เรื่องรักเรา...........^_^

8.5

เขียนโดย Mild_poppy

วันที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2554 เวลา 13.09 น.

  43 ตอน
  145 วิจารณ์
  87.78K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

23)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
คอนที่ 23
พ่อแม่ของแก้ว และแก้วกับโทโมะ นั่งกินอาหารกันอย่างสนุกสนาน
“เดี๋ยวกินเสร็จแล้วเดี๋ยวแก้ว่วยล้างจานนะ”แก้วพูด
“จะดีหรอ เดี๋ยวแม่ไปด้วยก็ได้ เดี๋ยวให้หนุ่มๆเค้าคุยกันปะ”แม่แก้วพูดเสร็จก็เริ่มเก็บจานโดยมีพี่ทรายและแก้วช่วย
“ปะไอลูกเขยไปคุยกันดดีกว่า”พ่อแก้วพูดเดินกอดคอโทโมะ
“ครับๆ”โทโมะตอบ
“โห ไรเนี่ยรู้จักแค่แปปเดียวจะเอาเป็นลูกเขยเลยหรอ”แก้วแซวพ่อ
“แล้วลูกเอามั๊ยละ”พ่อถามแก้ว
“เอ่อ........”แก้วตอบไม่ถูก
“55555  ดูยัยแก้วซิหน้าแดงเลย”พ่อหัวเราะแล้วพูด
“บ้าพ่อ ไปเถอะแม่”แก้วพูด
“เอ่อ โทโมะพ่อจะเล่าอะไรให้ฟัง ยัยแก้วตอนเด็กๆนะมันชอบไปต่อยกับเด็กผู้ชายอ๊ะ มันชนะตลอด แล้วมันเคยโดนต่อยกับมาด้วย  หน้าบวมเลย 5555 แล้วร้องไห้แงๆๆด้วย”พ่อแก้วพูด โทโมะก็ตั้งใจฟังและหัวเราะ
“นี่ๆ สนุกกันมั๊ยคะ”แก้วเดินมาก็แซวพ่อ และโทโมะ
“สนุก/สนุก”พ่อกับโทโมะพูดพร้อมกัน
“นี่ตอนเด็กเธอ ชอบต่อยผู้ชาย พอเธอโดนต่อยเอง ร้องไห้แงๆเลย 555”โทโมะพูดแล้วหัวเราะ
“งั้นลองมั๊ย”แก้วเดินไปแล้วง้างหมัดจะชกโทโมะพอโทโมะเห็นเลยวิ่งไปแอบด้านหลังแม่แก้ว
“นี่แก้วเราเป็นผู้หญิงนะไปแกล้งโทโมะเค้าทำไม”แม่แก้วที่เดินมาก็ดุแก้วนิดหน่อย
“โธ่”แก้วพูดอย่างอารมเสียและมองหน้าโทโมะ โทโมะก็ยิ้มทะเล้นๆให้กับแก้ว
“ยิ้มไร”แก้วถามโทโมะ
“ป๊าวววววววว”โทโมะพูดเสียงสูง
เวลาล่วงเลยไปนานนี่ก็ปาไป 6 โมงเย็นแล้วทุกคนในบ้านรวมถึงโทโมะก็คุยกันสนุกสนานและร่วมทานข้าวเย็นด้วยกัน
และแก้วกับโทโมะก็ต้องขอตัวกลับหอพักก่อนเพราะเดี๋ยวจะมือค่ำแล้วขับรถลำบาก
“แม่แก้วไปละนะ พ่อไปละนะ”แก้วพูดแล้วเข้าไปกอดพ่อและแม่
“จ๊ะ  ไปดีๆนะ แล้วอย่าทะเลาะกับโทโมะบ่อยๆละ”แม่แก้วพูด
“คะแม่”แก้วพูด
“เอ่อ ไอโมะพ่อฝากแก้วด้วยนะ”พ่อพูดกับโทโมะ
“ครับพ่อ ผมไปนะครับ สวัสดีครับ คุณแม่สวัสดีครับ”โทดมะยกมือไหว้ลลาพ่อ(ตา)กับแม่(ยาย)
แล้วโทโมะกับก็ขับรถออกไป
ณ หอพัก
พอโทโมะก้าวลงจากรถก็เห็นป๊อปปี้(ญ) ป๊อปปี้(ช) ฟางและทีเจ กำลังขึ้นรถเพื่อไปไหนซักแห่ง
