นางฟ้าจำเเลงรัก

Fang side
อีกไม่นานนายบื้อก็ต้องเห็นฉันเป็นอย่างเเน่นอน
"ทำไมมันเมื่อยอย่างนี้นะ"
ไอ้บ้าพูดคนเดียว
เพล้ง!
"เฮ้ย!ตุ๊กตาไขลานของฉัน"
ไอ้บ้าทำหล่นทำไมฉันเวียนหัวจะตายอยู่เเล้ว
วิ้งค์!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
"เเหมทำฉันเวียนหัวเลยนะ"
"เธอเป็นใคร เเล้วเข้ามาห้องฉันได้ยังไง"
"อ่ะเเน่คงไม่รู้จักฉัน เเล้วเทพนิยายที่นายอ่านทุกวันมันไม่จ่อเข้าสมองนายเลยหรือไง"
เขาเปิดเทพนิยายที่เขาอ่านทุกวันเเล้วอ่านให้ฉันฟัง
"หลังจากที่เขาซื่อตุ๊กตาไขลานมาเเล้วนางฟ้าก็หาวิธีที่่จะปรากฏตัวให้เขาเห็น"
"อย่าบอกนะว่าเธอ เอ้ยท่านเป็นนางฟ้า"
"ใช่เเล้วจ้า"
"ทำไมท่านต้องมาหาผม"
"เธอกับตัวละครในเทพนิยายเป็นคนๆเดียวกันสวรรค์เป็นผู้กำหนดให้เธอต้องมีชะตาชีวิตเเบบตัวละครในเรื่อง"
"เพ้อเจ้อ"
"พรุ่งนี้เธอต้องได้เจอเนื้อคู่อย่างเเน่นอนเเล้วเเต่เธอนะไม่บังคับ"
"เเล้วท่านจจะพิสูจน์อย่างไรถึงจะให้ผมเชื่อได้ว่าว่าท่านคือนางฟ้าจริงๆ"
"ลงไปทานข้าวสิ"
"หาเเค่นี้หรอ"
"ฉันรับรองว่าไม่มีใใครเห็นฉันอย่างเเน่นอน"
"เชื่อก้ได้"

Poppy side
เธอคนนี้คงเห็นฉันได้ไม่ยากหรอก
วิ้งค์
"ทักทายจ้าสาวน้อย"
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดผีหลอก"
"เฮ้ยไหงเป็นงั้นอ่ะ"
"ผีหลอก"
"ฉันไม่ใช่ผีฉันเป็นเทพบุตร ฉันมาช่วยเธอใหห้เจอรักเท้นะ"
"รักเเท้ คนอย่างฉันมันมีรักเเท้ด้วยหรอ"
"เชื่อสิ รักเเท้ของเธอต้องเป็นวันพรุ่งนี้"
"คุณโกหกฉันรึเปล่า คุณเป็นเทพบุตรจริงๆหรือเปล่า"
"เชื่อฉันสักนิดเหอะน่า"
"ก็ได้เผื่อว่ามันจะจริง"
"ง่ายเนอะ"
"เออเรื่องที่คุณเป็นเทพบุตรจริงหรือเปล่า"
"บนโลกนี้ไม่มีใครมองเห็นฉันหรอกน่า"
"จริงหรอ"
"เมื่อไหร่จะเลิกสงสัยซักที"
"เชื่อก็เชื่อ"

Morning
"ท่านเเน่ใจนะว่าเนื้อคู่ของฉันอยู่ที่นี่"
"ใช่สิ"
"ตลาดสดเนี่ยหรอถ้าเกิดเขาเป็นคนเข็นรถฉันขอบายเเหละ"
"เธอชอบตัดสินเเต่ภายนอก"
"ก็ได้ฉันจะคอยดู"
โพล๊ะ!
"โอ้ย!ใครกัน"
"นี่ไงเนื้อคู่เธอ"
"ไอ้บ้าเดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลย จะชนก็ชนอย่าคิดว่าเป็นเนื้อคู่ฉันเเล้วจะทำอะไรก็ได้ตามอำเภอใจนะไอ้บ้า"
"นี่เนื้อคู่เธอนะ"
"ฉันไม่สนเเล้วท่าน"
"ทำไม"
"คุณต่างหากหละครับอย่าคิดว่าเป็นเนื้อคู่ผมเเล้วจะทำอะไรก้ได้นะครับ"
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด"
"กรี๊ดให้คอเเตกไปเลยผมไม่เเคร์"