คุณหนูจอมซ่ากับบอดี้การ์ดสุดหล่อ

ตอนที่4คุณหนูจอมซ่ากับบอดี้การ์ดสุดหล่อณ บ้านจินนี่-กวินพ่อจินนี่=กวินฉันสั่งแกแล้วไม่ใช่หรอว่าไม่ให้ทำเรื่องเดือดร้อนมาให้ฉันแต่แกก็ทำกวิน=พ่อครับแต่ผมไม่ได้ตั้งใจแทงมันนะครับมันหาเรื่องผมก่อนพ่อจินนี่=ฉันไม่ส่งว่าใครทำใครก่อนแต่แกทำให้ฉันต้องเสียชื่อเสียงกวิน=ที่แท้พ่อก็ห่วงแต่ตัวเอง(แล้วก็ออกจากบ้านไป)พ่อจินนี่=แกจะไปไหนน่ะกวินแกอย่าหาเรื่องมาให้ฉันอีกนะกวิน!!!จินนี่=พ่อใจเย็นๆค่ะเดี๋ยวจินนี่พูดกับน้องให้ตอนกวินกลับมานะคะพ่อจินนี่=งั้นพ่อไปบริษัทก่อนนะจินนี่=ค่ะณ บ้านแก้ว-เขื่อนแก้ว=แม่คะช่วยพูดกับคุณพ่อให้หน่อยนะคะแม่แม่แก้ว=แก้วแม่ก็อยากช่วยอยู่หรอกนะแต่ลูก็รู้ว่าพ่อเราน่ะเป็นยังไงเขื่อน=ใช่ ยัยแก้วพี่ว่าแต่งๆไปเหอะเดี๋ยวอยู่ด้วยกันก็ชอบกันเองนั่นแหละแก้ว=พี่ไม่ใช่แก้วพี่ไม่รู้หรอกพี่ลองมาแต่งเองมั้ยล่ะเขื่อน=จะบ้ารึไงให้พี่ไปแต่งกับไอ้ป๊อปฟ้าผ่าพอดีแม่แก้ว=พอแล้วๆหยุดทั้งสองพี่น้องเลยแก้ว=แม่คะแก้วจะทำยังไงดีอ่ะแม่แก้ว=เดี๋ยวแม่ช่วยพูดกับพ่อให้แต่เราก็อยู่นิ่งๆไปเหอะนะลูกเพราะพ่อก็ไม่ได้จะให้รีบแต่งนิแก้ว=ค่ะงั้นแก้วงั้นแก้วขอตัวไปข้างนอกก่อนนะคะแม่แก้ว=จะไปไหนหรอลูกแก้ว=ไปเที่ยวกับยัยเฟย์ ฟาง อ่ะค่ะแล้วแก้วก็เดินออกไปแจ๋ว=เดี๋ยวค่ะคุณหนูแก้วแก้ว=อะไรอีกล่ะพี่แจ๋วแจ๋ว=คุณท่านสั่งไว้ว่าห้ามให้คุณหนูออกไปไหนค่ะแก้ว=อะไรนะ!!แล้วทำมั้ยพ่อถึงไม่ให้ฉันออกไปไหนล่ะแจ๋ว=เห็นคุณท่านบอกว่ากลัวว่าคุณหนูจะเป็นอัตรายเพราะตอนนี้มีคนปองร้ายท่านอยู่ค่ะแก้ว=โอ้ย อะไรนักหนาเนี่ย(แล้วก็เดินขึ้นห้องไป)‘ก็เพราะฉันหลงทางหลงอยู่กลางใจของเธอ อยู่ไหนก็ใกล้เธอเพราะว่าใจเธอกว้างใหญ่’แก้ว=ฮัลโหลว่าไงฟางฟาง=แก้วถึงไหนแล้วอ่ะแก้ว=ยังไม่ออกจากบ้านเลยฟาง=อ้าวทำมั้ยอ่ะ แก้ว=ก็พ่อฉันน่ะสิกลัวว่าจะมีคนมาทำร้ายฉันเลยไม่ให้ฉันออกจากบ้านไปไหนเลยฟาง=อ้าวงั้นก็อดไปดูหนังกันอ่ะดิเนี่ยยัยเฟย์กินข้าวหมดไปสามจานรอแกตั้งนานแล้วแก้ว=ยังไงฉันก็จะออกจากบ้านไปให้ได้งั้นแค่นี้นะเดี๋ยวเจอกันฟาง=อืมแล้วแก้วก็ใช้ผ้ามัดต่อลงมาเป็นเชือกจากนั้นก็นำไปมัดที่หน้าต่างแล้วปีนลงมาแก้ว=แค่นี้ก็เรียบร้อยแล้วแก้วก็นั้งรถแท็กซี่ไปทันทีเฟย์=อ้าวแก้วกว่าจะมาได้ฟาง=ปะงั้นเราไปดูหนังกันแก้ว=อืมปะเฟย์=เฮ้ยนั่นมันพี่ป๊อปเจ้าบ่าวแกนิแก้วแก้ว=เอ่อจริงด้วยฟาง=ปะเข้าไปดูหนังกันเหอะฉันซื้อตั๋วไว้แล้วในโรหนังฟาง=ฉันขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะแก้ว=อืม รีบมานะเดี๋ยวหนังจะจบแล้วฟาง=อืมหน้าห้องน้ำป๊อปปี้=อ้าวฟางฟาง=พี่ป๊อปมาได้ไงคะตอนนั้นเห็นอยู่แวบๆป๊อปปี้=อ๋อพอดีวันนี้พี่นัดกับลูกค้ามาคุยงานที่ร้านอาหารแถวๆนี้อ่ะฟาง=อ๋อค่ะงั้นฟางขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนคะไม่ไหวแล้วป๊อปปี้มองฟางแล้วก็ขำนิดๆกับอาการของฟางจากนั้นก็เดินจากไปณ บ้านจินนี่-เขื่อนจินนี่=กวินวันนี้ทำมั้ยกลับบ้านดึกจังกวิน=ผมไปเที่ยวกับเพื่อนมาอ่ะ(แล้วก็ทำท่าจะเดินขึ้นห้องไป)จินนี่=เดี๋ยว กวินพี่มีเรื่องจะคุยด้วยกวิน=อะไรอ่ะจินนี่=กวินแกเลิกทำตัวเหลวไหลแบบนี้ได้แล้วนะรู้มั้ยว่าพ่อเป็นห่วงกวิน=พ่อเนี่ยนะเป็นห่วงผมห่วงชื่อเสียงล่ะสิไม่ว่าจินนี่=กวิน!!!กวิน=พี่ก็รู้นิว่าพ่อทำการตลาดธุรกิจเงินเป็นพันล้านแถมยังค้าอาวุธเถื่อนจินนี่=แต่พ่อก็ทำให้เราอยู่กินอย่างสบายไม่ใช่หรอกวินกวิน=แต่ยังไงพ่อก็ห่วงชื่อเสียงของพ่อแถมงานที่พ่อทำก็ผิดกฎหมายพ่อทำธุรกิจบังหน้าเพื่อจะค้าอาวุธเถื่อนแค่นั้นเองจินนี่=พอแล้ว พี่ไม่อยากได้ยิน(แล้วจินนี่ก็วิ่งขึ้นห้องนอนไป)ณ บ้านแก้ว-เขื่อนพ่อแก้ว=ว่าไงนะแก้วหายไปทั้งคนอยู่บ้านกันยังไงถึงไม่รู้ว่ามีคนหายไปแม่แก้ว=คุณใจเย็นๆสิคะเขื่อน=ใช่ครับพ่อใครจะไปรู้ว่ายัยแก้วจะปีนหน้าต่างหนีไปแบบนั้นแจ๋ว=คุณท่านคะคุณแก้วมาแล้วค่ะพ่อแก้ว=แก้ว!!!ทำมั้ยกลับมาดึกแบบนี้แล้วไปไหนมาแก้ว=คือแก้วไปดูหนังกับเฟย์ ฟางอ่ะค่ะพ่อแก้ว=พ่อสั่งแล้วไม่ใช่หรอว่าห้ามออกจาบ้านแก้ว=แต่พ่อคะพ่อคิดมากไปแล้วล่ะค่ะม่เห็นมีใครมาทำอะไรแก้วเลยนะพ่อแก้ว=ทั้งแก้วไม่เชื่อฟังพ่อพ่อก็จำเป้นต้องทำแบบนี้นะเขื่อนจับน้องมานี่เขื่อนกับพ่อแก้วจับแก้วมาขังไว้ที่ห้องนอนแล้วก็ล่ามโซ่เอาไว้แก้ว=พ่อคะปล่อยแก้วนะเขื่อน=พ่อครับผมว่ามันแรงไปหน่อยนะครับแค่ขังก็น่าจะพอแล้วพ่อแก้ว=ขังแล้วได้ประโยชน์อะไรถ้าแก้วปีนออกนอกหน้าต่างไปแม่แก้ว=คุณคะทำมั้ยต้องทำแรงกับลูกขนาดนี้พ่อแก้ว=คุณคงยังไม่รู้สินะที่มีคนมาใช้ปืนยิงข่มขู่ให้ผมถอนตัวจากการทำธุรกิจเพราะฉะนั้นผมต้องการที่จะให้ลูกปลอดภัยอีกอย่างยัยแก้วเป็นผู้หญิงด้วยถ้ามันใช้ยัยแก้วเป็นเครื่องต่อรองขึ้นมาแล้วมันจะวุ่นวายเขื่อน=แม่ครับไปนอนเถอะนะครับ(แล้วเขื่อนก็ประคองแม่ไปส่งที่ห้อง)โทโมะ=เอ่อคุณท่านครับขอโทษที่มารบกวนครับคือผมขอตัวกลับบ้านก่อนนะครับพ่อแก้ว=จะเป็นไรมั้ยถ้าฉันจะให้นายนอนค้างที่นี่ตลอดการทำงานโทโมะ=เอ่อก็ได้ครับแต่ผมขอกลับไปหายายผมอาทิตย์ละครั้งนะครับพ่อแก้ว=อืมได้ไม่มีปัญหายังไงฉันฝากนายดูแลลูกสาวฉันด้วยนะโทโมะ=ครับในห้องนอนแก้วแก้ว=ฮึก ฮือ ……..พ่อใจร้ายที่สุดโทโมะ=คุณหนูจะเอาอะไรมั้ยครับแก้ว=ออกไปเลยนะออกไปโทโมะ=ผมเห็นคุณร้องไห้เลยคิดว่าคุณต้องการอะไรเลยเข้ามาถามน่ะครับแก้ว=นายช่วยไปเอากุญแจจากพ่อแล้วเอามาไขโซ่นี้ออกหน่อยสินะโทโมะ=คงไม่ได้หรอกครับคุณหนูคุณท่านคงไม่ให้หรอกแก้ว=ฮึก ฮือๆโทโมะมองแก้วแล้วเห็นใจเลยบอกว่าเดี๋ยวจะไปคุยกับพ่อแก้วให้โทโมะ=คุณท่านครับพ่อแก้ว=อืมว่าไงโทโมะ=เรื่องคุณหนูแก้วอ่ะครับผมคิดว่าปล่อยโซ่ออกเถอะนะครับเดี๋ยวผมจะคอยเฝ้าดูไม่ให้คุณหนูออกจากบ้านครับพ่อแก้ว=อืมถ้านายรับปากว่าจะช่วยเฝ้ายัยแวให้ฉันก็วางใจงั้นฉันให้นายไปเป็นบอดี้การ์ดยัยแก้วเลยละกันนะโทโมะ=เอ่อ.ก็ได้ครับพ่อแก้ว=อืม@ติดตามตอนต่อไปนะ@