คุณหนูจอมซ่ากับบอดี้การ์ดสุดหล่อ

ตอนที่2 คุณหนูจอมซ่ากับบอดี้การ์ดสุดหล่อ
ณ หน้าบริษัท
พ่อแก้ว=เฮ้อ เสร็จงานซะที ระหว่างนั้นมีโจรวิ่งมาแล้วต่อยคุณไกรภพอย่างแรงจากนั้นก็ใช้ปืนข่มขู่ว่า
โจร=ถ้าไม่อยากมีปัญหาแกรีบถอนตัวจากการทำการตลาดครั้งนี้ซะ
พ่อแก้ว=ทำมั้ยฉันต้องถอนตัวในเมื่อฉันเป็นคนสร้างมันมากับมือแกคงเป็นพวกถูกว่าจ้างให้มาข่มขู่ทำร้ายฉันซินะแต่ฝันไปเหอะว่าฉันจะเลิกทำการตลาดในครั้งนี้
โจร=งั้นแกก็ตายซะเถอะ(ทำท่าจะยิงแต่มีตำรวจนายหนึ่งวิ่งมาช่วย)
…..=คุณเป็นไรมากมั้ยครับ
พ่อแก้ว=ไม่เป็นไรครับขอบคุณ คุณมากเลยนะครับ
……=ครับไม่เป็นไรครับ
พ่อแก้ว=เอ่อคุณเป็นตำรวจรึป่าวครับผมว่าฝีมือของคุณเก่งมากเลยนะครับ
……=ครับ แต่ตอนนี้ผมได้ถูกถอนตัวจากตำรวจแล้วล่ะครับ
พ่อแก้ว=ทำมั้ยล่ะครับ
……=คือผมปฏิบัติงานนอกคำสั่งของผู้การอ่ะครับ ผมไปล่าจับแก๊งค์ค้ายาบ้าแต่ผมออกไปล่าคนเดียวแล้วยิงพวกมันตายโดยไม่ได้รับคำสั่งจากผู้การผมเลยขอลาออกเพื่อจะได้ตามล่าพวกมันถึงแม้ว่ามันจะผิดกฎหมายก็เหอะแต่ผมมีความจำเป็นที่จะต้องทำเพราะพวกมันเป็นคำฆ่าพ่อแม่ผม ผมจึงต้องตามฆ่าพวกมัน
พ่อแก้ว=ผมชื่อไกรภพนะครับยินดีที่ได้รู้จัก
…….=ครับ ผมโทโมะครับ
พ่อแก้ว=ว่าแต่พ่อหนุ่มมีงานทำยังล่ะพอดีฉันจะว่าจ้างนาย
โทโมะ=ว่าจ้างเรื่องอะไรหรอครับ
พ่อแก้ว=ฉันจะจ้างให้นายมาเป็นบอร์ดี้การ์ดให้ฉันนายคงรู้นะว่าทำมั้ยฉันต้องจ้างนายมาเพราะคู่แข่งทางการตลาดฉันเองแหละที่พวกนั้นพยายามจะขู่ให้ฉันเลิกทำซะเพื่อพวกมันจะได้หมดคู่แข่งแล้วฉันก็เห็นว่าฝีมือนายดีฉันก็เลยจะจ้างว่าไงล่ะ
โทโมะ=ครับตกลงครับเพราะผมอยู่ว่างๆจำด้มีอะไรทำก็สนุกดีเหมือนกัน
พ่อแก้ว=อืมนี่ที่อยู่ฉันพรุ่งนี้แปดโมงเช้ามาเจอฉันตามนี้นะ
โทโมะ=ครับท่าน ณ บ้านแก้ว
เฟย์=แกว่าไงนะ!!!
