ขีดเส้นตายบอกหัวใจนายเพลย์บอย

6.0

เขียนโดย Farsai_sweet

วันที่ 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 เวลา 16.30 น.

  29 ตอน
  114 วิจารณ์
  48.85K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

17) บังเอินจัง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
(เมื่อทั้ง6คนเดินเข้ามา ก็นั่งแบบตรงข้ามกัน สไตร์หารออกแบบ เป็น การให้ลูกค้าหรือผู้ที่มาใช้บริการรู้สึกผ่อนคลาย ภายในร้าน เป็นที่นั่งตามมุม ทั้ง6คนเดินไปนั่งตรงมุมที่เห็นทะเลได้ชัดเจนที่สุด กลิ่นไอของน้ำทะเลลอยมาบางๆทำให้รู้อยากจะกระโดดลงน้ำไปเลย โต๊ะเป็นแบบเปิด มีร่มกันไว้ไม่ให้โดนแดดในตอนกลางวันเผาผิวจนแดง เพราะที่นี่ ความสะดวกสะบายของลูกค้ามาเป็นที่หนึ่ง)
กาานั่ง
โทโมะ  ป๊อปปี้  เขื่อน
 แก้ว     ฟาง    เฟย์
โทโมะ: แก้ว กินไร สั่งเลย 
แก้ว: อืม งั้นชั้นเอา เนื้อปลาเก๋าลวกจิ้ม ปูเนื้อผัดผงกระหรี่ ปลากระพง2หน้า ทอดมันกุ้ง หมักผัดไข่เค็ม ปลาหมึกแดดเดียว ปลากระพงทอดน้ำปลา ปลาเก๋านึ่งซีอิ้ว กุ้งแม่น้ำเผา ^^
เฟย์: กุ้งผักพริกไทยดำ ต้มยำเนื้อปลาเผา กุ้งชุปแป้งทอด ยำรวมมิตร ทะเลผัดฉ่า ปลาหมึกผัดไข่เค็ม กุ้งแช่น้ำปลา
กุ้งอบวุ่นเส้น บาบีคิวหมู ^^
ฟาง: เอ่อ เฟย์ แก้ว กินกันเยอะไปไหม ^^!!
แก้ว: ไม่หรอกฟาง แค่เนี่ย แก้วว่ามันน้อยไปด้วยซ่ะน่ะ
เฟย์ ใช่พี่ฟาง เรามาตั้ง6คน สั่งแค่ไม่กี่อย่างเอง ไม่รู้ว่าจะพอรึปล่าว
ฟาง:.........o=o
แก้ว: เอาหน่า ยังไงเราก็ไม่ได้จ่ายอยู่ดี
เฟย์: ใช่ เราต้องกินให้มันคุ้มไปเลย
ฟาง: แต่ว่า
โทโมะ: ไม่เป็รไรหรอกฟาง เดี๋ยวพวกเราจ่ายเอง พวกเธอสั่งเหอะ
เขื่อน: อืม ไม่ต้องห่วง^^
ป๊อป: รีบๆสั่งเถอะยัยฟู
ฟาง: !!!!! งั้น ชั้นเอา ช้าวผัดปูแล้วกัน
พนักงาน : ค่ะ รอสักครู่น่ะค่ะ :)
(ว่าแล้วพนักงานก็เดินออกไป)
แก้ว: วันหลัง โมะพาแก้วมาที่นี้อีกน่ะ แก้วชอบมากเลย บรรยากาศดีมาก^^
โทโมะ: อืม ได้สิ ว่าแต่ แก้ว อยากไปเดินเล่นมะ เดี๋ยวโมะพาไป
แก้ว: อื้ม เอาซิ งั้น แก้วไปเดินเล่นก่อนนะ เฟย์ ฟาง
เฟย์: เฟย์ไปด้วยซิ
เขื่อน: งั้นเฟย์ไปกับเขื่อน
เฟย์: อื้ม เฟย์กับ แก้วไปก่อนนะพี่ฟาง ถ้าอาหารมา รีบบบอกเลยนะ ok ป่ะ
ฟาง: จะ ๆ
( ทั้ง4คนเดินออกไปเดินเล่นที่ชายหาด แต่ก็เดินกันเป็นคู่ แก้วกับโทโมะ เดินไปทางเหนือ ส่วนเฟย์กับเขื่อนเดินไปทางใต้ ในโต๊ะก็จะเหลือฟางกับป๊อปนั่งกันอยู่สองคน ฟางหันหน้าไปทางทะเลที่ตอนนี้มีลมพัดมาอ่อนๆทำให้ผมฟางพัดมาโดนใบหน้าของเธออย่างจัง แต่นั้นก็ยิ่งทำให้เธอดึูมีเสน่ห์มากยิ่งขึ้น ส่วนป๊อป ก็นั่งดูทะเลเหมือนกัน หารที่เค้าได้มานั่งแบบนี้ เป็นเวลาที่เหมาะสำหรับการขอเธอผู้นี่มาเป็นแฟนเหมือนกัน แต่เพราะปากมันหนักเกินที่จะพูด)
~ป๊อปpart~
ผมไม่รู้หรอกว่าตอนนี้ฟางคิดยังไงกับผม ผมอยากจะขอเธอเป็นแฟนตั้งแต่ตอนอยู่ที่บ้านแล้ว แต่เพราะว่าปากผมมันหนักเกินที่จะพูดคำนั้น คำสามคำที่ตัดสินความรักที่ผมมีให้เธอ ใครจะไปรู้ ผุ้หญิงครเดียวที่พึ่งเจอได้ไม่กี่วัน ทำให้ผมรักเธอมากมายขนาดนี้ ผมน่ะอิจฉาไอ้ิเพื่อนสองคนนั้นจะตาย ได้แฟนไปแล้ว แถมยังหน้ารักอีก การที่ไอ้สองคนนั้นมีแฟนมันเหมือนเป็นสววค์ของพวกมันแต่เป็นนรกสำหรับผมเพราะผมเองก็พอจะเดาออกว่าถ้ามันบอกว่าที่คู่หมั่นของมันชีวิตของผมจะอยู่ไม่สุขแน่เพราะอะไรนะเหรอ ก็เพราะยัยพวหนั้นจะคอยมารังควานชีวิตผมไง มันเป็นแบบว่า ถ้าสมมุติ โทโมะกับเขื่อนบอกเลิก พิมกับเกล สอองคนนั้นก็จะยอม แต่จะมาช่วยกันแกล้งฟางไง มันคงจะเป็นพวกหมอดูละมั่งที่รู้ว่าผมต้องขอฟางเป็นแฟน เลยต้องดั่ก แต่เพระาผม ผมต้องรักษาความรักครั้งนี้ถึงแม้ไม่รู้ว่าเธอคิดยังไงกับผม แต่ผมจะไม่ปล่อยเธอไปเด็ดขาด ไม่ว่ายังไงก็ตาม
 ~end poppart~
..........ป๊อปค่ะ บังเอินจังเลยนะค่ะ
-----------------------------------------------------------------------------------------------
อยากรู้มั้ยค่ะ ว่าถ้ามีคนสามคนเข้ามาทำลายความรักที่ไม่มีใครรู้ว่าคิดยังไงพัง มันจะเป็นยังไง เอาใจช่วย ฟางกับป๊อปด้วยนะ แต่ว่าแก้ว โทโมะ เขื่อน เฟย์ ต้องรอน่ะ เรื่องนี้เน้นฟางก่อน ^^ บาย ไปแหละ
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา