คุณหนูจอมซ่ากับบอดี้การ์ดสุดหล่อ

10.0

เขียนโดย dadakz40

วันที่ 16 ธันวาคม พ.ศ. 2554 เวลา 22.16 น.

  12 ตอน
  28 วิจารณ์
  20.76K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่4คุณหนูจอมซ่ากับบอดี้การ์ดสุดหล่อ
ณ บ้านจินนี่-กวิน
พ่อจินนี่=กวินฉันสั่งแกแล้วไม่ใช่หรอว่าไม่ให้ทำเรื่องเดือดร้อนมาให้ฉันแต่แกก็ทำ
กวิน=พ่อครับแต่ผมไม่ได้ตั้งใจแทงมันนะครับมันหาเรื่องผมก่อน
พ่อจินนี่=ฉันไม่ส่งว่าใครทำใครก่อนแต่แกทำให้ฉันต้องเสียชื่อเสียง
กวิน=ที่แท้พ่อก็ห่วงแต่ตัวเอง(แล้วก็ออกจากบ้านไป)
พ่อจินนี่=แกจะไปไหนน่ะกวินแกอย่าหาเรื่องมาให้ฉันอีกนะกวิน!!!
จินนี่=พ่อใจเย็นๆค่ะเดี๋ยวจินนี่พูดกับน้องให้ตอนกวินกลับมานะคะ
พ่อจินนี่=งั้นพ่อไปบริษัทก่อนนะ
จินนี่=ค่ะ
ณ บ้านแก้ว-เขื่อน
แก้ว=แม่คะช่วยพูดกับคุณพ่อให้หน่อยนะคะแม่
แม่แก้ว=แก้วแม่ก็อยากช่วยอยู่หรอกนะแต่ลูก็รู้ว่าพ่อเราน่ะเป็นยังไง
เขื่อน=ใช่ ยัยแก้วพี่ว่าแต่งๆไปเหอะเดี๋ยวอยู่ด้วยกันก็ชอบกันเองนั่นแหละ
แก้ว=พี่ไม่ใช่แก้วพี่ไม่รู้หรอกพี่ลองมาแต่งเองมั้ยล่ะ
เขื่อน=จะบ้ารึไงให้พี่ไปแต่งกับไอ้ป๊อปฟ้าผ่าพอดี
แม่แก้ว=พอแล้วๆหยุดทั้งสองพี่น้องเลย
แก้ว=แม่คะแก้วจะทำยังไงดีอ่ะ
แม่แก้ว=เดี๋ยวแม่ช่วยพูดกับพ่อให้แต่เราก็อยู่นิ่งๆไปเหอะนะลูกเพราะพ่อก็ไม่ได้จะให้รีบแต่งนิ
แก้ว=ค่ะงั้นแก้วงั้นแก้วขอตัวไปข้างนอกก่อนนะคะ
แม่แก้ว=จะไปไหนหรอลูก
แก้ว=ไปเที่ยวกับยัยเฟย์ ฟาง อ่ะค่ะ
แล้วแก้วก็เดินออกไป
แจ๋ว=เดี๋ยวค่ะคุณหนูแก้ว
แก้ว=อะไรอีกล่ะพี่แจ๋ว
แจ๋ว=คุณท่านสั่งไว้ว่าห้ามให้คุณหนูออกไปไหนค่ะ
แก้ว=อะไรนะ!!แล้วทำมั้ยพ่อถึงไม่ให้ฉันออกไปไหนล่ะ
แจ๋ว=เห็นคุณท่านบอกว่ากลัวว่าคุณหนูจะเป็นอัตรายเพราะตอนนี้มีคนปองร้ายท่านอยู่ค่ะ
แก้ว=โอ้ย อะไรนักหนาเนี่ย(แล้วก็เดินขึ้นห้องไป)
‘ก็เพราะฉันหลงทางหลงอยู่กลางใจของเธอ อยู่ไหนก็ใกล้เธอเพราะว่าใจเธอกว้างใหญ่’
แก้ว=ฮัลโหลว่าไงฟาง
ฟาง=แก้วถึงไหนแล้วอ่ะ
แก้ว=ยังไม่ออกจากบ้านเลย
ฟาง=อ้าวทำมั้ยอ่ะ
แก้ว=ก็พ่อฉันน่ะสิกลัวว่าจะมีคนมาทำร้ายฉันเลยไม่ให้ฉันออกจากบ้านไปไหนเลย
ฟาง=อ้าวงั้นก็อดไปดูหนังกันอ่ะดิเนี่ยยัยเฟย์กินข้าวหมดไปสามจานรอแกตั้งนานแล้ว
แก้ว=ยังไงฉันก็จะออกจากบ้านไปให้ได้งั้นแค่นี้นะเดี๋ยวเจอกัน
ฟาง=อืม
แล้วแก้วก็ใช้ผ้ามัดต่อลงมาเป็นเชือกจากนั้นก็นำไปมัดที่หน้าต่างแล้วปีนลงมา
แก้ว=แค่นี้ก็เรียบร้อย
แล้วแก้วก็นั้งรถแท็กซี่ไปทันที
เฟย์=อ้าวแก้วกว่าจะมาได้
ฟาง=ปะงั้นเราไปดูหนังกัน
แก้ว=อืมปะ
เฟย์=เฮ้ยนั่นมันพี่ป๊อปเจ้าบ่าวแกนิแก้ว
แก้ว=เอ่อจริงด้วย
ฟาง=ปะเข้าไปดูหนังกันเหอะฉันซื้อตั๋วไว้แล้ว
ในโรหนัง
ฟาง=ฉันขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ
แก้ว=อืม รีบมานะเดี๋ยวหนังจะจบแล้ว
ฟาง=อืม
หน้าห้องน้ำ
ป๊อปปี้=อ้าวฟาง
ฟาง=พี่ป๊อปมาได้ไงคะตอนนั้นเห็นอยู่แวบๆ
ป๊อปปี้=อ๋อพอดีวันนี้พี่นัดกับลูกค้ามาคุยงานที่ร้านอาหารแถวๆนี้อ่ะ
ฟาง=อ๋อค่ะงั้นฟางขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนคะไม่ไหวแล้ว
ป๊อปปี้มองฟางแล้วก็ขำนิดๆกับอาการของฟางจากนั้นก็เดินจากไป
ณ บ้านจินนี่-เขื่อน
จินนี่=กวินวันนี้ทำมั้ยกลับบ้านดึกจัง
กวิน=ผมไปเที่ยวกับเพื่อนมาอ่ะ(แล้วก็ทำท่าจะเดินขึ้นห้องไป)
จินนี่=เดี๋ยว กวินพี่มีเรื่องจะคุยด้วย
กวิน=อะไรอ่ะ
จินนี่=กวินแกเลิกทำตัวเหลวไหลแบบนี้ได้แล้วนะรู้มั้ยว่าพ่อเป็นห่วง
กวิน=พ่อเนี่ยนะเป็นห่วงผมห่วงชื่อเสียงล่ะสิไม่ว่า
จินนี่=กวิน!!!
กวิน=พี่ก็รู้นิว่าพ่อทำการตลาดธุรกิจเงินเป็นพันล้านแถมยังค้าอาวุธเถื่อน
จินนี่=แต่พ่อก็ทำให้เราอยู่กินอย่างสบายไม่ใช่หรอกวิน
กวิน=แต่ยังไงพ่อก็ห่วงชื่อเสียงของพ่อแถมงานที่พ่อทำก็ผิดกฎหมายพ่อทำธุรกิจบังหน้าเพื่อจะค้าอาวุธเถื่อนแค่นั้นเอง
จินนี่=พอแล้ว พี่ไม่อยากได้ยิน(แล้วจินนี่ก็วิ่งขึ้นห้องนอนไป)
ณ บ้านแก้ว-เขื่อน
พ่อแก้ว=ว่าไงนะแก้วหายไปทั้งคนอยู่บ้านกันยังไงถึงไม่รู้ว่ามีคนหายไป
แม่แก้ว=คุณใจเย็นๆสิคะ
เขื่อน=ใช่ครับพ่อใครจะไปรู้ว่ายัยแก้วจะปีนหน้าต่างหนีไปแบบนั้น
แจ๋ว=คุณท่านคะคุณแก้วมาแล้วค่ะ
