รักเธอ....ตลอดทุกวินาที/นาที/ชั่วโมง

8.7

วันที่ 8 มีนาคม พ.ศ. 2555 เวลา 19.37 น.

  9 ตอน
  3 วิจารณ์
  17.71K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

8) 8

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

อิอิ วันนี้อารมณ์ดีไม่มีอะไรทำ ว่างๆอัพตอนที7ไปเเล้วเลยมาอัพตอนที่8ต่อจร้า



หลังจากป๊อปปี้ออกจากโรงพยาบาล ทุกๆคนก็เตรียมตัวไปเที่ยวDream World
เมื่อไหร่ก็ใช่เธอ ตอบทุกคำถามของใจ
ป๊อปปี้:โหร
เขื่อน:โหรป๊อปเสร็จยังวะ
ป๊อปปี้:เออเสร็จเเล้ว
เขื่อน:รีบมานะเว่ยคนมารอเยอะเเล้ว
ป๊อป:ปี้ใครบ้างอะ
เขื่อน:ก็มี ขนมจีน เฟย์ เเก้ว โทโมะ จองเบ มิล่า มด โฟร์ หวาย
ป๊อปปี้:เออๆ โอเค เเค่นี้เเหละ

หลังจากที่ทุกๆคนเเต่งตัวเสร็จก็ไปที่โรงเรียนเเละนั่งรถไปDream World พอถึงปั๊ป
เฟย์:อ๊ายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆถึงซักทีไปๆๆๆเล่นกัน
เเก้ว:เดี๋ยวๆๆๆ STOP ก่อน เเกทำอย่างกับเเกไม่เคยมา
เฟย์:ก็เเหม วันๆมีเเต่เรียนเนอะ นานทีจะได้มา
เเก้ว:เรียน เรียนเเย่เลยเนอะ
เฟย์:เอ่าน่ะ ถ้าไม่มีใครไปก็...... เขื่อนไปกันเถอะ
เขื่อน:ครับๆๆ
ทุกๆคนมีความสุข เฟย์ไปกับเขื่อน จองเบไปกับ ขนมจีน มิล่า หวายไปกับโทโมะกับเเก้ว เเละฟางไปกับป๊อปกับมด โฟร์ไปกับมด

ทุกๆคนต่างมีความสุขดี เเละไม่นานเฟย์วิ่งมาชนจองเบล้มเเล้วจูบกัน ทั้ง2ส่งสายตาอันลึกซึ้ง
ให้กันอย่างมีความหมาย เมื่อขนมจีนมาเห็นจึงโกรธสุดขีด
ขนมจีน:นางเฟย์เเกอย่าอยู่เลย
ขนมจีนนั่งทับเฟย์เเล้วตบหน้าเฟย์
เฟย์:โอ๊ย ขนมจีนเธอทำอะไร
ขนมจีน:มันสนุกนักหรือยังไงเเย่งเเฟนคนอื่นน่ะ
เฟย์:เข้าใจใหม่นะมันคืออุบัติเหตุ
ขนมจีน:อุบัติเหตุเเบบบังเอิน หรือ เเบบจงใจ
จองเบ:ขนมจีนพอได้เเล้ว
ขนมจีน:จองเบ
จองเบ:คุณผิดเต็มๆเลยนะ
เฟย์:พอได้เเล้ว มาเที่ยวไม่ได้มาทะเลอะกัน ถ้างั้นไป กลับไปทะเลอะกันที่บ้าน
ขนมจีน:ปกป้องกันดีนักใช่มั๊ย.......ได้
ขนมจีนร้องไห้ ด้วยความเสียใจอย่างมาก
มิล่า:ขนมจีนรอด้วย

ที่บ้านขนมจีน
ทิ้งเขาซะ ทิ้งเขาซะ
จองเบ:โหร
ขนมจีน:จองเบ อยู่ไหน
จองเบ:อยู่โรงเรียนครับ ซ้อมดนตรีอยู่
ขนมจีน:เมื่อไรจะกลับมา
จองเบ:ประมาณ4ทุ่มอะ นอนก่อนเลยนะครับ
ขนมจีน:อืม บายนะ
จองเบ:ฝันดีนะจุ๊บๆ

ขนมจีนนอนรอจนตี4
ขนมจีน:นั่งกอดหมอนจนตอนเช้า ทนเหงา เพียงลำพัง เหลือบไปเห็นรูปเธอใจก็ยัง
กลับไปคิดถึงวันเก่าๆ เปิดข้อความบนมือถือ กี่ครั้งก็ยังว่างเปล่า คนที่เหงาเหลือเกินคงมี
เเค่เรา เเต่ว่าเขาไม่เคยได้รู้เลย
ขนมจีนร้องเพลง พร้อมกับร้องไห้
ขนมจีน:ทำไมเธอเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ เพราะเฟย์ใช่มั๊ย เธอถึงเเปรผันได้ขนาดนี้อะ

เช้าปุ๊ป ทุกคนก็ไปโรงเรียน ฟางเขียนไดอารี่อยู่พร้อมกับยิ้มหน้าบานเป็นจานดาวเทียม
ป๊อปปี้:ฟางครับ
ฟาง:ว๊าย
ฟางตกใจอย่างรุนเเรง
ป๊อปปี้:เป็นอะไรไปครั๊บ
ฟาง:เปล่านิ่ มีอะไร
ป๊อปปี่้:เปล่าเเค่คิดถึง
ฟาง:นิ่มดจะขึ้นอยู่เเล้ว ไปหวานไกลๆเลย
ป๊อปปี้:ใจร้ายอะ

เที่ยงวันนั้นป๊อปปี้ขึ้นมาบนห้องเห็นไดอาร่ฟางอยู่บนโต๊ะจึงหยิบมาอ่าน
เเล้วจะเป็นอย่า่งไรต่อติดตาม ตอนที่7 นะจ๊ะ

นี่สำหรับคนยังไม่ได้อ่านตอนที่1-6ข้างล่างเลย

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา