มันคงเป็นความรัก

“อ๋า…”  

รัฐภูมิคลางออกมาพร้อมลืมตาขึ้น เขาไม่รู้ตัวว่าหลับไปนานเท่าไหร่แล้ว หลังจากดื่มน้ำส้มที่เจ้าสาวของเขา มีเรียส่งให้กับมือ

ชายหนุ่มร่างบางลืมตาขึ้นอีกครั้ง ในเรือนหอของตน รัฐภูมิรู้สึกมึนงงในหัวมันตึบๆ นึกทบทวนเหตุการณ์ที่ผ่านไปราวกับความฝันอย่างไม่แน่ใจ  

อะไรกันคุณมีเรียวางยานอนหลับเราเหรอ…เธอจะทำไปทำไมกัน

รัฐภูมิคิดในใจอย่างสลึมสลือ แต่พอก้มมองสำรวจตนเอง เขาก็ต้องตกใจ เพราะว่าตัวเองอยู่ในสภาพล่อนจ้อน

“ว๊าก…”  

พอชายหนุ่มจะเอามือมาปิดป้องตนเองกลับพบว่า ร่างกายของเขา ถูกมัดขึงพืดไว้กับเตียง แถมปากที่อุทานแต่ละคำออกมานั้น กลับถูกมัดไว้อีก

“…นี่มันอะไรกัน…”  

ขณะนั้นเองที่ร่างบางกำลังสับสนกำสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวเอง ก็ได้ยินเสียงบุคคลที่สามเอ๋ยขึ้น

 “ตื่นแล้วเหรอ…พวกเราจะอธิบายให้คุณฟังเอง” รัฐภูมิจำเสียงนี้ได้แม่นยำ…นั่นเป็นเสียงของเจ้าสาวของเขา มีเรียนั่นเอง

มีเรียเจ้าสาวหรือภรรยาของเขานั่งไขว่ห้างอยู่บนโซฟาตัวใหญ่สีแดงข้างๆ เตียงที่เขานอนนั่นเอง แต่พอมองไปรอบๆ กลับพบว่าไม่ได้มีเพียงตัวเขากับมีเรียเท่านั้น ดันมีเด็กหนุ่มอีกคนอยู่ด้วย เด็กหนุ่มคนนั้นยืนยิ้มอยู่หน้าเตียงที่เขานั้น  ถึงแม้ว่าจะพบกันเพียงครั้งเดียว แต่เขาจำเด็กหนุ่มคนนั้นได้ เด็กหนุ่มคนนั้น คือ

มาริโอ้ น้องชายภรรยาของเขา

รัฐภูมิมองไปทางหญิงสาวที…มองไปที่เด็กหนุ่มที…เหมือนจะถามว่า

What  happen เกิดอะไรขึ้น

มาริโอ้ น้องชายภรรยาของเขา พูดขึ้นมาว่า

“โทษทีนะ…คุณพี่เขย พี่สาวผมเค้าแต่งงานกับคุณก็จริง แต่เค้ามีคนรักอยู่แล้ว…เลยยกคุณให้ผม…”

“ห๋า..อะไรนะ” รัฐภูมิอุทานออกมาทั้งๆ ที่ปากถูกมัดอยู่ 

นี่คุณมีเรียมีคนรักอยู่แล้วเหรอ แล้วมาแต่งงานกับเราทำไม แล้ว…ไอ้ที่ยกเรา (สามีของตัวเอง)ให้มาริโอ้ (น้องชายของตัวเอง) นี่ล่ะ..นี่มันอะไรกัน..เนี้ย

“…ผมน่ะ…กับผู้ชายก็  O.K. นะค่ะ” 

ห๋า..อะไรนะ…นี่มาริโอ้พูดว่า…ผมน่ะ…กับผู้ชายก็  O.K. นะค่ะ…เหรอ…นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน..เนี้ย

หลังจากที่คนน้องพูดจบ คนพี่ก็เดินออกไปจากเรือนหอ รัฐภูมิมองตามหญิงสาวอย่างไม่เข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้นและพอหันกลับมาที่มาริโอ้ ก็พบว่าเด็กหนุ่มมองเขาด้วย สายตากลุ้มกลิ่ม…มีผลให้เนื้อตัวของรัฐภูมิสั่นระริกไปหมด

มาริโอ้ก้าวเข้ามาใกล้ชายหนุ่มร่างบางเรื่อยๆ ก่อนที่จะทาบทับร่างกายที่ สั่นระริก ของรัฐภูมิ และก้มลงซุกไซ้ใบหน้าไล่ลงไปหาลำคอขาวเนียนนั้น

            รัฐภูมิตกใจสุดขีด…กับการกระทำของเด็กหนุ่ม

            “ไม่…”  ในตอนนั้นรัฐภูมิพยายามขัดขืนสุดฤทธิ์แต่กลับสู้แรงที่มากกว่าของคนที่เด็กกว่าไม่ได้  

มาริโอ้ลูบไล้ร่างที่ขัดขืนนั้นไปพร้อมกับซุกไซ้ใบหน้าขาว เลียลำคอขาวเนียนนั้น จนร่างบางอ่อนแรงลงเพราะอารมณ์แปลกใหม่บางอย่างที่ถูกปลุกขึ้น

“มะ..ไม่...อะ..อื้อ”

รัฐภูมิคลางออกมาอย่างลืมตัว ในตอนนั้นหัวเขาหมุนไปหมด…พลันนึกทบทวนเรื่องที่ผ่านมาไม่นาน 

동방신기

มันเป็นแค่การแต่งงานในนาม เราเองก็ต้องการหน้าที่การงานที่สูงขึ้น พ่อตาก็อยากให้เราทำงานให้ตลอด ก็เลยผูกมัดด้วยการแต่งงาน แต่…ทำไม…ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วย…ฉันเป็นผู้ชายนะ

เขาอยากจะตะโกนออกไปสุดเสียง..แต่ติดที่ปากถูกมัดอยู่

รัฐภูมิรวบรวมกำลังสะบัดสุดแรง แต่กลับทำอะไรร่างแกร่งนั้นไม่ได้ จึงเปลี่ยนมาจ้องหน้าอีกฝ่ายเขม็ง

“อ้าว…ยัง ไม่เคย อยู่ซินะ…ตัวนี่แข็งเชียว…ผมไม่คิดจะใจร้ายกับคุณหรอกนะ..”   มาริโอ้เงยหน้ามาพูดกับเขาด้วยสายตา กลุ้มกลิ่ม เหมือนเมื่อครู่

“แต่ถ้าคุณหนีจากบริษัทไป…เราคงแย่   เพราะฉะนั้น…”

ในระหว่างที่พูด เด็กหนุ่มก็เอื้อมมือไปข้างเตียงแล้วปลดผ้าที่คลุมบางสิ่งออก…

นั่น..นั่นมันกล้องV.D.O นี่…เอามาทำไมกัน!

มาริโอ้กดปุ่มสวิตซ์ ON เริ่มบันทึกภาพ

“ขอถ่าย คลิปV.D.O  เก็บไว้ล่ะกัน..นะครับ…คุณพี่เขย” รัฐภูมิเบิกตากว้างด้วยความตกใจพร้อมตะโกนออกมาสุดเสียง

“ไม่ ม ม..”

동방신기

เหมือนกับเด็กหนุ่มจะไม่สนใจเสียงกรีดร้องของอีกฝ่าย เขากลับกระชากผ้ามัดปากของ รัฐภูมิออกอย่างแรง…

“ไม่…อย่านะ” เสียงกรนด่าถูกปิดให้เงียบโดยริมฝีปากที่ประกบจูบแนบแน่นและร้อนแรง

“ไม่ต้องกลัวนะครับ…เดี๋ยวก็ดีเองครับ”

รัฐภูมิเบิกตากว้างมองเด็กหนุ่มอย่างประหลาดใจ…เขาพูดเสียงนุ่มแตกต่างจากการกระทำที่รุนแรงและโหดร้าย…มาริโอ้จัดการประกบปากร่างบางอีกครั้งและใช้เรียวลิ้นดุนดันยอดอกทั้ง 2 ข้างของอีกฝ่าย

“อะ…อ้า”

รัฐภูมิแอ่นอกรับการเล้าโลมโดยไม่รู้ตัวในขณะที่มือของมาริโอ้ก็ลูบไล้ สะโพกและต้นขา ก่อนจะเข้ายึดส่วนกลางที่เริ่ม แข็งตัวของชายหนุ่มร่างบางไว้มืออันแข็งแรงและอบอุ่น

ทุกครั้งที่เด็กหนุ่มขยับเขยื้อนมือไปในหลากหลายทิศทาง ก็ทำให้อารมณ์ปรารถนาของรัฐภูมิพุ่งขึ้นรุนแรงเรื่อยๆ

“อะ..อย่า…..อ๊า...อ๊ะ…อื้อ”

เสียงอู้อี้ในลำคอของรัฐภูมิเพราะถูกประกบปากและสอดใส่ลิ้นนั้น บ่งบอกถึงอารมณ์ที่เร่าร้อนของเขาได้เป็นอย่างดี

มือที่บัดนี้ เลื่อนลูบและหยิกหยอกปลายอกรวมถึงกอบกุมส่วนล่างไปพร้อมกันทำให้อารมณ์ของรัฐภูมิทะยานขึ้นถึง จุดสุดยอด

“อย่า..ปล่อย…อ๊ะ..อ๊า…” ความสุขสมทะลักทลายเปราะเปื้อน มือที่กอบกุมมันไว้

รัฐภูมินอนหายใจหอบแฮกทั้งน้ำตา เขาทั้ง ตกใจ เจ็บใจ ทั้งละอาย ทั้งโมโห  ผสมปนเปกันวุ่นวายไปหมด

“โอ๊ะ โอ๋  อยากเห็นคุณในคลิปV.D.Oจริงๆว่าจะเซ็กซ์ซี่ เหมือนตัวจริงรึเปล่า”

เสียงหัวเราะเย้ยหยันแฝงไปด้วยความขี้เล่นปนอ่อนโยนนั้นทำให้รัฐภูมิคับแค้นในชะตากรรมของตนยิ่งนัก

“ผมจะทำให้คุณ สุขสมอารมณ์หมาย ยิ่งกว่านี้อีก..คุณพี่เขย”

มาริโอ้ประกบปากโลมเลียอีกครั้ง ตั้งแต่ริมฝีปาก จนฉ่ำชื่น  ยอดอกตั้งชัน  และหน้าท้องแบนเรียบ ที่แขม่วทุกครั้งที่ถูกสัมผัส…ก่อนจะอ้าปากรับส่วนที่ ปลดปล่อยความสุขสม ไปเมื่อครู่

รัฐภูมิบิดกายเร่าทุกครั้งที่ชางมินมอบความ ดื่มด่ำ ให้แก่เขา และในที่สุด ความสุขสม ก็ถูกปลดปล่อยอีกครั้งในปากของเด็กหนุ่มเจ้าสำราญ

มาริโอ้เริ่มใช้นิ้วมือ ลื่นไหลสอดลึกเข้าไปที่ ช่องทางข้างหลังของรัฐภูมิจาก 1 เป็น 2 และมากขึ้นเพื่อสร้างความรู้สึกประหลาดแก่ร่างบางจนบัดนี้อารมณ์ที่ คุกรุ่น เต็มไปด้วย ไฟราคะ ที่เขามิต้องการสร้างมันขึ้น

เด็กหนุ่มถอดถอนใบหน้าใสๆ ออก ก่อนจะโถมกายมอบความเจ็บปวดที่ทิ่มแทงไปทั้งร่างของรัฐภูมิ

“อ๋า!!!..ไม่..เจ็บ..เอาออกไป”

แต่มาริโอ้ไม่สนใจเสียงร้องประท้วงเขาไม่มีทางที่จะหยุดยั้ง เขายังคงเคลื่อนตัวอย่างมั่นคงและเพิ่มความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ โดยไม่สนใจร่างเล็กๆ ที่ชอกช้ำภายใต้ตัวเขาเลย

รัฐภูมิคร่ำครวญไปด้วยความเจ็บปวด แต่ในขณะเดียวกัน ความรู้สึกประหลาดที่ไม่สามารถบอกเล่าได้ ก็เกิดขึ้นตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า

เขาทั้ง ชอกช้ำ และ เสียวสะท้านไปในเวลาเดียวกัน

동방신기

ในที่สุดมันก็จบลง

แต่เขาก็เริ่มเกลียดเด็กหนุ่มคนนี้  เคียดแค้นเด็กหนุ่มคนนี้ ยิ่งนัก รัฐภูมิเริ่มสะอึกสะอื้น น้ำตาลูกผู้ชายเริ่มไหลซึมออกจากดวงตาสีเทาของเขา

มาริโอ้เห็นดังนั้นก็รู้สึกสงสารจับใจ

 “โถ…ครั้งแรกก็เจ็บแบบเนี้ยแหละครับ…อย่าร้องไห้เลยน้า” เด็กหนุ่มโอบกอดร่างบางของรัฐภูมิที่สั่นเทาไว้และจูบซับน้ำตาอย่างอ่อนโยน

กูเกลียดมึง

รัฐภูมิด่าฝ่ายตรงข้ามในใจแต่ความอ่อนเพลี้ยทำให้เขาเผลอหลับไปในอ้อมกอดที่อบอุ่นของมาริโอ้เด็กหนุ่มที่ข่มขืนเขา…

ใครๆ  เขาก็ว่ากันว่า…วันที่ผู้ชายสักคนได้แต่งงานกับผู้หญิงที่เพียบพร้อมทั้งรูปสมบัติและทรัพย์สมบัติก็เหมือนกับได้ขึ้นสวรรค์…แต่สำหรับผมวันที่แต่งงานกลายเป็นคืนที่ผมตกนรกทั้งเป็น…

เพราะว่านับจากคืนนั้นเป็นต้นมาผม รัฐภูมิ โตคับทรวง…ไม่ได้เป็นเจ้าบ่าว…แต่กลับกลายเป็นเจ้าสาวของน้องชายภรรยาของตัวเอง มาริโอ้ วงศ์วานร

To be Con