พ่อแก้ว=แก้ว!!!ทำมั้ยกลับมาดึกแบบนี้แล้วไปไหนมา
แก้ว=คือแก้วไปดูหนังกับเฟย์ ฟางอ่ะค่ะ
พ่อแก้ว=พ่อสั่งแล้วไม่ใช่หรอว่าห้ามออกจาบ้าน
แก้ว=แต่พ่อคะพ่อคิดมากไปแล้วล่ะค่ะม่เห็นมีใครมาทำอะไรแก้วเลยนะ
พ่อแก้ว=ทั้งแก้วไม่เชื่อฟังพ่อพ่อก็จำเป้นต้องทำแบบนี้นะเขื่อนจับน้องมานี่
เขื่อนกับพ่อแก้วจับแก้วมาขังไว้ที่ห้องนอนแล้วก็ล่ามโซ่เอาไว้
แก้ว=พ่อคะปล่อยแก้วนะ
เขื่อน=พ่อครับผมว่ามันแรงไปหน่อยนะครับแค่ขังก็น่าจะพอแล้ว
พ่อแก้ว=ขังแล้วได้ประโยชน์อะไรถ้าแก้วปีนออกนอกหน้าต่างไป
แม่แก้ว=คุณคะทำมั้ยต้องทำแรงกับลูกขนาดนี้
พ่อแก้ว=คุณคงยังไม่รู้สินะที่มีคนมาใช้ปืนยิงข่มขู่ให้ผมถอนตัวจากการทำธุรกิจเพราะฉะนั้นผมต้องการที่จะให้ลูกปลอดภัยอีกอย่างยัยแก้วเป็นผู้หญิงด้วยถ้ามันใช้ยัยแก้วเป็นเครื่องต่อรองขึ้นมาแล้วมันจะวุ่นวาย
เขื่อน=แม่ครับไปนอนเถอะนะครับ(แล้วเขื่อนก็ประคองแม่ไปส่งที่ห้อง)
โทโมะ=เอ่อคุณท่านครับขอโทษที่มารบกวนครับคือผมขอตัวกลับบ้านก่อนนะครับ
พ่อแก้ว=จะเป็นไรมั้ยถ้าฉันจะให้นายนอนค้างที่นี่ตลอดการทำงาน
โทโมะ=เอ่อก็ได้ครับแต่ผมขอกลับไปหายายผมอาทิตย์ละครั้งนะครับ
พ่อแก้ว=อืมได้ไม่มีปัญหายังไงฉันฝากนายดูแลลูกสาวฉันด้วยนะ
โทโมะ=ครับ
ในห้องนอนแก้ว
แก้ว=ฮึก ฮือ ……..พ่อใจร้ายที่สุด
โทโมะ=คุณหนูจะเอาอะไรมั้ยครับ
แก้ว=ออกไปเลยนะออกไป
โทโมะ=ผมเห็นคุณร้องไห้เลยคิดว่าคุณต้องการอะไรเลยเข้ามาถามน่ะครับ
แก้ว=นายช่วยไปเอากุญแจจากพ่อแล้วเอามาไขโซ่นี้ออกหน่อยสินะ
โทโมะ=คงไม่ได้หรอกครับคุณหนูคุณท่านคงไม่ให้หรอก
แก้ว=ฮึก ฮือๆ
โทโมะมองแก้วแล้วเห็นใจเลยบอกว่าเดี๋ยวจะไปคุยกับพ่อแก้วให้
โทโมะ=คุณท่านครับ
พ่อแก้ว=อืมว่าไง
โทโมะ=เรื่องคุณหนูแก้วอ่ะครับผมคิดว่าปล่อยโซ่ออกเถอะนะครับเดี๋ยวผมจะคอยเฝ้าดูไม่ให้คุณหนูออกจากบ้านครับ
พ่อแก้ว=อืมถ้านายรับปากว่าจะช่วยเฝ้ายัยแวให้ฉันก็วางใจงั้นฉันให้นายไปเป็นบอดี้การ์ดยัยแก้วเลยละกันนะ
โทโมะ=เอ่อ.ก็ได้ครับ
พ่อแก้ว=อืม
@ติดตามตอนต่อไปนะ@

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา