(Really happened) บังเอิญจริงๆ

7.7

เขียนโดย momay_Kz3

วันที่ 4 มีนาคม พ.ศ. 2555 เวลา 22.06 น.

  25 บทนำ
  210 วิจารณ์
  49.98K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

24)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
โทโมะ//แกไปเจอฟางได้ไงได้ข่าวว่าเค้าหนีแกไปตั้ง5ปีก่อนโน่นไม่ใช่หรอป๊อปปี้//ฉันเจอลูกก่อนพอฉันไปส่งลูกที่ร้านของเฟย์ก็ได้เจอฟางนั้นแหละตอนแรกฟางใจแข็งน่าดูแต่ต้องขอบพ่อเค้าและลูกสาวของฉันที่ทำให้ฟางใจอ่อน(มองลูกสาวที่วิ่งเล่นกับฮาร์ทอยู่ในงาน)โทโมะ//แล้วเรื่องแพทแกจะเอาไงป๊อปปี้//ฉันเลิกคบเค้าเด็ดขาดแล้วและต่อไปนี้ฉันจะเลิกเจ้าชู้เพื่อเค้าและลูก(ยกคอกเทลขึ้นมาดื่ม)ฮาร์ท(เดินจูงมือข้าวฟ่างเค้ามา)//ป๊ะป๊าน้องเป็นไรก็ไม่รู้ผื่นแดงเต็มตัวไปหมดเลยโทโมะ(หันมามองลูกชายตัวเอง)ฮาร์ทพาน้องไปเล่นซุกซนอะไรมาลูกป๊อปปี้//ข้าวฟ่างลูก(ตกใจที่ข้าวฟ่างผื่นแดงเต็มตัวแถมยังหายใจติดขัด)ฮาร์ทน้องกินไรเข้าไปฮาร์ท//น้องกินอันนี้คับ(ชูน้ำสีขาวขึ้นมา)ป๊อปปี้//ยัยข้าวฟ่างแพ้นมวัวฉันพาลูกไปโรงพยาบาลก่อนนะ(อุ้มออกไปท่ามกลางผู้คนที่หันมามอง)แก้ว(วิ่งเข้ามา)//ป๊อปปี้เป็นไรทำไมวิ่งหน้าตื่นออกไปโทโมะ//คือลูกเราเอานมวัวในกระเป๋าแก้วให้น้องเค้ากินนะ(ทำหน้าสำนึกผิด)ฟาง//ฉันไปโรงพยาบาลก่อนนะไปเฟย์ฉันจะรีบไปดูลูก(แล้วทั้งหมดก็วิ่งออกไป)ที่โรงพยาบาลป๊อปปี้//ฟาง(หันมาเห็นฟางวิ่งเข้ามากับทุกคน)ป๊อปปี้ขอโทษนะที่ดูแลลูกไม่ดีฟาง//ไม่เป็นไร(พร้อมกับหยิบขึ้นมากดหาใครบ้างคน)พี่หมอมาที่โรงพยบาลด่วนเลยค่ะพี่หมอ//ที่ไหนฟางค่อยๆพูดฟาง//ที่kamikazeค่ะตอนนี้ยัยข้าวฟ่างอยู่โรงพยาบาลพี่หมอ//ได้ๆ(วางสายไป)แก้ว//ฉันขอโทษนะฟางฉันไม่ตั้งใจฟาง//ไม่เป้นไรหรอกแกเด็กเค้าไม่รู้เรื่องหรอกเค้าคงซนตามภาษาเด็กนะ15นาทีผ่านไปพี่หมอ(เดินออกมาจากห้องฉุกเฉินเด็ก)ข้าวฟ่างปลอดภัยแล้วนะฟางดีนะที่มาส่งโรงพยาบาลทันไม่งั้นข้าวฟ่างคงจะเสียชีวิตฟาง//ขอบคุณนะค่ะพี่หมอที่ช่วยลูกฟาง(ยิ้มออกมาทั้งน้ำตา)ป๊อปปี้/ผมขอเข้าไปเยี่ยมลูกได้ไหมพี่หมอ//ตามสบายนะแต่คืนนี้ยัยหนูคงต้องให้อ๊อกซิเจนไปก่อนนะฟาง(วิ่งเข้าไปกาะขอบเตียงแล้วน้ำตาไหลออกมา)แม่ขอโทษนะลูก(ลูบหัวลูกสาวเบาๆ)ฮาร์ท//ป๊ะป๊าน้องเป็นไรหรอคับ(เงยหน้าขึ้นมาถาม)แก้ว(นั่งลงตรงหน้าลูกชาย)//น้องเค้าแพ้นมวัวคับต่อไปนี้ถ้าฮาร์ทอยากให้น้องกินอะไรควรมาถามมาม๊ากับอาฟางก่อนนะคับฮาร์ท//คับม๊าฟาง//พวกเทอกับไปเหอะเดียวเราเฝ้าลุกเอง(หันมาหาทุกคนที่ยืนอยู่)เฟย์//มีไรโทรหาฉันกับพี่หมอนะฟาง//จ๊ะ(หันไปหาป๊อป)ป๊อปช่วยไปเอาของที่บ้านให้หน่อยป๊อปปี้//คับที่รัก(ยิ้มแล้วเดินออกไปกันหมดเฟย์ก็ได้แต่นั่งเฝ้าลูกสาวที่หลับอยู่บนเตียงด้วยฤทธิ์ของยา)ส่วนเฟย์ที่เดินออกมา//ว่าไงเขื่อน เฟย์อยู่โรงพยาบาลนะพอดียัยข้าวฟ่างป่วยนะไม่ต้องมาหรอกเข้ากับกันหมดแล้วเขื่อน//กลับดีๆนะที่รักเฟย์//ค่ะ(แล้ววางสายไป)
อัพแล้วช่วงนี้มึน @.@

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา