รักสลับร่างของศัตรูคู่อาคาต

ออดอ้อน!!
เมื่อโทโมะเดินออกไปกับยัยพิมพ์ก็ปล่อยให้ฉันกับแม่ร้องไห้กันอยู่2คนใจร้ายคนอะไรไม่รู้ใจร้ายรู้งี้ไม่น่า
แต่งงานด้วยเลย!!
แก้ว:แก้วจะหย่ากับโทโมะคะแม่!!
ฉันบอกคุณแม่ซึ่งท่านมีอาการตกใจมากๆ
แม่โทโมะ:ไม่นะจ๊ะหนูแก้ว!!
แม่โทโมะรีบเข้ามากอดขาฉันแต่ไม่ได้หลอกนะท่านอายุมากกว่าฉัน
แก้ว:แม่คะลุกเถอะคะแก้วคิดว่าชีวิตคู่ของเรามันไปด้วยกันไม่ได้หลอกนะคะคุณแม่อีกอย่างโทโมะเขาไม่
ได้รักแก้วเลยสักนิด
น้ำตาฉันไหลออกมาอย่างเจ็บปวด
แม่โทโมะ:เพราะนังพิมพ์ใช่ไหมลูก!!
แก้ว:ชั่งมันเถอะคะแม่^^
ฉันบ่ายเบี่ยงเพื่อไม่ให้แม่เอาเรื่องพิมพ์แต่แม่โทโมะมีแววตาเคืองอยู่มาก
แม่โทโมะ:ไม่ได้นะแม่ไม่ยอมแต่ได้โปรดหนูอย่าหย่ากับไอ้ตาโทโมะเลยนะลูก
แม่โทโมะออดอ้อนฉันด้วยความเสียใจแต่ฉันคงไม่ไหวแล้วละเขาไม่ได้รักฉันจะไปอยู่กับพ่อที่อเมริกา
แก้ว:พอเถอะคะแม่แก้วไม่ไหวแล้วเขาไม่ได้รักแก้วเขารักพิพม์แม่ต้องเอายัยพิพม์เป็นสะใภ้แล้วละคะแก้ว
ว่ามันคงจะเหมาะมากกว่าแก้วีอกแหน่ะ^^
ฉันบอกก่อนจะกอดแม่โทโมะอย่างแน่นเพื่อจะเป็นการบอกลาในวันพรุ่งนี้