Love of my world รักวุ่นๆดาราระดับโลก

หลังจากที่พวกเราไปพักกันเราก็มารวมตัวกันที่ท่าเรือของเกาะ
“เอาล่ะ...พวกเราเกมต่อไปใครดำน้ำไม่เป็นก็ต้องหัดก่อนนะ”
ฉันบอก
“เอ่อคือว่า..อั้มมินว่ายน้ำไม่เป็นอ้ะ”
มินบอก
“งั้น...ก็ฝึกก่อนนะให้อ๋อมฝึกให้แล้วกัน”
ฉันบอก
“อืมๆจ้ะๆจะพยายาม
มินบอก
“เอาล่ะเราไปขึ้นเรือกันเถอะไปกลางทะเลกันเพราะว่าแถวนั้นได้ยินมาว่ามีปะการังอาศัยอยู่ด้วย..เอาล่ะไปๆๆ”
ฉันบอกจากนั้นพวกเราก็ไปขึ้นเรือกัน
ระหว่างนั่งเรือ
“เอ้าฟังกติกานะ.....เกมนี้ฉันมีกล้องถ่ายรูปใต้น้ำมาแค่2ตัวงั้นก็แบ่งเป็นทีมนะจะเป็นทีมแบบเมื่อกี้นะ กติกาให้ถ่ายรูปปลามาชนิดละ7ชนิดแบบไม่เหมือนกันถ้าครบก้ชนะไป ให้เวลา 2 ชม.นะพร้อมแล้วลงไปเลย..อ้อ...ลืมบอกว่าเอาว.ไปด้วยว.อันนี้กันน้ำได้ด้วยเอ้าไป”
“ตูมๆๆ”
ทุกคนลงน้ำหมดยกเว้นทีมฉันที่รอมินฝึกดำน้ำอยู่
“เอ่อมินค่อยลงนะเดี๋ยวฉันประคองให้”
อ๋อมบอก
“เอาล่ะคราวนี้ก็เอาพวกอุปกรณ์พวกแว่นใส่ไว้นะเธอใส่ตีนกบแล้วใช่ปะ เอาล่ะจากนั้นเธอก็ลองเอาหัวจุ่มลงน้ำไป”
มินทำตามที่อ๋อมบอกจากนั้นเธอก็ดำน้ำลงไปโดยไม่บอกพวกเราพวกเราก็เลยดำตามไปแล้วก็เจอปลามากมายเลยทีเดียว
2ชั่วโมงต่อมา
“เฮ้อๆๆแฮ่กๆๆ”
----------------เดี๋ยวอัพพพพนะ----------------------------------------------------------------
ฉันหอบด้วยความเหนื่อยหลังจากขึ้นมาจากทะเล
“ในที่สุด...พวกเราก็ได้ครองที่1วะฮ่าๆๆๆ”
ฉันหัวเราะอย่างชอบอกชอบใจ
“ไม่ต้องดีใจหรอกอั้มพวกเรามาถึงก่อนนะฮ่าๆๆๆๆ”
แพตตี้ตะโกนบอก
“ชิ...เจ็บใจ”
เก้าสบถ
“เอาล่ะพอๆๆๆๆทีมที่ชนะแล้วก็ทีมที่มาถึงก่อนคือทีมLOVELYนั่นเองยินดีด้วย”
จากนั้นพวกเราก็กลับรีสอร์ทกัน
“เอ่อ...น้องอั้มๆๆพี่โทรไปประสานงานกับที่สนามบินเขาบอกว่ามีเที่ยวบินนี้เที่ยวสุดท้าย”
ผู้จัดการฉันมาหา
“แล้วไง”
ฉันถาม
“ก็ให้รีบกลับด่วนไงคะน้องอั้มเพราะเที่ยวสุดท้ายแล้ว ถ้าอีกเที่ยวนึงก็2เดือนหน้านู่น”
“เอ๊ะ...อะไรนะคะ”
“เหรอ...เอออั้มเก้าว่ารีบกลับก็ดีเหมือนกันนะ...มันอันตรายน่ะ”
เก้าเสนอความคิด
“อืมๆเดี๋ยวอั้มบอกทุกคนให้...วอๆ..ทุกคนตอนนี้มีเที่ยวบินสุดท้ายต้องยกเลิกเกมก่อนนะ ถ้าจะรออีกเที่ยวนึงคือ2เดือนหน้าเราคงรอกันไม่ไหวหรอก...รีบๆเก็บของกันนะเจอกันที่ห้องรับรองนะ….เอาล่ะเก้าเก็บของ”
ฉันบอก
30 นาทีต่อมา
ณ ห้องรับรอง
“มาครบยัง”
ฉันถาม
“ครบ!”
ทุกคนบอกพร้อมกัน
“ถ้าครบแล้วก็ไปที่สนามบินกัน”
 
ณ สนามบินเมืองไทย
 
“เห้อ~ถึงสักทีบ้านเกิด”
ฉันบอก
“กลับมาเถิดวันวานนนนนอาอ้าอาอ่าน  วันวานยังหวานอยู่อู้~….โอ๊ยยยยยย~”
ฌอห์ณร้องเพลงวันวานยังหวานอยู่
“นี่...ใช่เวลาร้องไหม!”
เต้ยหยิกแขนฌอห์ณ
“ทำไมอ่ะ....ก็ร้องเพื่อความครื้นเครงนี่”
แดนบอกเสริม
“เอ่อๆๆๆแดนพูดอะไรหัดดูหน้าตาศรีภรรยาแกด้วย”
อ๋อมบอกให้แดนหันหน้าไปดูแพตตี้พบว่าแพตตี้มองตาแดนเขียวปิ๊ดเลย
“ฮึ่มม~ครื้นเครงเหรอมานี่”
“โอ๊ยยยยยย”
แดนโดนแพตดึงหูแล้วลากไปอบรมเทศนาครั้งใหญ่
“เอ่ออั้มเป็นไรเหรอหน้าตาซีเรียสเครียดจัดเลยเชียว”
มินถาม
“เอ่อ...คือ....อั้ม...”