รักเธอทุกสถานะ ภาคต่อถ้าไม่รัก อย่าให้ความหวัง

ฟาง - แก้วใจเย็น ใจเย็นสิแก้ว
เฟย์ - รักษาได้แก้วแก้วต้องใจสู้นะ
โทโมะผลักประตูเข้ามาหาแก้ว
โทโมะ - แก้วโมะขอโทดนะที่ทำให้แก้วเปนแบบน้ี
แก้ว - ไม่เปนไรหรอก
แก้วกอดโทโมะ
ฟาง - พรุ่งนี้หมอให้ออกจากโรงพยาบาลแล้วนะ
แก้วพยายามลุกขึ้นเดิน
แก้ว - ขาชั้นไม่มีแรงเลย
โทโมะอุ้มแก้วไปในห้องน้ำ
แก้ว - ขอบใจนะ
โทโมะ - เปลี่ยนเป็นอย่างอื่นได้ป่ะ
แก้ว - อะไร
โทโมะทำแก้มป่องๆ
แก้วพยายามลุกขึ้นหอม
โทโมะ - รีบทำธุระให้เสร็จนะ
แก้ว - อืม
ป๊อกๆๆ
โทโมะได้ยินเสียงก็เข้ามาอุ้มแก้วออกไป
ป็อปปี้ - รักกันจริงๆเลย
แก้ว - แน่ล่ะสิ
โทโมะอุ้มแก้ววางไว้บนเตียง
โทโมะ - โมะไปนะเจอกันพรุ่งนี้
แก้ว - จ๊ะ
ฟาง - แก้วต้องใจสู้นะเพื่อแก้วและตัวโทโมะเอง
แก้ว - อืม
กา กา กา เช้าวันต่อมา
แก้ว - อึ๊บ ชั้นต้องเดินได้
แก้วจับราวประตูแต่ขาของแก้วแทบจะไม่มีแรงจึงทำให้ล้ม
แก้ว - อึ๊บลองใหม่
แต่คราวนี้แก้วกลับยืนขึ้นได้โดยจับราวไว้แต่เธอก้าวขาไม่ได้จึงทำให้
โทโมะที่เข้ามาพอดีจึงวิ่งเข้ามารับตัวแก้วไว้
โทโมะ - ระวังหน่อยสิ
แก้ว - โมะแก้วยืนได้แล้ว
โทโมะ - แต่ก็ยังเดินไม่ได้นะมานี่กลับบ้านกัน
อีกสามวันเราจะแต่งงากันแล้วนะ
แก้ว - กลับบ้านเถอะ
โทโมะ - อุ้มแก้วไปที่รถ
แก้ว - ขอบใจมากนะ
โทโมะ - อืม
โทโมะ ขับรถช้าๆนิ่มๆไปจนถึงบ้าน
แก้ว - อุ้มหน่อย
โทโมะมองแก้วยิ้มแล้วอุ้มแก้วขึ้นรถเข็นแล้วเข็นเข้าไปในบ้าน
วันแต่งงาน
ณ บ้านที่พ่อแม่โทโมะและแก้วร่วมกันซื้อเพื่อทำเป็นเรือนหอ
บาทหลวง - นายวิศว จะรับนางสาวจริญญาเป็นภรรยาและรับสภาพร่างกายของนางสาวจริญญาได้หรือไม่
โทโมะ - รับครับ ผมจะดูแลเธอให้ดีที่สุดเลยครับ
บาทหลวง - นางสาวจริญญาจะรับนายวิศวะเป็นสามีหรือไม่
แก้ว - รับค่ะ
บาทหลวง - ขอประกาศว่าทั้งสองเป็นสามีภรรยากันอย่างถูกต้องครับ
โทโมะกับแก้วจูบกันเพื่อเป็พันธะสัญญารักชั่วนิรันคร
เวลาเข้าหอ
โทโมะอุ้มแก้ววางไว้บนเตียง
โทโมะ - แก้วอาบน้ำกับโมะไหมเดี๋ยวโมะอาบให้
โทโมะพูดพร้อมทำหน้าหื่นๆ
แก้ว - บ้าเหรอ
ทุกวันฟางจะเป็นคนพยุงแก้วเข้าห้องน้ำแต่วันนี้ฟางไม่อยู่เลยต้องยอม
โทโมะอุ้มแก้วที่ใส่ชุดคลุมอาบน้ำเข้าห้องน้ำและก็วางแก้วไว้ในอ้างอาบน้ำอุ่นที่ตัวเองเปิดทิ้งไว้
แก้ว - ขอบใจ
โทโมะ - ขอเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นได้ไหมอะ
แก้ว -ก็ได้
โทโมะก้มตัวมาให้แก้วหอม
พอโทโมะอาบน้ำเสร็จก็เอาชุดคลุมให้แก้ว
พอแต่งตัวเสร็จโทโมะก็นวดขาให้แก้ว พยุงแก้วให้เดิน ทำอย่างนี้ทุกๆวัน(งานการม่รุจักทำ)เพราะทำธุรกิจโรงแรมนานๆไปที
และแล้ววันนึ่ง
แก้ว - โมะดูแก้วดิ
แก้วเดินส่ายไปส่ายมาแต่ก็เดินได้แล้วอะน่ะ
โทโมะ - แก้วเดินได้แล้วเย้มะดีจัยที่สูดเลย
แก้ว - ดีใจอะไรนักหนา
โทโมะ -  เราจะได้ผลิตทายาทกันไง
แก้ว - เห้ยไม่เอา
แต่โทโมะม่ายฟังวิิ่งเข้าแก้วอย่างเดียวเลยอ่ะ   (ไรเตอร์ขอเซ็นเซอร์ฉากรอกล้าแต่งก่อน)
เช้าวันต่อมา
แก้ว - โมะลุกขึ้นไปอาบน้ำ
โทโมะ - ไม่เอาอ่ะ
แก้วหยิบผ้าเช็ดตัวมาพันตัวที่เปลือยอยู่
หมับ
แก้ว - เห้ยปล่อยจะไปอาบน้ำ
โทโมะยื่นมือปลาหมึกมากอดแก้วไว้
โทโมะ - อยากอาบก็อาบด้วยกันดิ
แก้ว - บ้า นี่แน่ะ
แก้วหยิบหมอนข้างตีหัวโทโมะ แล้วก็วิ่งเข้าห้องน้ำแต่
โทโมะ - เห้ย คิดว่าจะรอดเหรอ
แก้ว - เห้ย
โทโมะกอดแก้วแน่นมาก แก้วเหลือบไปเห็นไม้ขัดส้วมที่ยังไม่ได้ใช้จึงหยิบมาตีโทโมะ
แก้ว - นี่แน่ะ
โทโมะ - เจ็บนะ
แก้ว - เหรอแก้วขอโทด
โทโมะ - ล้อเล่น
แก้ว -  นายนี่มันร้ายจริง
โทโมะ - มาอาบด้วยกัันเลย
แล้วก็อาบน้ำด้วยกัน แบบไม่เกิดอะไรขึ้น
พออาบน้ำกันเสร็จก็แต่งตัว
โทโมะยังติดนิสัยแต่งตัวลวกๆจนแก้วต้องเดินไปแต่งตัวให้ดูดี
แก้ว - ชาตินี้แก้วต้องแต่งตัวให้โมะทั้งชีวิตเลยป่ะเน่ีย
โทโมะ - มันแน่อยู่แล้ว
ฟรอด
แก้ว - แก้มแก้วช้ำหมดแล้ว
โทโมะ - โมะหอมของโมะคนเดียวนี่กลัวอะไร
แก้ว - เหอะ อย่าให้รู้นะว่ามีใครไม่งั้นชี้นจะหั่นให้เป็ดกิน
โทโมะ - ไม่ครับ ไม่เคยคิดเลยแม้แต่นิดเดียว
แก้ว - ดีแบบนี้แก้วรักตายเลย
โทโมะ - โมะก็รักแก้วมากๆ
แก้วโทโมะก็กอดกันอย่างแน่นจนแก้วหายใจแทบไม่ได้
แก้ว - โมะแก้วหายใจไม่ออก
แน่นอนเค้ารอให้เธอพูดคำนี้
โทโมะ - งั้นเดี๋ยวให้อ๊อกซิเจน
โทโมะจูบแก้วอย่างอ่อนหวาน แบบไร้การหื่นกามอย่างที่เป็นอยู่
(tomo : เห้ยแรงไปป่ะ)
 (mook : หรือมันไม่จริงอ่ะ)
โทโมะ - โทโมะจะรักแก้วคนเดียวตลอดปาย
แก้ว - แก้วก็เหมือนกันนะ
ทั้งสองจูบกันอีกครั้งเพื่อเป็นสิ่งที่ต้องยึดหมั่นในคำสัญญา
****** THE END *******