ไม่รัก.....ไม่แคร์......ถึงเสียใจแต่อยากให้เธอรู้ว่าไม่แคร์

9.3

เขียนโดย coolzagang

วันที่ 31 มกราคม พ.ศ. 2555 เวลา 17.21 น.

  21 chapter
  55 วิจารณ์
  32.71K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) เลว

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ฟาง : แก้วแกมาทำไรที่นี่วะ
แก้ว : อ๋อมาเที่ยวน๊ กับน้องเกด
ฟาง : อ๋อ แล้วแกทำใจได้หรอวะเรื่องโทโมะ
แก้ว : อืม
เกด : ไปกันเถอะ เจ๊
เช้าวันรุ่งขึ้น
ณ กองถ่าย(แบบ)
ทีมงาน :มาแล้วหรอคะน้องเกด แล้วพาใครมาด้วยคะเนี่ย
เกด : อ๋อพี่สาวเกดน๊พี่
ทีมงาน : หน้าตาใช้ได้นะคะ เออ พอดีขาดนางแบบพอดีเลย
เกด : ใครไม่มาหรอพี่
ทีมงาน : น้องพิมค่ะ แฟนสาวของนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงเออ ชื่อวิศว ไทยานนท์ น๊ค่ะ
เกด : อ๋อ ชั่งเค้าเถอะพี่
หลังจากถ่ายแบบเสร็จ
เกด : เป็นไงพี่แก้วได้ถ่ายแบบครั้งแรงรู้สึกไง
แก้ว : สนุกดีน๊
หลังจากนิตยสารออกวางแผง
.......: พี่คะผู้หญิงที่มาถ่ายแทนพิมมันเป็นใคร
เกด : ไม่มาถ่ายเองทำไมละ
แก้ว : ไม่เอาน๊เกด
พิม : นังเกด
เกด : น่าเบื่อนางแบบตกอับ
ทีมงาน : เป็นไงคะน้องเกด สวยถูกใจมั้ยคะ
แก้ว : สวยมากค่ะพี่ ถ้ามีงานอีกบอกแก้วได้น๊คะ
ทีมงาน : ได้ค่ะ
พิม : กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดด
.....: คุณเป็นไรคับพิม
พิม : ก้อพวกพนักงานของคุณนะสิคะโทโมะ เปลี่ยนนางแบบโดยไม่บอกพิมอ่าส์
โทโมะ : มันเกิดขึ้นได้ไง
ทีมงาน : ก็ พวกเรานัดคุณพิม 07.00 น.แต่คุณพิมก็ไม่มา
โทโมะ : ทำไมถึงไม่รอละ
ทีมงาน : พวกเรารอคุณพิมจนเที่ยงวัน พอดีน้องเกดมีงานต่อเราเลยต้องหานางแบบคนใหม่มาถ่าย
เกด/แก้ว : พี่ๆคะงั้นเรา 2 คนกับก่อนน๊
หมับ
แก้ว : ปล่อย
โทโมะ : ไม่ปล่อย
แก้ว : แก้ว บอกให้ปล่อย จะยื้อไว้ทำไมถ้าไม่รักกัน
โทโมะ : ขอโทษ เป็นอะไรแล้วมาที่นี่ทำไม
แก้ว : ไม่ใช่เรื่องของคุณ โอ๊ย (กดที่ท้อง)
โทโมะ : แก้ว คุณเป็นอะไรพูดมาดิ
แก้ว : ทำไมแก้วต้องบอกคุณ เรา-ไม่-เป็น-อะไร-กัน
โรงพยาบาล
หมอ : แก้วควรจะรักษาได้แล้วน๊
แก้ว : ก้อได้ค่ะพี่กาน แก้วจะรักษา แต่พี่อย่าบอกเค้าเด็ดขาด
หมอกาน : ได้สิ
หน้าห้องตรวจ
โทโมะ : เค้าเป็นไรคับหมอ
หมอกาน : คนไข้เคยแท้งบุตรมาก่อนหรือป่าวคับ
โทโมะ : ผมไม่ทราบคับทำไมหรอคับ
หมอกาน : เออ คนไข้มีอาการเลือดออกที่ช่องท้อง
ห้อง227
โทโมะ : แก้ว ทำไมคุณไม่บอกผมว่าต้อนนั้นคุณท้อง
แก้ว : ก้อแก้วกำลังจะบอก แต่คุณก็บอกเลิกแก้วก่อนไม่ใช่หรอ แล้วตอนที่คุณผลักแก้วล้ม คุณมันฆ่าตกรที่ฆ่าได้แม้กระทั่งลูกตัวเอง
โทโมะ : แก้ว โมะขอโทษ ให้โอกาสโมะได้มั้ย
แก้ว : โอกาสนั้นมันหมดไปและละโทโมะ
........................................................................................................................................
เศร้า

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา