มถอนริมฝีปากออกอย่างเชื่องช้า หลังจากที่หญิงสาวเริ่มมีสติ ทุบตีเขาด้วยแรงที่ไม่ค่อยร เนื่องจาก......เขาก็เลยต้องถอนจูบออกมา และที่สำคัญก่อนที่หญิงสาวจะเป็นลมไปซะก่อน
โทโมะ//อร่อยดี หวานด้วย
แก้ว//อะไรหวานยะ!?
โทโมะ//ก็....จูบเธอไง
   กรี๊ดดดด ฉันผิดเองแหละ ที่ไปจูบตอบนาย TT^TT
แก้ว//ไอ้หื่น
โทโมะ//ยอมรับก็ได้ เธอด่าฉันคำหนึ่ง แลกกับจูบหนึ่งครั้ง
แก้ว//มันไม่เเฟร์โว้ยยย
โทโมะ//มันจะไม่เเฟร์ได้ไง หรือว่าเธอจะเป็นฝ่ายเริ่มจูบก่อนละ หืม??
แก้ว//ข้อนี่ ดูเหมือนฉันจะเสียเปรียบไปซะทุกข้อนะ
โทโมะ//งั้นก็เอาแบบข้อเสนอเเรก
แก้ว//แล้วทำไมนายต้องออกข้อเสนอ คนเดียวด้วย
โทโมะ//ไม่มีเหตุผล
แก้ว//ไอ้บ้าาาา
โทโมะ//หะๆ เธอด่าฉันอีกแล้วนะ
   นั่นไง สมองกลับแล้วชัวร์เลย ขนาดฉันด่า มันยังมีหน้ามาหัวเราะอีก
แก้ว//เฮ้ย...หยะ....อย่า พอๆๆอ่าเข้ามาใกล้นะ คราวนี้ฉันต่อยนายฟันร่วงแน่
   ฉันพร้อมพร้อมกับถอยออกห่างจากตัวอันตราย ไปหนึ่งเมตร แล้วตั้งการ์ดพร้อมสู้!!
โทโมะ//โอเคๆ เธอรีบไปอาน้ำซะซิ หรือว่าจะรออาบพร้อมฉันดีละ
แก้ว//อาบเองยะ ถอยไป!!
-จุ๊บ-
มันดึงตัวฉันเข้าไปแล้วหอมทันที หน๊อยยย มันจะฉวยโอกาสมากไปแล้วนะ
โทโมะ//ชื่นใจจัง
แก้ว//ไอ้โรคจิตเอ้ย
   ฉันพูดขึ้นเบาๆ ถ้าไอ้ตุ๊ดได้ยิน มีหวัง ซวย!!
โทโมะ//ฉันได้ยินนะ
  นายโทโมะพูดเสร็จ แล้วก็ค่อยๆเลื่อนหน้ามาใกล้ๆฉํน ตายๆ อุตส่าห์บ่นเบาๆแล้วเชียว
แก้ว//ได้ยินอะไร ถอยไป ฉันจะไปอาบน้ำ
โทโมะ//เชิญครับ ^___^
--------------------------------------------------------
Writer Talk
ไรท์เตอร์ขอโทษ ที่ไรท์เตอร์หายไปนาน ไรท์เตอร์จำรหัสเข้าไม่ได้อ่ะ
ฮือ.....นี่ก็ใกล้จะสอบแล้ว ไรท์เตอร์ขอเวลาสักแป๊ป นึง นะท่านรีดเดอร์ทั้งหลาย

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา