รักนะนายองคลักษ์แวมไพร์ของฉัน (TK)

ห้องนอน
บนเตียง
แก้ว : นี่นาย นายจะลืมตาอย่างนี้ทั้งคืนเลยหรอ
โทโมะ : อืม
แก้ว : นายพื้นข้างล่างมันแข็งนายมานอนข้างบนกับฉันก็ได้นะ
โทโมะ : ขอบใจนะ
แก้ว : ไม่เป็นไร
สักพัก
แก้ว : นายฉันว่านายลองหลับตาแล้วก็ลองนอนดีกว่าไหม นายลืมตาทั้งคืนมันแปลกๆ
โทโมะ : เออๆ ก็ได้
เช้าวันต่อมา
09:40 น.
แก้ว : เฮ้ยนี่นายหลับหรอ
โทโมะ : อ้าวฉันหลับหรอเนี๊ย
แก้ว : แปลกแหะ ฉันลงไปกินข้าวก่อนนะ
โทโมะ : อืม
หลังจากแก้วออกไป
โทโมะส่งกระแสจิตถึงจองเบพี่ของตน
จองเบ-ว่าไง ไอ้โมะน้อยของพี่
โทโมะ-อย่าเรียกผมอย่างนี้ดิพี่
จองเบ-เออๆ มีไร
โทโมะ-พี่ผมนอนหลับ
จองเบ-จริงอะ ถ้างั้นฉันก็มีน้องสะใภ้อะดิ
โทโมะ-หมายความว่าไงอะ
จองเบ-แสดงว่าแกกำลังมีความรัก
โทโมะ-จริงหรอ
จองเบ-เออดิ
โทโมะ-ขอบคุณมากพี่
โปรดติดตามตอนต่อไปนะค้าผู้อ่าน