แก้ว=เอ่อใช่แกได้ยินไม่ผิดหรอกคุณพ่อจับคู่ฉันกับพี่ป๊อปน่ะสิ
เฟย์=โหพ่อแกนี่โหดเป็นบ้าอ่ะ อ้าวพี่ฟางเป็นไรอ่ะดูเงียบๆไป
ฟาง=อ่ะ อืมเปล่าๆไม่มีไร
แม่แก้ว=ขนมจ่ะเด็กๆ
เฟย์=ว้าวคุณแม่ทำคุ๊กกี้เป็นด้วยหรอคะ
แม่แก้ว=จ้าก็เป็นนิดหน่อยอ่ะจ่ะตามสบายเลยนะจ๊ะ
เฟย์=ค่างั้นไม่เกรางใจแล้วนะคะ อ่ำๆ อร่อยอ่ะ
เขื่อย=นี่ยัยเฟย์กินเข้าไปอย่างนั้นเดี๋ยวก็ติดคอตายหรอก
เฟย์=ก็มันอร่อยอ่ะจริงมั้ยพี่ฟาง
ฟาง=ห๊ะๆ อ่ะ อืม แก้วฉันมีอะไรจะคุยด้วยอ่ะไปคุยกันข้างนอกนะ
ณ สวนหน้าบ้านแก้ว
แก้ว=ฟางแกดูแปลกๆนะมีอะไรรึป่าว
ฟาง=ป่าวหรอก แก้วฉันถามแกจริงนะๆ
แก้ว=อืมว่าไง
ฟาง=แกคิดยังไงกับพี่ป๊อป
แก้ว=ก็คิดแบบพี่อ่ะดิแกถามทำมั้ยอ่ะอย่าบอกนะว่าแก!!!! ฟางรีบเอามือปิดปากแก้ว
ฟาง=แกฉันขอร้องนะอย่าบอกใครเรื่องนี้คือฉันชอบพี่เขาตั้งแต่แรกที่แกแนะนำให้ฉันรู้จักแล้วล่ะแล้วฉันก็ทำทุกวิถีทางให้ได้รู้จักพี่เขามากขึ้นทั้งแชททั้งโทรสารพัดวิธี
แก้ว=อืม ฉันก็ดูอออกตั้งแต่แรกแล้วล่ะแต่ไม่ต้องเป็นห่วงนะฉันจะทำทุกวิถีทางเพื่อจะได้ไม่ต้องแต่งงานกับพี่ป๊อป
ฟาง=แกหนักใจรึป่าว
แก้ว=ไม่ๆ ฉันบอกแล้วไงว่าฉันคิดกับพี่ป๊อปแค่พี่ชายเท่านั้น แกอ่ะเป็นเพื่อนรักฉันนะฉันเข้าใจแกดี
ฟาง=อืมๆเรื่องนี้ห้ามบอกใครนะแม้กระทั่งยัยเฟย์
แก้ว=อืมสัญญา^^ ณ บ้านโทโมะ
ขนมจีน=พี่ว่าไงนะพี่ได้งานทำแล้วหรอ
โทโมะ=อืมว่าแต่แกเหอะยังหางานทำไม่ได้หรอ
ขนมจีน=พี่ก็รู้นิว่าฉันเป็นเด็กที่คุณยายเอามาจากบ้านเด็กกำพร้าไม่มีโอกาสได้เรียนต่อจนจบแล้วใครเขาจะรับฉันเข้าทำงาน
โทโมะ=ขนมจีนอย่างอนพี่สิพี่ก็แค่แซวเล่นแต่ยังไงพี่กับยายก็รักแกเหมือนคนในครอบครัวเสมอนะ
ขนมจีน=ค่า พี่ชายที่แสนดีของหนมจีน(แล้วก็ขไปกอด)
ยายโทโมะ=อ้าว ตามโมะกลับมาแล้วหรอ
โทโมะ=ครับ คุณยายผมบอกแล้วไงว่าไม่ให้คุณยายไปขายของที่ตลาดอีกแต่คุณยายก็ไป
ยายโทโมะ=ก็ยายอยากช่วยแบ่งเบาภาระของหลานน่ะสิ
โทโมะ=ยัยจีนก็เหมือนกันทำมั้ยไม่ดูแลคุณยายห๊ะพี่บอกแล้วใช่มั้ยว่าอย่าให้คุณยายออกไปไหน
ขนมจีน=โห้ พี่โมะหนมจีนทั้งห้ามทั้งฉุดแต่ยายก็ไม่ฟังอ่ะ
ยายโทโมะ=ตาโมะอย่าไปว่าน้องเลยยายผิดเองแหละเพราะยายอยากหาเงิน ขนมจีนเข้าไปกอดคุณยายแล้วซบอกบอกว่า
ขนมจีน=ยายคะหนมจีนบอกแล้วไงคะว่าหนมจีนจะเป็นคนเอาของไปขายที่ตลาดเอง
โทโมะ=เอางี้พี่คิดว่าเราก็ขายหน้าบ้านเลยสิจะได้ดูแลยายด้วย
ขนมจีน=อืมก็ดีเหมือนกันงั้นเริ่มเปิดร้านพรุ่งนี้
@ ไว้แค่นี้ก่อนนะง่วงนอนละขอตัวไปก่อนเดี๋ยวพรุ่งนี้มาอัพให้นะจ๊ะ@