เธอกับฉัน ฉันกับเขา เราทั้งสาม

วันนี้เเบมรับอัพรีบไปยังไงก็ขอโทษนะคะที่ไม่ได้ใช้สีเพราะในเฟสบุ๊คหลายคนบ่นว่าบางสีก็อ่านไม่ออกเเบมขอใช้วีดำมาตรฐานดีกว่านะคะ

Bam side
"ทุกๆคนคะพักทานข้าวกันก่อนนะคะ"
"เเบมเเต่งานยังไม่เสร็จเลยนะ"
"คุณพิชญุตม์คะคนงานก็เหนื่อยเหมือนกันนะคะควรจะได้พัก"
"โอเคฉันเชื่อเธอ"
"ไปคะ"
"มีอะไรทานอ่ะ"
"ฉันทำเเบบพิเศษให้คุณเลยนะคะ"
""
"มาคะ ฉันป้อน"
"จะดีหรอ"
"ก็อยากให้ชิมฝีมือฉันนี่คะ"
"ฝีมือนะไม่ใช่ขี้มือ"
"คุณก็"
"เออจะกินก็รีบกิน"
เเววตาที่เธอมองผมขณะที่กำลังป้อนข้าวนั้นทำให้ผมรู้สึกตัวอ่อนขึ้นมาทันทีที่สบตา เธอน่ารักจริงๆ
"เออคุณทานเองเถอะคะ ฉันไปดูคนงานฝั่งนู้นดีกว่า"
"ออ"
""

Gail side
พี่พิชจะรู้รึเปล่าว่าฉันคิดยังไงที่เห็นพี่เขาอยู่กับคุณภคกัญญาเเถมยังมีป้อนข้าวป้อนน้ำ
"ไปเจออะไรมาคะคุณเกลถึงได้หน้าเครียดขนาดนี้"
"พี่พิชชี่กับคุณภคกัญญา"
"ว่าเเล้วไงคะ"
"คุณภคกัญญาป้อนข้าวพี่พิชชี่"
"อะไรนะคะ ป้อนข้าวเย็นตาว่าเเล้วไงคะคุณณัชชานังภคกัญญามันร้ายมากกว่าที่คุณคิด"
"เเต่ฉันไม่กล้าหรอกที่จะคิดไม่ดีเเบบนี้"
"คุณเกลคะรวบรวมความกล้าสิคะอย่าไปกลัวมัน เลิกเป็นคนอ่อนเเอซักทีเถอะคะ ถ้ามัวช้านังภคกัญญาอาจคาบคุณพิชชี่ไปก็ได้นะคะ"
"ฉันไม่กล้าคิดจริงๆ"
"ต้องคิดคะซักวันคุณต้องรู้ว่านังภคกัญญามันร้ายมากเเค่ไหน"
"ไม่นะ เขาเป็นตัวเเทนคุณเเม่"
"คุณเเม่ของคุณเกลอยู่ที่นี่คะ"
"ไม่คุณเเม่ของฉันตายไปเเล้ว"
"คุณเกลอย่าลืมว่านั่นไม่ใช่เเม่เเท้ๆของคุณ"
"เเล้วเเม่ฉันอยู่ไหน"
"ตามมาคะ"

ในที่ที่มืดไม่มีเเสงไฟ เข้ามาลึกอีกเป็นบ้านพักคนงาน
"ที่นี่มีเเม่ของคุณ"
"เเม่หรอ"
"ป้าพรคะนี่นังเย็นตาเองคะ"
"จ้า"
"ซักครู่คะ"
"คุณเกล นังเย็นตาเอ็งพาคุณเกลกลับบ้านเดี๋ยวนี้นะ"
"นี่ไงคะเเม่ของคุณ"
"นังเย็นตาเเกทรยศฉัน"
"ตรงไหนอ่ะป้า"
"ฉันบอกเเกว่าห้ามบอกไง"
"อยากให้เเม่ลูกสมหวังอ่ะ"
"เเม่คะ"
"คุณเกลคะอย่าเลยคะฉันมันคนงาน"
"เเต่ป้าเป็นเเม่เกลนะคะ"
"เเม่ขอโทษ"
"ทำไมเเม่ต้องทิ้งหนูคะ"
"เเม่ขอโทษเเม่ไม่อยากทำลายอนาคตหนู"
2ชั่วโมงที่เเล้ว
"เเกว่าไงนะเเกจะให้ฉันหลอกว่าเป็นเเม่นังคุณหนูนั่น"
"ป้ารู้มั้ยหลอกเเค่นี้ฉันได้ผัวป้าได้เงินนะ"
"ข้างงว่ะเองช่วยอธิบายสิ"
"ก็หลอกใช้นังเกลให้กำจัดนังเเบมเเละป้าก็ทำเป็นเดือดร้อนเงินขอเงินจากนางเกลมันเดี๋ยวมันก็ให้เองเเหละป้า"
"ถูกของเองนะนังเย็นตาข้าเข้าใจเเล้ว"
"ป้าเอาเเบบซึ้งสุดๆนังเกลจะได้เชื่อ"
"สบายมาก"
2ชั่วโมงถัดมา
"เเม่อย่าทิ้งเกลอีกนะคะ"
"จ้าเกล"
"เเม่คะเกลอยากให้เเม่มาอยู่ด้วยคะ"
"ไม่ได้หรอกลูกมันสูงเกินไปที่คนอย่างเเม่จะไปที่นั่น"
"โถ เเม่ของเกล"
"เกลเเม่ขอร้องอะไรได้มั้ยลูก"
"อะไรหรอคะ"
"ลูกต้องเชื่อทุกอย่างจากปากเย็นตานะเพราะมันคือความจริง"
"คะเเม่"
"ห้ามบอกใครด้วยว่าเเม่เป็นเเม่ของเกลนะ"
"คะเกลจะเชื่่อทุกอย่างเลยคะ"
"นังโง่เอ้ย">ป้าพรบ่นในใจ

จบเเล้วจ้าทุกคนต้องมาช่วยกันลุ้นนะคะว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเกล