ong kiss

ตอนที่12วันเกิดฟาง
และยัยจินกับพี่โมะก็เดินออกมาจากโรงพยาบาล
“ทำไมช้านักละ”ฉันถาม
“ก็ยัยจินนะสิมั่วปะแป้งทาเครื่องสำอางสารพัดเลยช้า”พี่โมะพูด
“แหม อย่าว่าแต่จินสิพี่ก็เหมือนกันเหละมั่วฉีดนํ้าหอมซะครุ้งทั่วห้อง”
“นี่แต่พี่แค่ฉีดไม่ถึงชั่วโมงเหมือนแกหรอกแต่งทีเป็นชั่วโมง”
“หยุดกันทั้งสองเลยกัดกันจิงเป็นพี่น้องกันแท้ๆ”เคนตะพูด
“คน ไม่ใช่แมวนะที่มากัดกัน”พี่โมะพูด
“หมายถึงหมาต่างหากยะ”จินพูด
“จะยืนตรงนี้กันอีกนานไหมขึ้นรถกันได้แล้วคะ”ฉันพูด
และรถก็พุ่งตรงไปที่บ้านของยัยฟาง
“พิมนี่มันไม่ใช่ทางกลับบ้านของฉันนิ”ยัยจินบ่น
“จำไม่ได้เหรอะยะวันนี่วันเกิดยัยฟาง”
“จริงด้วยอะ ลืมสนิทเลย”
“ว่าแล้วอย่างแกต้องลืม”
“ฉันเลยเตรียมของขวัญมาเผื่อแกด้วย”
และฉันก็หยิบแว่นตาตามสมัยที่ห่อไว้เป็นอย่างนี้มาให้
ยัยจินถือไว้
“นี่มันอะไรอะพิม”
“ก็แว่นตาสุดเก๋ที่โฆษณาในทีวีไง”
“มันแพงมากนะ”
“แน่นอน คนอย่างฉันต้องมีระดับยะ”
“แหม”
และรถก็ขับมาจนถึงหน้างานวันเกิดของฟาง
“โห่ นี่บ้านหรือวังเนี่ยใหญ่มาก”พี่โมะกับพี่เคนตะพูด
ฉันมองไปรอบๆก็เห็นความใหญ่ของมันจิงๆมีผู้คนแห่กันมา
ให้ของขวัญทานอาหารภายในงานตกแต่งด้วยลูกโป่งและ
ดอกไม้จากต่างประเทศส่งกลิ่นหอมมายังข้างนอก
“แบบนี้เหละลูกคนรวย”ฉันพูด
“เราเข้าไปในงานกันเถอะ”จินนี่พูดตัดบทพวกเรา