“อ้าวยัยป๊อป แกจะไปไหนอ๊ะ”โทโมะถามป๊อปปี้(ญ)
“เอ่อ ป๊อปไปทำธุระอ๊ะ”ป๊ฮปปี้(ญ)พูดแล้วยิ้มและขึ้นรถทีเจเลยส่วนฟางกับป๊อปไม่พูดอะไรกับใครเลยส่วนแก้วก็รู้ดีว่า 4 คนนั้นไปไหน(ไปหาตำรวจเพื่อไปคุยเรื่องไปโมะ)
“ไปเถอะโทโมะ ขึ้นห้องกัน”แก้วพูดเสร็จก็จับมือโทโมะแล้วเดินขึ้นไป
“แก้วว่าปะ ป๊อปกับฟางช่วงนี้แปลกๆเนอะ”โทโมะพูดกับแก้ว
“อืมๆเป็นอะไรกันก้ไม่รู้”แก้วตอบ
โทโฒะก็คุยกับแก้วเรื่อยเปื่อยจนถึงห้อง และแก้วกับโทโมะดูเหมือนจะเหนื่อยเลยนั่งเงียบจนโทโมะทำลยความเงียบนี้
“เอ่อ แก้วพรุ่งนี้เป็นวันสุดท้านที่เราจะได้อยู่ด้วยกันแล้วนะ พรุ่งนี้โมะจะพาเพื่อนๆไปเที่ยวๆและบอกความจริง”โทดมะพูดก้มหน้า
“มันไม่มีวันไหนที่เป็นวันสุดท้ายสำหรับเราหรอกโทโมะ”แก่วพูดแล้วยิ้ม
“แก้ว อย่าฝืนยิ้มซิโมะรู้นะว่าแก้วจะยิ้มเพื่อให้โมะสบายใจมันเป็นไปไม่ได้หรอก”โทโมะพูด
“นี่โทโมะแก้วตั้งใจยิ้มไม่ได้ฝืนแก้วคิดอยู่เสมอแหละว่าโชคต้องช่วยโทโมะ”แก้วพูดแล้วยิ้มแต่โทโมะก็ยังใจไม่ดีอยู่
“แก้ว รักมากๆนะ”โทโมะพูดแล้วโพเข้ากอดแก้วอย่างแรงจนแก้วเกือบล้มนอน
“แก้วก็รักโทโมะนะ”แก้วพูดแล้วกอดโทโมะตอบ
“พรุ่งนี้แล้วนะแก้วเราต้องร่ำราอะไรซะหน่อยแล้ว”โทโมะพูดแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์
“รู้นะโทโมะทำหน้าแบบเนี่ย”แก้วพูดแล้วชี้หน้าโทโมะ
“ก็ช่วยโมะหน่อยนะ วันนี้โมะเหนื่อยแก้วเริ่มก่อน”โทโมะพูดแบบเอ่อ...................(ไม่อายฟ้าอายดินเลยพูดอะไรก็ไม่รู้)
“เอ่อ ไอบ้าพูดไรเนี่ยอายหน่อยซิ”แก้วพูดแล้วตีโทโมะ
“อายไร ถ้าไม่เคยก็ว่าไปอย่าง”โทโมะพูดแล้วยิ้ม
“บ้า ไม่หรอก ชั้นทำไม่เป็นจบมั๊ย”แก้วพูด
“เดี๋ยวสอน”โทโฒะยังตื้ออยู่
“ไม่ๆๆๆๆๆ”แก้วพูดแล้วลุกขึ้นแต่โทโมะฉุดไว้แล้วดึงแก้วให้นั่งตักตัวเอง
“นะแก้วนะๆๆๆๆ”โทโมะทำเสียงหวาน
“ปล่อยๆๆๆ”แก้วดิ้นๆๆๆๆ
“ไม่ปล่อย”โทโมะพูดเสร็จก็อุ้มแก้วไปห้องนอน
“อ๊ายๆๆๆ โทโมะทำอะไรอ๊ะ”แก้วร้องเสียงดังเมื่อโทดมะปล่อยแก้วที่เตียงและคร่อนแก้วไว้
“เดี๋ยวแก้ว  แก้วได้ยินเสียงอะไรมั๊ย”โทโมะถามแก้ว
“ไม่หนิ ทำไมหรอ”แก้วถาม
“ป่าวๆ เรามาสนุกกันต่อเถอะ”โทโมะพูดจบก็ระดมจูบแก้ว มือลูบอยู่ที่หน้าท้อง ส่วนแก้วก็เคลิ้มตามเคย แก้วหลับตาแล้วเอามือค้องคอโทโมะไว้ โทโมะเอามือล้วงเข้าไปในเสื้อแก้วแล้วค่อยๆไล่ขึ้นไปๆ จนถึงหน้าอก โทโมะเอามือล้วงเข้าไปในบราแก้ว แก้วสะดุ้งนิดๆเพราะเสียว แต่อยู่ๆก็.................................
ปึก!!!!!!!!!!!!
“โทโมะเป็นไรมั๊ย”แก้วถามโทโมะเมื่ออยู่ดีๆใครก็ไม่รู้มาตีหัวโทโมะแต่ไม่สลบ
“ไอฟิล์ม มาทำไมวะ”โทโมะถามฟิล์ม
“นี่น้องแก้วสวยกว่าในรูปอีกนะเนี่ย ได้ไปกี่ครั้งแล้วอ๊ะ”ฟิล์มถามแก้ว
“กี่ครั้งหรอ?  หลายครั้งอ๊ะ ทำไมแล้วนายเป็นใคร”แก้วตอบอย่างไม่กลัว
“หลยครั้งถ้พี่ขอซักครั้งจะได้มั๊ย 55555”ฟิล์มพูดแล้วหัวเราะ
“เห้ยปล่อยแก้ว กุบอกแล้วไงว่แก้วไม่เกี่ยวปล่อยซิวะ”โทโมะโวยวายแต่ก็ทำอะไรไม่ด้เพราะลูกน้องฟิล์มจับโทโมะไว้อยู่
“กลัวอะไรจ๊ะ โทโมะเดี๋ยวก็ตายแล้วจะเสียดายทำไม”ฟิล์มพูดด้วยสีหน้าที่ล้อเลียนสุดๆ
“แกมาทำไมต้องการอะไร”แก้วถามอย่างไม่กลัว
“ก็...............................”เสียงพูดแล้วเว้นว่างไว้แปปนึงแล้ว
ปัง!!!!!
ฟิล์มต่อยเข้าที่ท้องแก้วแล้วแบกแก้วไป ส่วนโทโมะก็โดนยาสลบไปโดยมีลูกน้องฟิล์มพยุงไป
“เห้ยๆๆๆๆนั้นมันไอโมะหนิ”ป๊อปปี้(ช)ที่กำลังจอดรถก้เห็นโทโมะกับแก้วที่สลบไม่รู้เรื่องอยู่
“ใช่ๆๆแก้วด้วยเราตามไปกันเถอะ”ฟางพูด
“อืมๆ”ป๊อปปีตอบฟางแล้วเลี้ยวรถกลับแต่รถของทีเจกับป๊อปปี้(ญ)ที่กำลังจะจอดก็งงว่าป๊อปปี้(ช)กับฟางจะไหนเลยขับไปตัดหน้า
“เห้ยไอป๊อปมึงไปไหนอ๊ะ”ทีเจเปิดกระจกถาม
“มึงขับรถตามกุมาก็พอ”ป๊อปปี้ตอบและปาดรถขึ้นไปและขับออกไป ส่วนรถทีเจก็ขับตามออกไป
“ป๊อปเค้าตามใครอ๊ะ นี่ดึกแล้วนะเนี่ย”ป๊อปปี้(ญ)พูดกับทีเจ
“เอ่อ ทีเจก็ไม่รู่อ๊ะ”ทีเจตอบและขับตามป๊อปปี้(ช)
“พวกนั้นเป็นใครอ๊ะ”ฟางถาม
“ป๊อปก็ไม่รู้ ต้องตามไปก่อน”ป๊ฮปปี้ตอบฟาง
และรถคันนั้นก็เลี้ยวเข้ามาในซอย ซอยนั้นมีแต่ความมืดแล้วมีบ้านหลังใหญ่มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ(เวอร์)และรถคันนั้นก็ขับเข้าในบ้านหลังนั้น
“นี่ไงมันไปตรงนี้”ป๊อปปี้พูดแล้วชี้ไปที่บ้านหลังใหญ่
“อืมๆฟางว่าเราต้องหาวิธีเข้าไปนะ ”ฟางพูด
“เห้ย ไอป๊อปมาทำไมวะที่นี่กุงง นะเว้ย เนี่ยกี่โมงกี่ยามแล้ว”ทีเจที่ขับรถมาจอดเทียบข้างๆป๊อปปีก็เปิดกระจกคุยกับป๊อปปี้(ช)
“ก็ ไอโมะกับแก้วโดนจับมาอ๊ะ กุกับฟางเห็น”ป๊อปปี้พูด
“ฉิบ แล้ว ทำไงดีละ”ป๊ฮปปี้(ญ) พูดเสียงดัง
“เบาๆซิป๊อป”ฟางพูด
…………………………………………..
วันนี้จบแต่นี้ก่อนนะ
เม้นนะอ่านแล้วไม่เม้นงอลๆๆๆๆ
จะไม่อัพเลยนะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา