Wirless love ขอรักยัยตัวร้ายแบบไร้ขอบเขต

10.0

เขียนโดย Jf2uиkex

วันที่ 25 ธันวาคม พ.ศ. 2554 เวลา 17.01 น.

  4 ตอน
  25 วิจารณ์
  9,082 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) PF) จุดเริ่มต้น

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก!
.
"เอ่อ.. แก้วฉันว่านะ เขาน่าจะชอบเธอจริงๆ นั่นแหละ"
"..." ตึกตัก ตึกตัก
"ถ้าไม่ใช่ก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว เล่นสารภาพรักทั้งๆ ที่ตัวเองป๊อปขนาดนั้นน่ะนะ ไม่นึกถึงจิตใจเด็กผู้หญิงคนอื่นบ้างเลย เหลือเชื่อจัง -O-"
"...ไอ้กุ๊ยนั่น"
"หืม?"
"ไอ้กุ๊ย...มัน..."
"แก้ว! เป็นอะไร O_O"
"มัน..."
"เธอหน้าแดง? เป็นอะไรน่ะ ไม่สบายเหรอ แต่ตัวก็ไม่ร้อนนี่!" ยัยฟางดูตกใจสุดขีดเมื่อเห็นใบหน้าของฉันกำลังแดงเหมือนจับไข้ ฉันสะดุ้งนิดหน่อยเมื่อรู้สึกถึงมืออันเย็นเฉียบของยัยฟางที่สัมผัสเข้ากับหน้าผาก
"ฉันไม่เป็นอะไร" ฉันพูดปัดๆ
"แต่หน้าเธอแดง แดงแบบแดงมากๆ"
"อากาศมันร้อน"
"แต่นี่มันหน้าหนาว =A="
"อ้าวเหรอ -*- งั้นก็ช่างมันเถอะ" ฉันพูดอย่างไม่ใส่ใจ ก่อนจะพาร่างไร้สติของตัวเองออกไปข้างนอกโรงอาหาร ก็พอได้ยินเสียงยัยฟางอยู่ลิบๆ อยู่หรอก แต่เพียงไม่นานก็หายไป
.
'เพราะฉันชอบเธอ'
.
อ่า... ทำไมฉันถึงรู้สึกแปลกๆ กับประโยคบ้าๆ นั้นของไอ้กุ๊ยด้วยนะ?
.
[Fang's part]
.
ฉันวิ่งตามพร้อมกับตะโกนเรียกยัยแก้วที่เดินออกไปนอกโรงอาหารดุ่มๆ ยัยนั่นมีอาการแปลกๆ นะ หรือว่าช็อกกับเหตุการณ์เมื่อกี้ มีความเป็นไปได้... แต่ปกติแล้วยัยนั่นโดนใครบอกชอบจะฟาดงวงฟาดงาไม่ชอบขี้หน้าใส่ไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมกับรุ่นพี่โทโมะถึง...
.
พลั่ก!
.
"โอ้ย!" ฉันล้มลงกับพื้นไม่เป็นท่า
"สะดุดฝุ่นเหรอจ้ะ คุณหนู :D"
"แซนด้า..." ฉันพูดเคืองๆ ก่อนจะยัยตัวเองลุกจากพื้น แต่ยัยแซนด้าก็ผลักฉันลงไปอีก
"เมื่อกี้ทำแสบมากนะ ยัยแก้วไปไหนซะล่ะ!"
"ไม่รู้"
"อย่ามาทำไขสือนะยัยบ้า! มันอยู่ไหน ฉันจะไปตบมัน!"
"ก็บอกไม่รู้ ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องหรือไง!"
"แกกล้าขึ้นเสียงกับฉันเหรอ!" ยัยแซนด้าตะคอกก่อนจะเงื้อขึ้นมือหมายจะตบหน้า ฉันหลับตาปี๋ด้วยความกลัว ก่อนทุกอย่างรอบๆ ตัวจะสงบนิ่งราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"ระ... รุุ่นพี่ป็อปปี้"
"การใช้กำลังไม่ใช่สมบัติของการเป็นผู้ดีนะครับ ^^"
"..." ยัยแซนด้าอ้าปากเหวอก่อนจะชักมือออกจากมือของรุ่นพี่ป็อปปี้
"ขอโทษหน่อยจะเป็นไรไปครับ?"
"ชิ! ขอโทษ!!!" ยัยแซนด้าพูดแบบส่งๆ ก่อนจะสะบัดตูดเดินหนีไปทางอื่น
"เอ่อ... ขอบคุณค่ะ รุ่นพี่ป็อบปี้ (.///.)"
"ครับ ^^"
"งั้นก็ ขะ.. ขอตัวก่อนนะคะ (.//////.)" ฉันพูดก่อนจะก้มหัวให้รุ่นพี่ครั้งหนึ่ง แล้วเดินออกมา แต่ก็ต้องชะงักฝีเท้าทันทีที่เดินได้ไม่กี่ก้าว
"อ่า.. ทำผ้าเช็ดหน้าตกไว้แน่ะ น้อง...ฟาง ^^"
"อะ... อ่อ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ >//////////////<" ฉันพูดก่อนรีบยัดผ้าเช็ดหน้าใส่กระเป๋ากระโปรงแล้วรีบวิ่งออกมาอย่างรวดเร็ว
.
บ้า ..บ้าๆๆๆๆๆๆๆ!!! ทำไมถึงเหมือนกับอ่อยรุ่นพี่ก็ไม่รู้ T^T ทำผ้าเช็ดหน้าตกงั้นเหรอ ยัยฟางบ้าไปแล้วแน่ๆ ...
แต่มือเขาอุ่นดีนะ แฮ่ๆ -////////-♥
.
[Fang's part end]
 
.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
.

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา