เผลอรักยัยแวมไพร์เข้าซะแล้ว!!!

10.0

เขียนโดย weLOVEkamikaze

วันที่ 19 มีนาคม พ.ศ. 2555 เวลา 16.20 น.

  27 ตอน
  32 วิจารณ์
  35.19K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

27) เรากลับมารักกันเหมือนเดิมแล้ว

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
“พวกเจ้ามีเรื่องอะไร”เจ้ากระทรวงแวมไพร์“พวกพารินตอนที่อยู่โลกมนุษย์พวกนี้ได้ทำผิดกฏ”แจม“นี่พวกเจ้าพูดเรื่องอะไร!!”เฟย์“หยุดก่อนคาร่าแจมเธอพูดต่อได้”เจ้ากระทรวงแวมไพร์“หึ พวกนี้ได้แอบมีความรักกับมนุษย์”เนย“อะไรนะ!!!!!”ทุกคนในกระทรวตะโกนด้วยความตกใจพร้อมกัน“ได้ยินกันไม่ผิดหรอกค่ะ”แจม“อ่ะนี่พารินพาร่าเดซี่พวกเจ้ามีอะไรจะแก้ตัวมั้ย”เจ้ากระทรวงแวมไพร์“ไม่มีค่ะ”พารินพาร่าเดซี่“ทำไมพวกเจ้าถึงต้องทำให้ข้าผิดหวัง”ท่านแม่“พวกลูกขอโทษค่ะท่าสแม่ท่านพ่อฮือๆๆๆๆ”พารินพาร่าเดซี่“แล้วเจ้ากระทรวงแวมไพร์จะจัดการกับพวกนี้อย่างไงคะ”เนย“ข้าจะจัดการตามกฎของโลกแวมไพร์พวกเจ้าต้องถูกเผาทั่งเป็น!!”เจ้ากระทรวงแวมไพร์“เจ้ากระทรวงแวมไพร์อย่านะข้าขอร้องให้โอกาสพวกเขาได้มั้ยเหมือนตอนที่ให้โอกาสข้านะข้าขอร้อง”ท่านแม่วิงวอน“ข้าจะไม่ให้มีเหตุการณ์แบบเจ้าเป็นครั้งที่2อีกแล้วกฏต้องเป็นกฏพรุ่งนี้จะมีการณ์จงเตรียมตัวใว้ให้ดี”เจ้ากระทรวงแวมไพร์พูดจบก็เดินออกไปในขณะนั้นโฟร์และมดก็ได้ยินเข้าทั่ง2จึงรีบไปโลกมนุษย์//ณ. โลกมนุษย์//“เมืองไทยนี่ร้อนจริงๆเลย”ป๊อปนั่งบ่น“ทำใจเหอะพี่ป็อป”เขื่อน“ร้องขึ้นทุกวันๆๆ”โมะ“พวกเจ้าคือป๊อปปี้โทโมะและเขื่อนใช่มั้ย”มดถาม“ใช่น่พวกเธอ2คนเป็นใคร”“พวกเราเป็นแวมไพร์เหมือนพารินอ่อไม่ใช่สิเฟย์ฟางแก้วอ่ะ”โฟร์“ห๊า!!!อะไรนะ”ป๊อปเขื่อนโมะตะโกนพร้อมกัน“อย่าเสียงดังสิเดี๋ยวเขาก็รู้กันหมดหรอก”มด“แล้วเฟย์ฟางแก้วเป็นอย่างไงบ้างสบายดีมั้ย”ป๊อปถามอย่างเป็นห่วง“เพราะเรื่องของเฟย์ฟางแก้วนั่นแหละพวกฉันถึงต้องมาหาพวกนาย”มด“แล้ว3นนั้นเป็นอะไรบามมาสิ!!”ป๊อป“ใจเย็นๆๆพี่ป๊อป”โมะห้ามเอาไว้“เฟย์ฟางแก้วกำลังจะถูกเผาทั่งเป็นในวันพรุ่งนี้”โฟร์“ห๊า!!!!!!!!!”