ยอมเป็นเพื่อนเธอ

ตอนที่3 TOMO & KEAWJAI
ในขณะที่ผมเดินตามยัยแก้วต้อยๆไปในบ้านยัยแก้วก็หันมาแต่ดันชนอกผมซะงั้นแต่พอเอิญที่จะล้มผมรับ
ได้พอดี
แก้ว:ขอบใจนะ^^
ยัยแก้วหันมายิ้มให้ผม
โทโมะ:เออนี่ฉันมีเรื่องถามแกวะ??
แก้ว:ว่ามาซิ
แก้วหันมาถามผมแล้วทำท่าจะตั้งรับฟังเต็มที่
โทโมะ:ทำไมแกไม่มาหาฉันเลยตั้งนานด้วยฉันร๊อรอแกนานมาก
แก้ว:แค่1วันเองนะโทโมะ-_-^^
แก้วหันมาทำหน้าเซงใส่ผม
โทโมะ:ก็ฉันเหงานี่หว่า
แก้ว:บ้านฉันมีไรทำเยอะแยะนะฉันอยากจะห่างกับแกบ้างนะแกจะไดมีเวลาอยู่กับพิมพ์ไงจริงมั๊ย
ยัยแก้วยิ้มหวานให้ผมแต่ทำไมผมต้องเจ็บด้วยนะที่ยัยนั้นพูดคำนั้นออกมา
โทโมะ:ฉันเลิกกับยัยนั้นแล้วละ
แก้ว:อ้าวเลิกกันแล้วหรอทำไมละไม่รักกันหรือว่าไงละ??
โทโมะ:ยัยนั้นเอาแต่ใจไม่เคยเข้าใจฉันเลยไม่เหมือนแกเป็นที่ปรึกษาฉันดีตล๊อดตลอด^__^
แก้ว:หรอ...เพื่อนหรอ
แก้วพูดกับผมเบาๆก่อนจะเบือนหน้าหนี
โทโมะ:ทำไมไม่มองหน้าฉันละ
แก้ว:ก็...
โทโมะ:หือ??
แก้ว:ผีกชีติดฟันนายน่ะ- -*
โอ๊ยแก้วใจของฉันทำไมชอบพูดให้ฉันอายด้วยวะตรงไปตรงมาเกินไปหน่อยมั๊ยเนี้ย!!!
โทโมะ:ชั่งมันเหอะ= =
ผมละเบื่อ
แก้ว:เบื่อใช่มั๊ย??
แก้วถามผมเมื่อผมนิ่งไปนาน
โทโมะ:อื้อ
ผมพยักหน้าช้าๆ
แก้ว:งั้นมาร้องซ้อมเพลงทำไมไม่รู้แล้วกันนะ
แก้วบอกผมเสียงราบ
โทโมะ:ไปซิ
แก้วจับมือผมเดินไปห้องซ้อมเพลงผมยิ้มน้อยๆมองมือบางสวยนั้น....
 
ห้องซ้อมเพลง....
เพลงทำไมไม่รู้
ฉันรู้อยู่ว่าฐานะเพื่อนมันไม่ค่อยเหมาะสำหรับฉัน.......
      จริงๆก็อยากบอกชอบเธอแต่เธอก็แคร์แต่เขา.....
             กลัวบอกไปแล้วความจริงมันจะทำให้เราเลิกกัน...
แต่ทำไมพอบอกแล้วน้ำตาของฉันมันไปไหลออกมา...
        ถ้าเธอยังรักเขาอยู่ก็ไม่ต้องบอกเลย...
            ฉันจะไปจากเอง แค่น๊านนนฉันจะไปจากเอง
      แค่สายตาและการแสดงออกแค่นี้ทำไมไม่รู้งั้นฉันจะไปจากเอง....
  ผมบอกเสียงหวานที่เล่นเปียนโนแล้วร้องเพลงอย่างคล่องแคล่วคงฝึกนานพอตัว
แก้ว:เป็นไงบ้าง??
โทโมะ:เยี่ยมไปเลย
แก้ว:เลพงนี้ฉันให้แกไปร้องกับวงแกเองนะรับรองต้องได้ผลโหวตเยอะแน่ๆเลยส่วนใหญ่มีคนชอบฟัง
เพลงแนวป๊อปเยอะก็เลยร้องจัดโน๊ตใหม่ให้เขากับเสีงดูโอเคเลยใช่ไหม
โทโมะ:เพลงนี้ใช้เบสได้ใช่ไหมและก็ผสมกับกีต้าร์คลาสสิกดูฉันว่าคงเพราะดีนะ
แก้ว:ก็ได้นะแคต่ว่าเอากีต้าร์คลาสสิกผสมกับเบสก็ต้องเปลี่ยนโน๊ตนิดนึงน่ะ
โทโมะ:อืม.....
มีต่ออ่านต่อเอาเองนะไว้แค่นี้ก่อน