ป๊อปเขื่อนโมะตะโกนขึ้นพร้อมกันจนทำให้ทุกคนที่นั่งอยู่ในโรงอาหารหันมามอง“บอกให้เบาเบาไงล่ะ- -*”มด“แล้วทำไมอ่ะทำไมถึงจะโดนเผาก็ตามหาไซคีกลับไปได้แล้วไม่ใช่หรอ”เขื่อนถามอย่างสงสัย“ก็ใช่จริงๆๆทั่ง3จะไม่โดนเผาแต่ว่ายัยตัวแสบเนยกับแจมไปบอกเจ้ากระทรวงแวมไพร์ว่าเฟย์ฟางแก้วแอบคบกับมนุษย์ซึ้งก็คือพวกนาย”มด“นี่เป็นเพราะพวกฉันหรอเนี่ย”โมะ“ที่พวกฉันมาที่นี่เพราะอยากให้พวกหนายไปช่วยพารินพาร่าเดซี่ที่โลกแวมไพร์”โฟร์“แล้วพวกเราจะไปโลกแวมไพร์ไง”ป๊อป“พวกเราก็มารับไงล่ะเร็วเข้าที่โลกแวมไพร์อีก6ชั่วโมงจะเช้า”มดหลังจากนั้นโฟร์มดได้พาป๊อปเขื่อนโมะไปที่หน้าผาซึ่งน่าแปลกทั่งที่ยังกลางวันอยู่แต่ที่หน้าผานี้กลับมองเห็นพระจันทร์ได้ชัดมาก“พวกเธอพาพวกฉันมาที่หน้าผาทำไม”เขื่อน“ก็พระจันทร์เป็นประตูเข้าสู่โลกแวมไพร์หรือง่ายๆเป็นจุดเชื่อมโลกแวมไพร์และโลกมนุษย์”โฟร์“อย่าพึ่งสงสัยมากไปรีบไปกันเหอะ”มด// ณ โลกแวมไพร์//“หนาว~~”ป๊อปเขื่อนโมะ“อ๋อที่โลกแวมไพร์ตอนนี้เป็นฤด๔หนาวอ่ะทนๆเอาหน่อยนะ”มด//ที่หน้าบ้าน พารินพาร่าเดซี่//“นี่จับมือพวกฉันไว้แล้วเงียบๆๆ”โฟร์พูดทั่ง5คนจับมือกันใว้โฟร์และมดไล่คาถาหายตัวแล้วทั่ง5คนก็เข้าไปอยู่ในห้องนอนของพารินพาร่าเดซี่“นี่พวกนาย”พาริน“เงียบๆสิพาริน”มด“นี่เรื่องอะไรกันอ่ะอธิบายหน่อย”พาร่า“คือว่าพวกเธอจะโคนเผาพรุ่งนี้พวกฉันเลยพาแฟนพวกเธอมาให้พาพวกเธอหนี”โฟร์“แต่ที่นี่มันอนัตรายมากสำหรับมนุษย์นะพวกนายกลับไปเหอะ”เดซี่“ไม่กลับพวกฉันรักพวกเธอนะอย่างไงพวกเธอก็ต้องอยู่กับพวกฉันจะตายไม่ได้”โมะ“อย่ามั่วพูดมากไปเร็วๆๆ”มดทั่ง8คนจับมือกันและหายตัวมาอยู่ที่หน้าบ้านของพารินพาร่าเดซี่แต่ว่า.........“จะหนีไปไหนไม่ทราบ”เนยและแจมมายื่นอยู่ข้างหน้า“ฉันว่าแล้วว่าพวกเธอต้องหนี”แจมเจ้ากระทรวงแวมไพร์และแวมไพร์ตนอื่นๆก็อยู่ด้วย“มีอะไรกันลูกแล้วนี่เป็นใคร”ท่านแม่“เป็นมนุษย์ที่พารินพาร่าเดซี่คบด้วยไงคะ”เนย“มนุษย์!!!”แวมไพร์ทุกตนร้องด้วยความตกใจ“แล้วพวกเจ้าเข้ามาโลกแวมไพร์ได้อย่างไง”เจ้ากระทรวงแวมไพร์“พวกข้าพามาเอง”โฟร์และมด“ทำไมทำแบบนี้พวกเจ้าก็รู้ว่ากฎของที่นี่ห้ามให้มนุษย์เข้ามา”เจ้ากระทรวงแวมไพร์“เจ้ากระทรวงแวมไพร์คะข้าว่าจับพวกนี้เผาตอนนี้เลยดีกว่านะคะ”แจม“เจ้ากระทรวงแวมไพร์ข้าขอร้องเถอะอย่าเผาลูกข้าเลย”ท่านพ่อ“เจ้าคณะแวมไพร์ไปจัดการเตรียมที่เผาทหารคุมตัว8ตนนี้ไปอีก1ชั่วโงจะเริ่มการเผา”เจ้ากระทรวงแวมไพร์“ทำไมต้องจับเผาด้วยผเด็ดการทำไมคนเราจะมีความรักไม่ด้หรอไงหรือว่าแวมไพร์ไม่มีหัวใจห๊า!!แวมไพร์รักกับมนุษย์มันผิดมากหรอไง”ป๊อป“ลองบอกมาหน่อยสิว่าทำไมแวมไพร์ถึงจะรักกับมนุษย์ไม่ได้”เขื่อน“ก็เพราะมันผิดกฏไง”เจ้ากระทรวงแวมไพร์“กฏบ้ากฏบออะไร”โมะ“ข้าไม่รู้หรอกนะว่าทำไมถึงมีกฎนี้กฎพวกนี้ถูกตั่งขึ้นเมื่อหลายล้านปีก่อนข้าก็ต้องทำตาม”เจ้ากระทรวงแวมไพร์“พวกเถอะป๊อปเขื่อนโมะอย่างไงพวกฉันก็ต้องตาย”พาริน“ไม่อย่างพวกเธอก็ต้องไม่ตาย”เขื่อน“ให้มันรู้กันไปสิว่าพวกแวมไพร์มันเป็นพวกไม่มีหัวใจอ่ะ!!มีบ้าอะไรก็กฏๆกฎมันเป็นพ่อแม่หรอไงต้องไปทำตามมันอ่ะมีหัวคิดเป็นของตัวเองมั้ย”ป๊อป“ไม่แปลกใจเลยนะที่โลกแวมไพร์ดูหดหู้ขนาดนี้อ่ะไม่เหมือนโลกมนุษย์ที่สดใสเพราะทุกคนมีความรักให้แก่กันมีการให้อภัย”โมะ“พวกแวมไพร์สงสัยจะไม่มีคำว่าให้อภัยกันมั่ง”เขื่อน“นี่เลิกพูดได้แล้ว”เฟย์“ไม่ต้องพูดอะไรมากหรอกถึงพวกเราจะตายแต่อย่างไงพวกเราก็รักพวกนายนะ”แก้ว“พวกฉันก็รักพวกเธอนะ”โมะทั่ง6คนกอดกันด้วยคำพวกของป๊อเขื่อนโมะทำให้แวมไพร์หลายๆๆตนเริ่มคิดตามคำพูดของป๊อปเขื่อนโมะรวมถึงเจ้ากระทรวงแวมไพร์ด้วย“เอาล่ะจะไม่มีการเผาแล้วที่พวกเจ้าพูดมาทั่งหมดมันถูกต้องขอให้พวกเจ้ามีความสุขมากๆนะ”เจ้ากระทรวงแวมไพร์“เย้ๆๆๆฉันรักเธอ”ทั่ง6คนกระโดดกอดกัน“ไม่ได้นะคะเจ้ากระทรวงแวมไพร์”เนย“เรื่องนี้มันผิดกฏนะคะ”แจม“พวกเจ้าหุบปากไปเลยถ้ายังไม่จบเรื่องนี้ข้าจะเผาเจ้า2ตนแทน”เจ้ากระทรวงแวมไพร์พูดจบก็เดินไป“เอาล่ะเรื่องทุกอย่างก็จบแล้วแม่ก็ขอให้พวกเจ้าทั่งหมดมีแต่ความสุขนะ”“ขอบคุณค่ะท่านแม่”พารินพาร่าเดซี่“งั้นพวกผมขอลูกสาวพ่อกับแม่เลยนะครับ”ป๊อป“55+ได้เลยๆๆยกให้”ท่านพ่อ“แล้วพวกเจ้าจะอยู่โลกแวมไพร์หรือโลกมนุษย์ล่ะ”ท่านแม่“แล้วแต่เฟย์ฟางแก้วเลยครับ”เขื่อน“โลกมนุษย์ค่ะท่านพ่อท่านแม่ไปอยู่ด้วยกันนะคะ”พาริน“ไม่ดีกว่านะจ๊ะพ่อกับแม่อยู่ที่นี่ดีกว่านะ”ท่านแม่“ไปเถอะลูกแล้วกลับมาเยี่ยมพ่อกับแม่ด้วยนะ”ท่านพ่อ“ไปแล้วนะคะ/ครับ”ทุกคนก็อยู่ที่โลกมนุษย์อย่างมีความสุข--------------------จบ--------------------
จบแล้วน้า
                   ด้วยความปราถนาดี จาก FAMIME :D

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา